عبدالله اوجالان، رهبر زندانی حزب کارگران کردستان ترکیه (پ.کا.کا) روز پنجشنبه در پیامی از اعضای این گروه خواست تا به مبارزه مسلحانه خود علیه آنکارا پایان دهند.
او در پیام خود همچنین خواستار انحلال این گروه شد. پیام عبدالله اوجالان از سوی نمایندگان حزب برابری و دمکراسی خلقها که به کردها نزدیک است قرائت شد.
رهبر زندانی کردهای مخالف دولت آنکارا گفت که عمر «پ کا کا» مانند همتایانش به پایان رسیده و همین امر انحلال آن را واجب کرده است.
عبدالله اوجالان در پیام خود گفته است که مسئولیت تصمیم انحلال حزب کارگردان کردستان ترکیه و خلع سلاح آن را میپذیرد.
هیاتی از حزب برابری و دمکراسی خلقها روز پنجشنبه در زندان با عبدالله اوجالان ملاقات کرد. رهبر زندانی حزب کارگران کردستان ترکیه در این دیدار پیامش را به این هیات تحویل داد. نمایندگان حزب برابری و دمکراسی خلقها پیام عبدالله اوجالان را در استانبول قرائت کردند.
به کانال تلگرام یورونیوز فارسی بپیوندید
آنکارا فعالیت حزب کارگران کردستان ترکیه را ممنوع کرده بود. عبدالله اوجالان که ۷۵ سال دارد از سال ۱۹۹۹ میلادی تاکنون در زندان به سر میبرد. او در دادگاه به اتهام «خیانت» مجرم شناخته شد.
فراخوان عبدالله اوجالان برای خلع سلاح و انحلال «پ کا کا» میتواند به مناقشهای که چهار دهه طول کشیده و جان دهها هزار را گرفته است پایان دهد.
عبدالله اوجالان با وجود زندانی بودن همچنان نفوذ زیادی بر حزب کارگران کردستان ترکیه دارد.
تحلیلگران بر این باور هستند که کادر رهبری حزب کارگران کردستان ترکیه از فراخوان عبدالله اوجالان حمایت خواهد کرد هرچند شاخههایی از این گروه ممکن است در برابر درخواست رهبری خود مقاومت کنند.
عبدالله اوجالان در سال ۱۹۷۸ حزب کارگردان کردستان ترکیه را پایه گذاشت. این گروه مبارزه مسلحانه خود را در سال ۱۹۸۴ آغاز کرد.
ترکیه و متحدان غربی این کشور حزب کارگران کردستان ترکیه را «گروهی تروریستی» در نظر میگیرند.
متن کامل بیانیه عبدالله اوجالان
فراخوان صلح و جامعه دموکراتیک
پکک در قرن بیستم که یکی از پرخشونتترین سدههای تاریخ بود، در بستر دو جنگ جهانی، جنگ سرد، فروپاشی سوسیالیسم واقعا موجود [اتحاد شوروی] و انکار واقعیت کردها، بهویژه ممنوعیتهای مرتبط با آزادیها، ظهور کرد.
از نظر تئوری، برنامه، استراتژی و تاکتیک، تحت تأثیر شدید سیستم سوسیالیسم واقعا موجود در قرن بیستم قرار گرفت. سوسیالیسم واقعا موجود در دهه ۱۹۹۰ به دلایل درونی فروپاشید. همچنین از بینرفتن انکار هویت در کشور[ترکیه] و پیشرفتهایی که در آزادی بیان حاصل شد، موجب بیمعنایی و تکرار بیش از حد پکک گردید. بنابراین، مانند نمونههای مشابه خود، دورانش به پایان رسیده و انحلالش ضروری شده است.
روابط کرد-ترک
در طول بیش از هزار سال تاریخ، ترکها و کردها برای بقا و مقابله با قدرتهای هژمونیک، همواره بر اتحاد داوطلبانه تأکید کردهاند.
مدرنیته سرمایهداری در ۲۰۰ سال گذشته، تلاش کرده این اتحاد را از هم بپاشد. نیروهای تأثیرپذیرفته از این روند، به همراه پایههای طبقاتی خود، در خدمت این هدف بودهاند. این روند با تفسیرهای یکجانبه جمهوریخواهی سرعت گرفت. امروزه، ساماندهی دوباره این رابطه تاریخی که به شدت شکننده شده است، با روحیه برادری و بدون نادیده گرفتن اعتقادات، وظیفهای اساسی است.
ضرورت جامعه دموکراتیک
جنبش پکک که طولانیترین و گستردهترین حرکت شورشی و خشونتآمیز در تاریخ جمهوری ترکیه بوده است، توانسته نیرو و پایگاه اجتماعی خود را به دلیل بسته بودن کانالهای سیاست دموکراتیک به دست آورد.
نتایج طبیعی انحراف شدید ناسیونالیستی، از جمله تشکیل دولت-ملت جداگانه، فدرالیسم، خودمختاری اداری و راهحلهای فرهنگیمحور، نتوانستهاند پاسخگوی جامعهشناسی تاریخی باشند.
احترام به هویتها، امکان بیان آزادانه، سازمانیابی دموکراتیک، و ساختارهای اجتماعی-اقتصادی و سیاسی مورد نظر هر گروه، تنها در سایه وجود یک جامعه و فضای سیاسی دموکراتیک ممکن است.
جمهوری ترکیه در دومین سده خود تنها زمانی میتواند به یک تداوم پایدار و برادرانه دست یابد که با دموکراسی همراه باشد. برای جستوجو و تحقق نظامهای جدید، هیچ راهی جز دموکراسی وجود ندارد و نمیتواند وجود داشته باشد. روش اصلی، توافق دموکراتیک است.
زبان دوره صلح و جامعه دموکراتیک نیز باید متناسب با واقعیت توسعه یابد.
فراخوان تاریخی برای پایان دادن به خشونت
با توجه به فضای ایجادشده پس از فراخوان دولت باغچلی، ارادهای که رئیسجمهور ابراز کرده و رویکردهای مثبت دیگر احزاب سیاسی نسبت به این فراخوان، من خواستار کنار گذاشتن سلاحها هستم و مسئولیت تاریخی این فراخوان را میپذیرم.
همانطور که هر جامعه و حزب مدرن که بقای آن با اجبار متوقف نشده است، بهطور داوطلبانه انجام میدهد، شما نیز کنگره خود را برگزار کنید و تصمیم بگیرید: همه گروهها باید سلاحهای خود را زمین بگذارند و پکک باید خود را منحل کند.
سلامهای من را به تمام کسانی که به همزیستی باور دارند و به این فراخوان گوش میدهند، برسانید.
عبدالله اوجالان
۲۵ فوریه ۲۰۲۵