نرگس محمدی، زندانی سیاسی و برنده جایزه نوبل صلخ در نامه‌ای به دبیرکل سازمان ملل و و نمایندگان کشورهای شرکت‌کننده در مجمع عمومی سازمان ملل متحد، از آنها خواست حقوق بشر را پیش‌شرط هر نوع مذاکره‌ای با نمایندگان حکومت ایران قرار دهند.
خانم محمدی از اعضای مجمع عمومی سازمان ملل خواسته است در دیدار با نمایندگان حکومت ایران خواستار؛ توقف اعدام‌های گسترده و وحشیانه زندانیان بی‌پناه، آزادی همه زندانیان سیاسی و عقیدتی، توقف سرکوب سیستماتیک و هدفمند زنان ایران و جرم‌انگاری آپارتاید جنسیتی و توقف سرکوب نهادهای مدنی مستقل شوند.
متن نامه نرگس محمدی:
جناب آقای گوترش
دبیر کل محترم سازمان ملل
اعضای محترم مجمع عمومی سازمان ملل متحد
دو سال از جنبش «زن، زندگی، آزادی» می‌گذرد. جنبشی که سراسر ایران را فرا گرفته است. این جنبش دموکراتیک، مطالباتش را شعار زن، زندگی و آزادی کرده و دموکراسی و برابری را فریاد می‌زند.
تاوان این برخاستنِ جمعی و همبستگیِ مردم، چون خیزشها و جنبش‌های اجتماعی پیشین، سرکوب بی‌رحمانه مردم بود که همچنان ادامه دارد.
جهان شاهد کشتار، اعدام، زندان و سرکوب خشونت‌بار و بی‌رحمانه زنان در خیابان‌ها، بازداشتگاه‌ها و زندان‌هاست. این روزها نگران و شاهد صدور حکم اعدام برای زنان فعال (پخشان عزیزی و شریفه محمدی) هستیم.
نمایندگان محترم
نمایندگان این حکومت در میان شما در نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد خواهند بود. از شما تقاضا دارم برای تحقق دموکراسی و صلح در خاورمیانه و در ایران به طور جدی و فعال و نه فقط در کلام و کنایه، حقوق بشر را پیش‌شرط هر نوع مذاکره‌ای در هر سطحی قرار دهید و برای
۱- توقف اعدام‌های گسترده و وحشیانه زندانیان بی‌پناه
۲- آزادی همه زندانیان سیاسی و عقیدتی
۳- توقف سرکوب سیستماتیک و هدفمند زنان ایران و جرم‌انگاری آپارتاید جنسیتی
۴- توقف سرکوب نهادهای مدنی مستقل
اقدام عاجل و قاطع نمایید.
نرگس محمدی
زندان اوین
شهریور ۱۴۰۳