به پیش اهل جهان محترم بود آنکس // که داشت از دل و جان احترام آزادی



چهارشنبه، شهریور ۱۲، ۱۴۰۴

تلفات زلزله افغانستان از 1400 نفر گذشت

  

یک گروه امدادرسان اعلام کرد که تلفات بدترین زلزله افغانستان در سال‌های اخیر ، روز سه‌شنبه به بیش از 1400 نفر و هزاران نفر دیگر زخمی رسیده است. اراضی صعب‌العبور مانع از تلاش‌های امدادرسانی در روستاهای دورافتاده منطقه کوهستانی شرق این کشور شده است.

به گزارش خبرگزاری رویترز، جمعیت هلال احمر افغانستان، اعلام کرد که حداقل ۱۱۲۴ نفر جان خود را از دست داده‌اند، ۳۲۵۱ نفر زخمی شده‌اند و بیش از ۸۰۰۰ خانه ویران شده است. وی افزود که بیم آن می‌رود افراد بیشتری زیر آوار گرفتار شده باشند.

هماهنگ‌کننده سازمان ملل در افغانستان گفت که احتمالاً این تلفات افزایش خواهد یافت.

افغانستان مستعد زلزله‌های مرگبار است، به ویژه در رشته کوه هندوکش، جایی که صفحات تکتونیکی هند و اوراسیا به هم می‌رسند.

این زلزله با قدرت ۶ ریشتر، حوالی نیمه‌شب دوشنبه به وقت محلی، در عمق ۱۰ کیلومتری رخ داد و استان‌های شرقی کونر و ننگرهار بیشترین آسیب را دیدند.

احسان‌الله احسان، رئیس مدیریت بحران استان، گفت: عملیات نجات در چهار روستای به شدت آسیب‌دیده در کنر روز دوشنبه انجام شد و اکنون تلاش‌ها بر رسیدن به مناطق کوهستانی دورافتاده‌تر متمرکز خواهد شد.

احسان گفت: “ما نمی‌توانیم به طور دقیق پیش‌بینی کنیم که چه تعداد جسد ممکن است هنوز زیر آوار مانده باشند. تلاش ما این است که این عملیات را در اسرع وقت تکمیل کنیم و توزیع کمک به خانواده‌های آسیب‌دیده را آغاز کنیم.”

زمین‌های کوهستانی و هوای نامساعد مانع از رسیدن امدادگران به مناطق دورافتاده در امتداد مرز پاکستان شده است، جایی که زلزله صدها خانه گلی و آجری را با خاک یکسان کرده است.

احسان گفت که دسترسی به وسایل نقلیه در امتداد جاده‌های باریک کوهستانی مانع اصلی است و افزود که ماشین‌آلات برای پاکسازی جاده‌ها از آوار به محل آورده شده‌اند.

به گفته یک شاهد رویترز، روز سه‌شنبه، صفی از آمبولانس‌ها در جاده کوهستانی آسیب‌دیده در تلاش برای رسیدن به روستاهای کنر بودند، در حالی که هلیکوپترها پرواز می‌کردند، کمک‌های اولیه را می‌آوردند و مجروحان را به بیمارستان‌ها می‌بردند.

احسان گفت برخی از مجروحان به بیمارستان‌های کابل و استان مجاور ننگرهار منتقل شده‌اند.

صندوق کودکان سازمان ملل متحد روز سه‌شنبه هشدار داد که هزاران کودک در معرض خطر هستند.

یونیسف اعلام کرد که در حال ارسال دارو، لباس گرم، چادر و برزنت برای سرپناه و اقلام بهداشتی مانند صابون، مواد شوینده، حوله، نوار بهداشتی و سطل آب است.

خانه‌های آسیب‌دیده از زلزله روز دوشنبه در روستایی در استان کونر در شرق افغانستان

سربازان طالبان در منطقه مستقر شدند و کمک و امنیت را فراهم کردند. این فاجعه، دولت طالبان این کشور جنگ‌زده را که در حال حاضر با کاهش شدید کمک‌های خارجی و اخراج صدها هزار افغان توسط کشورهای همسایه دست و پنجه نرم می‌کند، بیشتر تحت فشار قرار داده است.

یک مقام سازمان ملل متحد روز دوشنبه گفت که تیم‌های نجات و مقامات در تلاشند تا لاشه حیوانات را به سرعت از بین ببرند تا خطر آلودگی به منابع آب به حداقل برسد.

سازمان بهداشت جهانی با بیان اینکه بیش از ۱۲۰۰۰ نفر تحت تأثیر زلزله قرار گرفته‌اند، اعلام کرد: «جاده‌های آسیب‌دیده، پس‌لرزه‌های مداوم و مناطق دورافتاده بسیاری از روستاها به شدت مانع از ارائه کمک‌ها می‌شود.»

این سازمان افزود: «شکنندگی سیستم بهداشت و درمان پیش از زلزله به این معنی است که ظرفیت محلی بیش از حد است و وابستگی کامل به بازیگران خارجی را ایجاد می‌کند.»

صفی‌الله نورزی از اصیل، یک پلتفرم فناوری بشردوستانه با شبکه‌هایی در سراسر افغانستان، گفت که به غذا و چادر به شدت نیاز بود. نورزی افزود که بسیاری از مردم با ویرانی خانه‌هایشان، در میان ترس از پس‌لرزه‌ها در فضای باز زندگی می‌کردند.

کاهش کمک‌های مالی

کار نجات و امدادرسانی در مواجهه با منابع محدود در این کشور جنگ‌زده و فقیر با ۴۲ میلیون نفر جمعیت و کمک‌های جهانی محدود پس از این فاجعه، با مشکل مواجه شده است.

تاکنون، بریتانیا ۱ میلیون پوند (۱.۳۵ میلیون دلار) برای حمایت از تلاش‌های سازمان ملل و صلیب سرخ بین‌المللی در ارائه مراقبت‌های بهداشتی حیاتی و تجهیزات اضطراری اختصاص داده است.

هند ۱۰۰۰ چادر تحویل داد و ۱۵ تن مواد غذایی به کنر منتقل کرد و قرار است روز سه‌شنبه مواد امدادی بیشتری ارسال شود.

کشورهای دیگری مانند چین، امارات متحده عربی، اتحادیه اروپا، پاکستان و ایران قول کمک داده‌اند، اما هنوز کمکی نرسیده است.

افغانستان به شدت از تصمیم دونالد ترامپ، رئیس جمهور ایالات متحده، در ماه ژانویه برای کاهش بودجه به بازوی بشردوستانه خود، USAID، و کاهش سایر برنامه‌های کمک‌های خارجی آسیب دیده است.

به گفته دیپلمات‌ها و مقامات امدادی، بحران‌های سایر نقاط جهان، همراه با ناامیدی اهداکنندگان از سیاست‌های طالبان در قبال زنان و محدودیت‌های اعمال شده بر امدادگران، از عوامل کاهش بودجه بوده‌اند.