«ای ایران ایران»
خانواده نگهبان افزود: «چه شد؟ عشق به ایران یادتان افتاد؟ یا باز مثل همیشه، وقتی منفعت‌هاتون به خطر می‌افته، به هر شکلی آویزون می‌شین؟ این نهایت ریاکاریه.»
نگهبان، همانند بسیاری از فعالان موسیقی قبل از انقلاب، پس از سال ۱۳۵۷ خانه‌نشین شد.
او تا اوایل دهه ۷۰ در ایران می‌زیست، اما بعد به آمریکا مهاجرت کرد. نگهبان سال ۱۳۸۷ درگذشت و در لس‌آنجلس به خاک سپرده شد.
این ترانه‌سرا همکاری با روح‌الله خالقی و غلام‌حسین بنان را نیز در کارنامه خود دارد.
ترانه «ای ایران ایران» با شعر نگهبان و صدای ماندگار محمد نوری در دهه ۶۰ با چنان استقبال گسترده‌ای روبه‌رو شد که جایگاهی ویژه در حافظه جمعی و تاریخ موسیقی ایران یافت.
خانواده نگهبان در ادامه متن خود از زبان این ترانه‌سرا نوشتند: «من تورج نگهبان‌ام، شاعری که برای عشق سرود، برای وطن، برای مردم. نه برای قدرت، نه برای ولی فقیه، نه برای میز و منبر. شعر من صدای زندگی بود، نه مرثیه مرگ. آواز من فریاد امید بود، نه نوحه‌ای برای بقای یک حکومت پوسیده.»
