این زوج که هر دو ۵۲ ساله هستند، با وجود هشدارهای وزارت خارجه بریتانیا و خانواده‌شان مبنی بر پرهیز از عبور از خاک ایران، کشوری که به سخت‌گیری‌های امنیتی شناخته می‌شود، وارد ایران شدند. آنها در اوایل ژانویه (أواسط دی‌ماه) در شهر کرمان در مرکز ایران، دستگیر شدند.
دولت ایران مدعی شده که این زوج “تحت عنوان گردشگر” وارد کشور شده‌اند تا علیه جمهوری اسلامی اطلاعات جمع‌آوری کنند.
خانواده نگران آنها اعلام کرده‌اند که از زمان بازداشت تاکنون هیچ ارتباط مستقیمی با لینزی و کریگ نداشته‌اند.
به گزارش سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، لینزی فورمن به زندان زنان قرچک و کریگ فورمن به زندان بزرگ تهران (فشافویه) منتقل شده‌اند. این دو زندان بیش از ۳۲ کیلومتر از یکدیگر فاصله دارند.
پیش‌تر وزارت خارجه بریتانیا اعلام کرده بود که تا چند هفته پیش نمی‌توانسته مکان نگهداری آنها را تأیید کند.
جو بنت، پسر لینزی در مصاحبه‌ای گفته است که از زمان بازداشت والدینش در بیش از ۲۰۰ روز پیش تاکنون با آنها صحبت نکرده است. او این موضوع را “باورنکردنی و دشوار” توصیف کرده است.
بنت از وضعیت زندان‌هایی که مادر و ناپدری‌اش در آنجا حبس هستند به خصوص به خاطر تعداد زندانیان بیشتر از ظرفیت محل، احتمال بدرفتاری با آنها و همچنین اثرات ناشی از جدایی اجباری‌شان ابراز نگرانی کرده، ولی گفته است که به مقاومت آنها مطمئن است: «با هم بودن‌شان نقطه قوتشان بود و حالا که جدا شده‌اند، آن ریسمان امید از آنها گرفته شده... ولی من به تاب‌آوری‌شان اطمینان دارم، آنها از نظر ذهنی قوی هستند.»
این زوج از ارمنستان وارد ایران شدند و فقط قصد داشتند چهار روز در ایران بمانند و سپس به پاکستان بروند.
دولت بریتانیا پیش‌تر هشدار داده بود که از هرگونه سفر به ایران باید خودداری شود، چرا که در دهه گذشته چندین شهروند یک یا دو تابعیتی بریتانیایی در ایران بازداشت شده‌اند.
دولت‌های غربی، از جمله بریتانیا، جمهوری اسلامی ایران را به گروگان‌گیری اتباع خارجی به عنوان ابزار چانه‌زنی سیاسی در روابط متشنج خود با غرب متهم کرده‌اند.
در اردیبهشت امسال دولت فرانسه اعلام کرد که در اعتراض به ادامه حبس یک زوج فرانسوی در ایران، شکایتی رسمی علیه جمهوری اسلامی در دیوان بین‌المللی دادگستری ثبت می‌کند. سسیل کوهلر و همسرش ژاک پاریس از سه سال پیش به اتهام “جاسوسی” در زندان بسر می‌برند.
شمار کنونی زندانیان اروپایی در ایران که عمدتا به اتهام “جاسوسی” بازداشت شده‌اند بیش از ده نفر تخمین زده می‌شود. در سال‌های گذشته جمهوری اسلامی شماری از زندانیان اروپایی را در قبال آزادی بستگان حکومتی که عمدتا به دلایل امنیتی در اروپا بازداشت شده بودند یا در قبال آزادی اموال مسدودشده‌اش در خارج، از حبس رها کرد،این وضعیت در مورد تعدادی از شهروندان آمریکایی نیز مصداق داشته است.
”به خطرکردنش می‌ارزد”
با وجود هشدارهای رسمی و خانوادگی زوج بریتانیایی در پیامی در شبکه اجتماعی در تاریخ ۳۰ دسامبر، نوشتند که “می‌ارزد که خطر کنیم”.
در این پیام آمده است: «با وجود توصیه‌های دوستان، خانواده و وزارت خارجه بریتانیا (که شدیداً سفر به ایران برای شهروندان بریتانیایی را منع کرده)، ما تصمیم گرفتیم به مسیر خود ادامه دهیم. چرا؟ چون باور داریم که در هر جای دنیا، بیشتر مردم انسان‌های خوب و مهربانی هستند که به دنبال زندگی معنادارند. بله، ما از خطرات آگاهیم اما می‌دانیم که شوق و لذت دیدن مناظر شگفت‌انگیز این مناطق و شنیدن داستان‌های مردم فوق‌العاده، می‌تواند از ترس فراتر رود.»
به گفته بنت، والدینش برای سفر ایمن و قانونی به ایران، تمامی اقدامات لازم از جمله دریافت ویزای توریستی، استخدام راهنما، حرکت در جاده‌های اصلی و اقامت در هتل‌ها را انجام داده بودند.
خانواده ابتدا زمانی متوجه شدند مشکلی وجود دارد که ارتباط این زوج با آنها قطع شد، در حالی که پیام‌هایشان در واتس‌اپ و سایر پیام‌رسان‌ها به عنوان “خوانده شده” نمایش داده می‌شد.
مقامات ایرانی نهایتا یک ماه بعد، یعنی در ماه فوریه، اعلام کردند که فورمن‌ها به اتهام ورود به ایران “تحت عنوان گردشگر” ولی “با هدف جمع‌آوری اطلاعات” بازداشت شده‌اند.
انتقاد از “انفعال” دولت بریتانیا
ایران مدعی شده که بین این زوج و سرویس‌های اطلاعاتی خارجی ارتباطاتی وجود داشته و آنها به اتهام جاسوسی بازداشت شده‌اند. پسر لینزی فورمن اما این اتهام را “احمقانه” خوانده و گفته است “آنها جاسوس یا فعال سیاسی نیستند. فقط دو نفر هستند که می‌خواستند دنیا را ببینند”.
بنت همچنین بار دیگر از دولت بریتانیا انتقاد کرد و گفت که احساس می‌کند وزرا و مقامات دولتی با (طرف ایرانی) فقط در حال انجام “تعارف و تشریفات” هستند.
سخنگوی وزارت خارجه بریتانیا اعلام کرد که “نگرانی عمیقی” نسبت به این اتهامات دارد و افزود: «ما در حال ارائه کمک کنسولی به آنها هستیم و با خانواده‌شان در تماس نزدیک هستیم.»
بنت اما می‌گوید نامه‌های خانواده به نخست‌وزیر و وزیر خارجه بریتانیا بی‌پاسخ مانده و جلسات با مسئولان رده پایین هم باعث دلسردی آنها شده است.
او گفت: «وقتی مسئولیت دو شهروند بریتانیایی در خارج از کشور را به عهده نمی‌گیرید و ما را به عنوان خانواده آنها به رسمیت نمی‌شناسید، احساس نمی‌کنیم که حمایتی درست از ما می‌شود.»
بنت در پایان افزود که خانواده‌اش از افراد سابقاً بازداشت‌شده در ایران و خانواده‌هایشان از جمله نازنین زاغری‌رتکلیف و همسرش ریچارد رتکلیف مشاوره و حمایت دریافت کرده‌اند.
رتکلیف پس از سال‌ها تلاش برای آزادی همسرش، سرانجام در سال ۲۰۲۲ موفق به بازگرداندن او به بریتانیا شد.
دویچه وله فارسی
