به پیش اهل جهان محترم بود آنکس // که داشت از دل و جان احترام آزادی



یکشنبه، دی ۱۰، ۱۴۰۲

گلرخ ایرایی از زندان اوین: توماج صالحی سرمشق نسلی‌ست که می‌خواهد رویاهایش را زندگی کند

 

گلرخ ایرایی، زندانی سیاسی، در نامه‌ای از زندان اوین خطاب به توماج صالحی، رپر معترض در زندان دستگرد اصفهان نوشت مقاومت او و «بار دردی» که بر دوش می‌کشد، «سرمشق نسلی‌ست که می‌خواهد رویاهایش را زندگی کند». او صالحی را «یکی از ما، ما که خود یک از هزارانیم» توصیف کرد.

این زندانی سیاسی در بخشی از این نامه که در حساب اینستاگرامش منتشر شده، خطاب به توماج صالحی گفت: «زندان نقطه‌ی صفر خاطره است. در گسستی همواره، از گذشته. و فردا چون حفره‌ای بی انتها که پایانش در تصور نمی‌گنجد. اینجا دیوارها هجوم دشنامند. بَر اختیار، بَر انسان، بَر بودن، و رهایی بَر تکه‌های کاغذ، بَر دیوارها، بَر همین هجوم سخت دشنام‌گونه پونز می‌شود.»

توماج صالحی که هشتم آبان‌ ۱۴۰۱ و در میانه خیزش انقلابی بازداشت و ۲۷ آبان امسال پس از تحمل بیش از یک سال حبس با قرار وثیقه از زندان آزاد شده بود، نهم آذرماه بار دیگر توسط نیروهای امنیتی بازداشت و با گذشت یک ماه همچنان به صورت بلاتکلیف در زندان دستگرد اصفهان زندانی است.

این هنرمند معترض پس از بازداشت از سوی قوه قضاییه جمهوری اسلامی به نشر اکاذیب و تبلیغ علیه نظام متهم شده است.

ایرایی که خود روز چهارم مهر ۱۴۰۱ در رابطه با خیزش انقلابی بازداشت و به پنج سال زندان قطعی محکوم شده، با ترسیم فضای زندان در نامه‌اش نوشت: «شعر از کلام تهی می‌شود اینجا. وزنی می‌شود سیال در ذهنت. سودایی می‌شود پرشور بر جانت. شعرها با نغمه‌هایی در گذشته‌های دور در هم می‌آمیزد. یکی می‌شود. از خود جدا می‌شوی. بیگانه می‌شوی، با رویاهایت، با خاطراتت، و در نقطه‌ی صفرِ خاطره آنگاه که از بندِ هر آنچه رنگ تعلق پذیرد بریده‌ای، خود را باز می‌یابی، پوست می‌اندازی، سخت می‌شوی و آنچه در انتها از تو باقی می‌ماند مقاومت است.»

ایرایی در ادامه افزود: «لاجرم می‌جنگیم. می‌جنگیم و ترس‌هایمان را زندگی می‌کنیم. زندان و شکنجه و طناب دار را.»

این زندانی سیاسی در قسمتی از نامه‌اش از اعدام محمدمهدی کرمی، معترض بازداشت‌شده خیزش انقلابی و زندانی شدن پدر دادخواهش ماشاالله کرمی با عنوان «لحظه‌ای تمام می‌شویم» نام برد و نوشت: «برای لحظه‌ای تمام می‌شویم، آنگاه که قاضی شرع محمدمهدی را بر دار کرد و پدر را به زنجیر کشید.»

به نوشته ایرایی: «ما در نبردی نابرابر پا به میدان گذاشتیم. بی سلاحی بر دوش ایستادیم، دوشادوش یکدگر.»

او به مقاومت و ایستادگی توماج صالحی در زندان پرداخت و گفت: «آنچه امروز از ما باقی‌ست مقاومت است و آنچه در برابرمان است تَرَک‌هایی‌ست بر دیوارهای قدرت. ما پنجه بر نظم مستقر کشیده‌ایم و غباری که از دور می‌بینیم از آوارِ ریختنِ دیوار ترس‌مان است در خیابان‌هایی که همواره ما را به خود می‌خوانند.»

گلرخ ایرایی اردیبهشت ۱۴۰۱ پس از تحمل سال‌ها حبس از زندان آزاد شد و حدود چهار ماه بعد در مهر ۱۴۰۱ بار دیگر بازداشت و زندانی شد.

در جریان جلسه دادگاه او در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران قاضی ایمان افشاری به توییت‌ها، پست‌ها و استوری‌های ایرایی در اینستاگرام از جمله چند استوری درباره فراخوان‌ها برای حضور گسترده‌تر در خیابان و توییتی حاوی اصطلاح «رژیم کودک‌کش»، به عنوان سند برای اتهام «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی» استناد کرد و او را به پنج سال زندان قطعی محکوم کرد.

توماج صالحی در حالی آبان‌ سال گذشته و در میانه خیزش انقلابی بازداشت شد که با پیام‌هایش در شبکه‌های اجتماعی از اعتراضات مردمی حمایت قاطع کرد.

اواسط تیر امسال، این رپر به شش سال و سه ماه حبس، ممنوعیت خروج از کشور، محروم از تهیه و تولید آثار موسیقی و خوانندگی و دو سال حضور الزامی در دوره‌‌های مدیریت رفتار و مهارت دانش محکوم شد.

این خواننده معترض پیش‌تر و در شهریور ۱۴۰۰ بعد از خواندن آهنگ «‌سوراخ موش بخر» در اصفهان بازداشت و بعد از مدتی آزاد شده بود.

او در آثار خود به موضوعاتی چون فساد در جمهوری اسلامی، اعتصابات کارگری، اعدام‌ و زندانی کردن مخالفان پرداخته است.

ایران اینترنشنال