به پیش اهل جهان محترم بود آنکس // که داشت از دل و جان احترام آزادی



چهارشنبه، آذر ۱۳، ۱۳۹۲

پـرواز هـمـای، ایـران ای سـرای مـن (ویدئو)

پرواز همای
من که می میرم

من که می میرم، می میرم...
چرا با عشق و با ایمان نمیرم؟ 
تا برای سرزمینم، میهنم، "ایران" نمیرم

سرزمین بیکران 

ای ســرزمـیـن بـیکران

ای یــادگار عـاشـقان

سرزمین بیکران 



من که می میرم

من که می میرم، می میرم...
چرا با عشق و با ایمان نمیرم؟
تا برای سرزمینم، میهنم، "ایران" نمیرم

من که می میرم، می میرم...

چرا با عشق و با ایمان نمیرم؟
آرزو دارم شود خاک وطن آرامگاهم
تا میان کشوری بیگانه سرگردان نمیرم
هر وجودی دیر و زود ای میهنم میرد 
ولی من با تو پیمان بسته ام...
با تو پیمان بسته ام، 
جز بر سر پیمان نمیرم

من که می میرم، می میرم...
چرا با عشق و با ایمان نمیرم؟
تا برای سرزمینم، میهنم، "ایران" نمیرم


"ایــــــران" ای سـرای من


"ایــــــران" ای سـرای من
خــاکـت تـوتـیای مـن
جـــاویـدان بـهشـت مـن
عــشـقـت کـیمیای مـن

ای ســرزمـیـن بـیکران

ای یــادگار عـاشـقان

ای خـفـته در نهان تـو
در قـلب مهربان تـو
هزاران شهید بی گناه نوجوان
هزار عاشق گذشته در رهت ز جان

"ایــــــران" ای سـرای من
خــاکـت تـوتـیای مـن
جـــاویـدان بـهشـت مـن
عــشـقـت کـیمیای مـن

ای تـخت جـاودان جـم
ای ارگ جاودان بــم

همچو هگمتانه پـایـدار
همچو بیستونِ ِِ اسـتوار
خاک عـاشقان بی قرار
ای دیـار مهر و افتخار
" ایــــــــــــــران "

شعر از : هـمای