به پیش اهل جهان محترم بود آنکس // که داشت از دل و جان احترام آزادی



شنبه، شهریور ۱۳، ۱۳۸۹

           مهستی
جای مهمان خالیست
چه سکوتی، چه شبی، جای مهمان خالیست
جای عطر گل سرخ، توی ایوان خالیست
جایت ای دوستِ خوب، زیر باران خالیست
روی قالیچه دل، جای مهمان خالیست