كه نامش بماند به دل جاودان

ج . اديب

دکتر هوشنگ صمیمی 

صميمى صميمانه وخوش زبان

ز ايران بگفتى سخن سال ها

ز تاريخ و شاهان و جلادها

ترا فكر و بكرت وطن بود و بس 

به راه رهائى سخن بود و بس

تو اى دوست رفتى و جاى تو خالى است

دگر احوال ما حالى به حالى است

كجا رفتى اى دوست رفتى كجا ؟

چرا رفتى اى دوست إز پيش ما؟

ز ايران بگفتى سخن سال ها

ز تاريخ و شاهان و جلادها

ترا فكر و بكرت وطن بود و بس 

به راه رهائى سخن بود و بس

نباشد دگر جاى بحث و سخن 

كه گل رفت و پژمرده شد اين چمن

پريشان و محزون همه دور هم

همه غصه دار و همه پر ز غم 

درودى به تو روح تو شاد باد

إز اين شعر من ياد تو ياد باد

صميمى صميمانه وخوش زبان 

كه نامش بماند به دل جاودان 

٤ أكتبر ٢٠١٥ ــ  اسپانيا 

ج  . اديب