به پیش اهل جهان محترم بود آنکس // که داشت از دل و جان احترام آزادی



دوشنبه، مهر ۳۰، ۱۴۰۳

پاسخ نهضت مقاومت ملی ایران

 

بنیانگذار دکتر شاپور بختیار
National Movement of the Iranian Resistance
NAMIR

Founded by Shapour Bakhtiar

http://www.namironline.info

 

پاسخ

نهضت مقاومت ملی ایران

به نمایندگان اتحادیه‌ی اروپا در مورد سه جزیره

جناب ژوزپ بورل

نایب رییس کمیسیون اروپا

 

به عنوان نخستین اپوزیسیون دموکراتیک علیه جمهوری اسلامی، نهضت مقاومت ملی ایران، سازمانی که شاپور بختیار پایه‌گذار آن بوده‌است، ما به خود اجازه می‌دهیم که به نمایندگان رسمی اتحادیه‌ی اروپا حاضر در اجلاس شورای همکاری کشورهای عرب خلیج فارس از اینکه در موضوعی مربوط به تمامیت ارضی ایران دخالت کرده‌اند اعتراض کنیم*.

ما، درحالی که از اتحادیه ی اروپا به عنوان اتحادی از کشورهای دموکراتیک، بویژه آنجا که از ملت اوکرایین در برابر تجاوز ولادیمیرپوتین پشتیبانی می‌کند، هواداری می‌کنیم، درعوض برای این اتحادیه ناشایست می‌دانیم که، چه بسا در جستجوی منافعی کوته‌نظرانه، به دادن «امتیازی» لفظی که به تمامیت ارضی کشور ما مربوط است تن دردهد؛ موضعی ناشایست زیرا اتحادیه‌ی اروپا نمی‌تواند بگونه‌ای عمل کند که گویی از تاریخ و بویژه حقوق بین‌المللی بی اطلاع است.

خوشبختانه، در این مورد تاریخ و منطق دست در دست به هم کمک می کنند: به یاد داشته باشیم که در واقع تاریخ تأسیس امارات متحده‌ی عربی به پیشتر از ۱۹۷۱ نمی‌رسد؛ سالی که بریتانیا پس از چند سده سلطه‌ی استعماری بر خلیج فارس و بدنبال کشمکش ها و مذاکرات طولانی با پادشاه ایران سرانجام، از جمله پذیرفت که استقلال هفت سرزمین و جزیره را، که هنوز مستعمره‌ی این قدرت بزرگ بودند، بپذیرد.

در نتیجه این پرسش طرح می‌شود که، پیش از این تاریخ، کدام یک از این هفت مستعمره مالک سه جزیره‌ی ایرانی بو‌ده‌است، در حالی که آنها در آن زمان در عین اینکه خود مستعمره بودند، از یکدیگر نیز جدا بودند و در نتیجه نمی‌توانستند مشترکاً مالک سه جزیره باشند!

 نتیجه این که، نمایندگان اتحادیه‌ی اروپا اگر نمی‌خواهند خشم ملت ایران را برانگیزند و مانند پوتین موضوع تمسخر مردم جهان قرارگیرند، بهتر است که تاریخ آن مناطق جهان را که درباره‌ی آنها موضع اتحادیه را بیان می‌کنند، با دقت بیشتر بررسی نمایند.

 

۲۸ مهرماه ۱۴۰۳ / ۱۹ اکتبر ۲۰۲۴

از طرف سازمان

رییس هیأت اجرائی

علی شاکری

 

* نقل از بیانیه نهایی اجلاس مشترک شورای همکاری های خلیج فارس و نمایندگان اتحادیه اروپا

«ما ضمن تأکید براهمیت اعتقاد به قواانین بین‌المللی، که شامل منشور ملل متحد نیز می‌شود، و بر احترام به حق حاکمیت، تمامیت ارضی، عدم مداخله در اٌمور داخلی و خودداری از کاربرد زور یا تهدید:

به ایران یادآور می‌شویم که به اشغال سه جزیره‌ی امارات متحده‌ی عربی، تنب بزرگ، تنب کوچک و ابوموسی که تجاوز به حاکمیت امارات و تخطی از منشور ملل متحد است، پایان دهد.

«We emphasize the importance of adherence to international law, including the UN Charter, based on respect for sovereignty, territorial integrity, non[1]interference in internal affairs, and refraining from the use of force or threats. 46. In this respect, we call on Iran to end its occupation of the three islands of the United Arab Emirates, Greater Tunb, Lesser Tunb, and Abu Musa, which constitutes a violation of the sovereignty of the UAE and the principles of the Charter of the UN.

 

 

******

اصل نامه

 

Votre Excellence

Josef Borrell

Haut représentant de l'Union pour les affaires étrangères et la politique de sécurité

 

En tant que la première opposition démocratique contre la République islamique de l’Iran, opposition fondée par Chapour Bakhtiarnous nous permettons de nous élever contre les représentants officiels de l’Union Européenne de s’être mêlésdans leur déclaration commune avec le Conseil de coopération des Etats du Golfe persique, d’un sujet concernant l’intégrité territoriale de l’Iran*.  

Soutenant l’Union européenne en tant qu’un collectif formé d’Etats démocratiques, et en particulier dans son appui au peuple ukrainien face à l’agression de Vladimir Poutine contre ce pays, nous trouvons, en revancheindigne de cette Union, de concéder, sans doute en fonction de la recherche d’intérêts mesquins, un «avantage» verbal concernant notre territoire national ; indigneparce que l’Union européenne ne peut pas faire comme si elle ignorait le droit international et, encore plus, l’histoire.

Mais, en l’occurrencel’histoire et la logique se prêtent la main forte : en effet, la fondation des Emirats Arabes Unis ne remonte qu’à 1971, date à laquelle la Grande Bretagne, après de nombreux siècles de de domination coloniale sur le Golfe persique et à la suite de longues tractations avec l’Iran du Shah, a fini par, entre autresd’accorder l’indépendance aux sept îlesalors encore colonies de cette grande puissance.

La question se pose alors de savoir laquelle de ces sept colonies étaitavant cette date, propriétaire des trois îles iraniennes en question, puisqueentités alors séparées autant que coloniséeselles ne pouvaient pas l’être conjointement.

S’ils ne veulent pas susciter l’indignation du peuple iranien et être la risée du monde entier comme l’estPoutine, les représentants de l’Union Européenne ferait mieux de bien lire l’histoire des régions du monde au sujet desquels ils expriment le point de vue de l’Union.

 

Paris, 19 octobre 2024

 

Pour le Mouvement

Le président

Ali Chakeri

 

 

* «We emphasize the importance of adherence to international law, including the UN Charter, based on respect for sovereignty, territorial integrity, non[1]interference in internal affairs, and refraining from the use of force or threats. 46. In this respect, we call on Iran to end its occupation of the three islands of the United Arab Emirates, Greater Tunb, Lesser Tunb, and Abu Musa, which constitutes a violation of the sovereignty of the UAE and the principles of the Charter of the UN. E. Red Sea»