خواهر و مادر شيرين علم‌هولی بازداشت شدند
خبرگزاری هرانا - صبح امروز سه شنبه 21 اردی بهشت ماه، خواهر و مادر شيرين علم هولی، از فعالین سياسی اعدام شده در نوزده اردی بهشت ماه، در منزل شان در ماکو توسط ماموران امنيتی بازداشت شدند. بنا به اطلاع گزارشگران هرانا، اين در حالی است که آنها از اعدام شيرين تا عصر ديروز اطلاعی نداشتند. به نقل از خليل بهراميان، علی رغم پيگيری های صورت گرفته توسط خانواده های اعدام شدگان، فرزاد کمانگر، علی حيدريان، فرهاد وکيلی، شيرين علم هولی، و مهدی اسلاميان پيکرهای آنها به خانواده های شان استرداد نشده است. به گفته وکيل مدافع سه تن از اعدام شدگان نوزده اردی بهشت، نمايندگان مجلس و دادستانی با تحويل جسدهای اعدام شدگان به خانواده ها موافقت کرده اند اما وزارت اطلاعات و اطلاعات کردستان با تحويل جسدها مخالفت کرده است. خانواده ها هم اکنون در حال پيگيری هستند تا بتوانند فرزندانشان را به خانه های شان بازگردانند. اما با دستگيری خواهر و مادر شيرين، تضمينی برای امنيت خانواده های اين اعدام شدگان وجود ندارد. چرا اعدام؟!
زهرا رهنورد
زهرا رهنورد در رابطه با اعدامهای اخیر با نگارش یادداشتی سوالاتی را مطرح کرده و پرسیده است، آیا این اعدامهای شتابزده برای زهر چشم گرفتن از مردم در سالگرد بیست و دوم خرداد است؟ در این یادداشت رهنورد با ابراز همدردی با همه زنان داغدار و عزادار آورده است: اعدامهای تحریک آمیز و خشونت بار این ایام توسط حاکمیت، بويژه اعدام پنج جوان که در روز یکشنبه 19 اردیبهشت به بهانه حضور در گروهکها اعدام شده اند، سؤالهای متنوعی را به ذهن هر انسان آزاده و تحلیلگری متبادر می کند.مثلاً: - اصلاً چرا اعدام؟ چرا بدترین مجازات در حق انسانها و ملت اعمال شده است؟ - آیا روند دادرسی انجام شده؟ آیا اقرار گرفتن زیر شکنجه هیچگونه وجاهت قانونی دارد؟- آیا این اعمال و محکومیتها و اعدامها، اقدامی مستقلانه از سوی قوه قضائیه بوده است یا با فشار نهادهای امنیتی انجام شده؟ - آیا این اعدامهای شتابزده برای زهر چشم گرفتن از مردم در سالگرد بیست و دوم خرداد بوده است؟... من زهرا رهنورد بعنوان عضو کوچکی از ملت، در اینجا به تمام مادران داغدار و زنانی که فرزندان و شوهرانشان اعدام شده اند یا در کف خیابانها به دست مزدوران کشته شده اند پیام می فرستم: ای زنان دلیر و شجاع، در این غم و اندوه عظیم، در کنار شما هستم و بدانید که این خونها به بار می نشیند و پاداش هزینه سنگین داغ جوانان صبح آزادی و دموکراسی خواهد بود اما دریغ و افسوس از این همه ظلم حاکمیت بر ملت؛ ملتی که هیچ کس را ندارد جز خداوند عالم.