پیکر رضا رسایی، از پیروان آیین یارسان و از بازداشت شدگان اعتراضات ۱۴۰۱، تحت تدابیر شدید امنیتی به خاک سپرده شد.
ایران‌وایر مطلع شده است که ماموران امنیتی اجازه خاکسپاری پیکر رضا رسایی را در آرمستان مردم یارسان ندادند. پیش‌تر «فاطمه حیدری»، از اعضای خانواده‌های دادخواه نیز اعلام کرده بود که «به خانواده رسایی گفته شده نمی‌توانند فرزند خود را در شهر صحنه دفن کنند و باید پیکرش را در جاده‌ای دور افتاده دفن کنند.»
«رضا رسایی»، از بازداشت‌شدگان اعتراضات پاییز و زمستان ۱۴۰۱، سپیده دم روز سه‌شنبه ۱۶مرداد۱۴۰۳در زندان «دیزل‌آباد» کرمانشاه اعدام شد.
بنابر اطلاع ایران‌وایر ساعتی پس از اجرای حکم اعدام این زندانی سیاسی، پیکر او تنها با حضور اعضای نزدیک خانواده از جمله مادرش در حاشیه شهر کرمانشاه و به دور از شهرستان صحنه، به خاک سپرده شد. ماموران امنیتی اجازه حضور مردم در این مراسم و وداع آخر با رضا رسایی را ندادند.
از سوی دیگر به گفته منابع آگاه، رضا رسایی از آخرین ملاقات با خانواده‌اش محروم ماند. فاطمه حیدری در حساب کاربری‌اش در توییتر نوشت: «ماموران امنیتی ساعت ۲ صبح امروز درب خانه پدری رضا دروبین نصب کردند و صبح به خانواده‌اش اطلاع می‌دهند که رضا اعدام شده است.»
«ابراهیم الله‌بخشی»، فعال مدنی٬ در این رابطه در حساب کاربری‌اش در شبکه اجتماعی ایکس درباره شرایط خانواده رضا رسایی پیش از اجرای این حکم، نوشت: «ماه پیش مامورین امنیتی به شرکت محل کار یکی از نزدیکان #رضا_رسایی حمله و تمام تجهیزات الکترونیکی‌اش را ضبط کردند، فشارها روی خانواده‌ی رضا بیش‌تر شده بود، مجوز ملاقات حضوری نمی‌دادند، تماس تلفنی محدود شده بود، اطرافیانش مورد تهدید و ارعاب قرار می‌گرفتند و بازداشت می‌شدند، سرانجام سحرگاه امروز در بی‌خبری و غیاب اعضای خانواده اعدامش کردند، حالا نمی‌گذارند خاکسپاری در شهر زادگاهش انجام شود و جسم بی‌جانش را تحویل خانواده نمی‌دهند.»
رضا رسایی، دهمین نفر از بازداشت‌شدگان اعتراضات «زن، زندگی، آزادی» بود که اعدام شد. این‌گونه اعدام‌ها به تعبیر حقوق‌دان‌ها «قتل حکومتی» نامیده می‌شود.
پیش از اجرای حکم اعدام رضا رسایی، حکم اعدام برای «محسن شکاری»، «مجیدرضا رهنورد»، «محمد حسینی»، «محمدمهدی کرمی»، «مجید کاظمی»، «سعید یعقوبی»، «صالح میرهاشمی»، «میلاد زهره‌وند» و «محمد قبادلو» اجرا شده بود.
ایران وایر
