وکیل فاطمه سپهری، زندانی سیاسی محبوس در زندان وکیل‌آباد مشهد خبر از وخامت حال موکل خود داد. خسرو علی‌کردی گفت: «موکلم به دلیل بالا رفتن ضربان قلب به سختی قادر به حرف زدن است و وضعیت تنفسی‌اش مشکل جدی دارد.» هم‌زمان خانواده سپهری درباره وضعیت بحرانی سلامت او ابراز نگرانی کردند.
خسرو علی‌کردی روز چهارشنبه ششم دی ماه در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «طبق اطلاعاتی که از وضعیت موکلم فاطمه سپهرى کسب نمودم، به‌دلیل بالا رفتن ضربان قلب، به سختی قادر به صحبت کردن است و وضعیت تنفسی ایشان مشکل جدی دارد.»
این وکیل دادگستری در ادامه با بیان اینکه «علی‌رغم انجام سه بار جراحی، دست چپ فاطمه سپهرى بی‌حس شده و از بیماری چشم رنج می‌برد»، نوشت: «جان فاطمه سپهری در خطر است.»
هم‌زمان اصغر سپهری، برادر فاطمه سپهری در شبکه اجتماعی ایکس ویدیویی از صحبت‌های مادرش را منتشر کرد و نوشت: «در ملاقات روز سه‌شنبه پنجم دی ماه، ضربان قلب خواهرم به قدری بالا بوده که صحبت کردن برای او مشکل بوده است.»
مادر فاطمه، محمدحسین و حسین سپهری در این ویدیو شخص رهبر جمهوری اسلامی را مسوول زندانی شدن فرزندانش خواند و تاکید کرد «در صورتی که اتفاقی برای آن‌ها رخ بدهد، خامنه‌ای مقصر خواهد بود».
فاطمه سپهری در تاریخ ۲۴ مهر ماه امسال به مدت یک هفته برای طی مراحل درمان به مرخصی درمانی اعزام شد اما در تاریخ ۲۷ مهر، با گذشت سه روز از مرخصی درمانی به وسیله نیروهای امنیتی در منزل خود در مشهد بازداشت و به زندان وکیل‌آباد این شهر منتقل شد.
این زندانی سیاسی که از تاریخ ۳۰ شهریور ۱۴۰۱ در زندان به سر می‌برد، با حکم شعبه یک دادگاه انقلاب مشهد با اتهامات «همکاری با دول متخاصم» به ۱۰ سال حبس، «اجتماع و تبانی» به پنج سال حبس، «توهین به رهبری» به دو سال حبس و «تبلیغ علیه نظام» به یک سال حبس محکوم شده و با اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، مجازات اشد یعنی ۱۰ سال حبس برای او قابل اجرا است.
او پیش‌تر و در بهمن ماه ۱۴۰۱ در پرونده‌ای دیگر با حکم دادگاه کیفری مشهد به اتهام «نشر اکاذیب و تشویش اذهان عمومی از طریق فعالیت در فضای مجازی و مصاحبه با رسانه‌های خارج از ایران» به یک سال حبس و پرداخت ۲۰ میلیون تومان جزای نقدی محکوم شده بود.
فاطمه سپهری یکی از امضاکنندگان نامه درخواست استعفای علی خامنه‌ای است که در اریبهشت ماه ۱۳۹۹ با تعلیق محکومیت، از زندان مشهد آزاد شد.
در سال‌های گذشته گزارش‌های متعددی درباره عدم رسیدگی پزشکی به زندانیان سیاسی در ایران و زیر پا گذاشتن حق دسترسی آنان به درمان مناسب از سوی مسوولان زندان‌ها منتشر شده است.
طی این سال‌ها زندانیان سیاسی زیادی از جمله ساسان نیک‌نفس، فعال مدنی، بهنام محجوبی، درویش گنابادی، بکتاش آبتین، شاعر و فیلمساز و جواد روحی، شهروند معترض، در زندان جان خود را از دست دادند و جمهوری اسلامی هیچ مسوولیتی در قبال مرگ آن‌ها که به دلیل اعمال فشار، شکنجه و ارائه ندادن خدمات پزشکی بوده، نپذیرفت.
ایران اینترنشنال
