حسین رونقی، فعال سیاسی و زندانی سیاسی پیشین، خبر داد که در اعتراض به جلوگیری نیروهای امنیتی از برگزاری مراسم تدفین برای کیانوش سنجری، زندانی سیاسی سابق، «با لب‌های دوخته» به دادگاه انقلاب مراجعه می‌کند.
ساعاتی پس از این پیام حسین رونقی، برادر او، حسن رونقی، در شبکهٔ اجتماعی ایکس نوشت: «ظاهراً مأموران امنیتی حسین را بازداشت کرده و از دادگاه انقلاب خارج کرده‌اند.»
کانال تلگرام حسین رونقی نیز از «بی‌خبری از وضعیت حسین رونقی بعد از ورود به دادگاه» خبر داده است.
در این یادداشت کوتاه آمده است:
«ساعت ۸:۱۵ صبح ۲۷ آبان، حسین رونقی به همراه پدر، مادر و وکیلش، با لب‌های دوخته، جلوی دادگاه انقلاب حاضر می‌شوند. به مادر، اجازه‌ی ورود به دادگاه را نمی‌دهند و در نتیجه، حسین به همراه پدر و وکیلش، سعید جلیلیان، در دادگاه حاضر می‌شوند. بعد از گذشت چند ساعت، همچنان خبری از حسین و وکیلش نمی‌شود و وقتی مادر حسین پیگیری می‌کند به او می‌گویند که حسین به زندان منتقل شده است. پدر حسین بعد از خروج از دادگاه اطلاع می‌دهد که چندین مامور قصد انتقال حسین به محلی نامعلوم را داشتند که به اصرار وکیل و پدرش، اجازه‌ی همراهی وکیل را نیز می‌دهند و سعید جلیلیان همراهشان می‌رود. پدر و مادر حسین وقتی خبری از پسرشان و وکیلش نمی‌شود، حدود ساعت ۱ بعدازظهر به خانه بازمی‌گردند.
تا این لحظه، خبری از حسین و وکیلش در دست نیست.
لازم به ذکر است که در ابلاغیه‌ی صادره در ۲۸ مهر ماه به حسین رونقی ۳۰ روز مهلت برای حضور در دادگاه داده بودند و اعلام شده بود که در صورت عدم‌حضور، وثیقه‌ها به نفع جمهوری اسلامی ضبط می‌شوند.»
آقای رونقی بامداد یکشنبه ۲۷ آبان با انتشار ویدئویی در شبکه اجتماعی ایکس گفت پیش از این گفته است: «ما حق داریم کیانوش، یکی از شریف‌ترین و عزیزترین فرزندان این سرزمین را به خاک بسپاریم»، اما مقامات جمهوری اسلامی به این مسئله توجهی نکرده‌اند.
او در ادامه گفت من اهل کشتن خودم نیستم، به دادگاه انقلاب می‌آیم و «شما مجبور هستید من را بازداشت کنید».
این فعال سیاسی ساعاتی پس از آن با انتشار عکسی از خود با لب‌های دوخته در شبکهٔ اجتماعی ایکس نوشت: «شاید تلنگری باشد، پاینده ایران»، عبارتی مشابه پیامی که کیانوش سنجری، روزنامه‌نگار و فعال سیاسی پیش از خودکشی اخیر خود منتشر کرده بود.
متن یادداشت حسین رونقی:
الوعده وفا. گذشته از جان باید بگذشت از طوفان‌ها...
در مقابل دیکتاتوری و استبداد حاکم لبم را می‌دوزم چرا که با آنان حرفی ندارم جز یک کلام: «نه»، زمان سخن نیست، زمان عمل است، به نشانه اعتراض به عملکرد اشغالگران این سرزمین، به نشانه اعتراض به فقر، به اعدام، به سرکوب زنان و زندانی کردن مردم، و به هر شکلی از ستم که در این کشور توسط جمهوری اسلامی حاکم شده است. به نشانه اعتراض به دولت فریب و ریا که از ثروث مردم می‌دزد و خرج زیاده‌خواهی های خود می‌کند، به نشانه اعتراض به قوه قضاییه‌ای که کانون بی‌عدالتی، ظلم و حق‌کشی شده است. و چون سلاحی برای خفه کردن مخالفان و منتقدان در دستان دستگاه‌های امنیتی عمل می‌کند.
نه به سکوت تن میدم، نه ظلم رو می‌پذیرم، نه از رویارویی با این نیروهای ستمکار ترس به دلم راه میدم و نه از ایران میرم؛ با قلبم ایران و مردمش رو دوست دارم و با جان و وجودم مقاومت و مبارزه می‌کنم و از شما هم خواهش می‌کنم بدانید که باید در مقابل این ظالمان بایستیم، هر کسی به اندازه ای که می‌تواند باید کاری کند، بی‌تفاوت نباشد، فکر نکنیم اگر سرمان را به زیر بیندازیم و مشغول زندگی‌مان باشیم در امان خواهیم بود، همه زندگی در رفاه و امنیت را دوست داریم اما با جمهوری اسلامی شدنی نیست. مسئولیت این سرزمین با ماست و برای آزادی، ایران و آینده کودکانمان باید کنار هم بجنگیم. در ادامه راه کیانوش و جان‌باختگان راه وطن و برای آزادی زندانیان سیاسی-عقیدتی.
شما تنها می‌توانید ما را بکشید، با گلوله، با باتون یا با چوبه دار، یا در زندان‌ها به اسارت نگه دارید اما نمی‌توانید ما را سرسپرده و برده خود کنید، آنچنان که ماه‌منیر شجاع در مراسم کیان گفت: «می‌جنگیم، می‌میریم ایران رو پس می‌گیریم.»
و آنگونه که کیانوش گفت: ««الوعده وفا. هیچ کس نباید به خاطر بیان عقایدش زندانی شود. اعتراض حق هر شهروند ایرانی‌ست. ما برای عشق به زندگی جان داده و می‌دهیم، و نه مرگ. آرزومندم روزی ایرانیان بیدار و بر بردگی چیره شوند. پاینده ایران».
من مرغ طوفانم نیندیشم ز طوفان
موجم، نه آن موجی که از دریا گریزد
کیانوش سنجری سال‌ها در آمریکا اقامت داشت و همکار بخش فارسی شبکه تلویزیونی «صدای آمریکا» بود. او سال ۱۳۹۵ که برای رسیدگی به مادر سالخورده‌اش از خارج به تهران بازگشته بود، بارها از سوی نهادهای امنیتی و اطلاعاتی جمهوری اسلامی احضار و بازداشت شده بود.
آقای سنجری در اعتراض به ادامه بازداشت شماری از فعالان سیاسی روز چهارشنبه ۲۳ آبان خودکشی کرد.
این اتفاق با واکنش‌های گسترده‌ای در شبکه‌های اجتماعی مواجه شد.
سازمان عفو بین‌الملل با انتشار بیانیه‌ای نوشت که «سال‌ها بازجویی، بازداشت ناعادلانه، شکنجه و تبعید» کیانوش سنجری را آزار داد و سرکوب‌گران او «بی‌کیفر ماندند».
مراسم خاکسپاری او نیز در فضایی امنیتی در بهشت زهرای تهران برگزار شد.
یک فرد مطلع حاضر در بهشت زهرا روز جمعه ۲۵ آبان به رادیو فردا گفت نیروهای امنیتی تنها به تعداد اندکی از نزدیکان و اعضای خانواده او اجازه دادند در مراسم خاکسپاری آقای سنجری حاضر باشند.
حسین رونقی که پیش‌تر درباره نحوه خودکشی آقای سنجری نوشته بود، خبر داد که روز پنج‌شنبه در راه شرکت در مراسم خاکسپاری کیانوش سنجری بازداشت شده است.
رادیو فردا، تلگرام حسین رونقی
