به پیش اهل جهان محترم بود آنکس // که داشت از دل و جان احترام آزادی



شنبه، مرداد ۱۴، ۱۴۰۲

بیانیه‌ی نهضت مقاومت ملی ایران

 

سی‌ودو سال پس از قتل ناجوانمردانه‌ی

شاپور بختیار و دستیار باوفایش سروش کتیبه

خیزش مهسا: آژیری که از پایان عمر رژیم خبرداد

 

این روزها مصادف است با:

- سی‌ودومین سال قتل ناجوانمردانه‌ی شاپور بختیار بزرگمرد سیاسی ایرانزمین و آخرین نخست‌وزیر قانونی مشروطه بدست جلادان جمهوری اسلامی،

ـ صدوهفدهمین سالروز صدور فرمان مشرطیت به قلم مظفرالدین شاه قاجار

ـ و یازدهمین ماه خیزش تاریخی مهسا دختر ایرانزمین.

خیزش مهسا: آژیری که از پایان عمر رژیم خبرداد

اگر شاپور بختیار در روز ۱۶ دیماه ۱۳۵۷ نخست وزیری مشروطه را پذیرفت از اینرو بود که بهتر از هر کس خطری را که هست و نیست ملت و کشور ما را تهدید می کرد دیده‌بود.

خطر رژیم جهالت سیاه، فساد، تبهکاری، بیداد و سرکوب و ویرانگری؛ سیاه ترین نوع جهالتی که این کشور در یک تاریخ سه‌هزارساله به خود دیده است!

 اگر این تبهکاری ها و جهالت سیاه قابل‌پیش‌بینی بود، برای این پیش‌بینی تجربه، هوشیاری و شجاعت مردی چون شاپور بختیار لازم بود.

از اینرو، قیام بختیار در سال ۵۷ برای نجات کشور در سایه‌ی احیاء مشروطه، هرچند در آن ایامِ شدیداً بحرانی به عدم‌موفقیت دچار شد. اما به دلیل حقانیت قانونی و سیاسی و درستی پایه‌ی تاریخی و فرهنگی آن، نطفه‌ی همه‌ی قیام های بعدی بود؛ همه‌ی قیام ها، از ابتدا تا قیام‌های سالهای اخیر، بویژه خیزش شگفت‌انگیر مهسا در سال گذشته، که شایستگی ملت ایران برای آزادی را برجهانیان آشکارساخت.

اینک که در آستانه‌ی یکمین سال خیزش مهسا قرار داریم، می‌بینیم که به رغم اعدام غیرقانونی شمار بزرگی از جوانان بیگناه، صدها کشته، شمار بزرگی اسیب‌دیدگان از ناحیه‌ی چشم، و دهها هزار زندانی، این جنبش ملی از کارنایستاده و با تغییر شکل و تطبیق با شرایط جدید تداوم خود را تخقق بخشیده‌است.

از یازده ماه پیش شاهدیم که زنان ایران چگونه با یکی از درخشان ترین اَنواع نافرمانی مدنی که آن را در آزادی انتخاب پوشش خود عملی می‌کنند شگفتی و ستایش جهانی را برانگیخته‌اند.

- و چگونه همچنان با سرسختی و انواع ابتکارات در برابر نیروهای وحشی سرکوب، سران این نظام را دچار سردرگمی و پریشانی ساخته‌اند.

می بینیم که با قتل کوردلانه ی بختیار راه و آرمان او از میان برنخاست. به عکس به راه و آرمان همه ی نسل های ایراندوست و آزادیخواه پس از او تبدیل شد.

بختیار با قیام خود راهی را گشود که همه ی نسل های پس از او تا کنون آنرا ادامه داده اند.

راه مقاومت در برابر حکومت زور، خودکامگی؛ حکومت کور اعتقادات خصوصی مانند دین بر دانش و هنر کشورداری دموکراتیک.

به همین دلیل هدف رستاخیز کنونی نیز که مبتنی براینهمه فداکاری بوده و متحمل اینهمه قربانی شده نظامی است مبتنی بر قانون، قانونی که منشاء آن اراده‌ی آزاد مردم باشد، قانونی که احدی نتواند بخود اجازه‌ی تخطی از آن را بدهد؛ خواه نامش پادشاه باشد خواه رییس جمهور.

دولت موقت آزادیخواهان نیز ادامه ی دولت بختیار خواهد بود.

دولتی که تا تشکیل مجلس مؤسسان بناچار بر اساس قانون اساسی مشروطه حکومت می‌کند ـ منهای اصولی که ناقض برابری شهروندان است و با حقوق برابر شهروندان در انتخابات منافات دارد ـ

همه‌ی آحاد ملت ایران که به تمامیت ارضی و دموکراسی و جدایی دین از حکومت باور دارند باید بتوانند صرفنظر از پایبندی‌شان به جمهوری یا سلطنت، در رقابت برای انتخابات مجلس مؤسسان با حقوق و امکانات برابر شرکت کنند.

از لحاظ تاریخ دموکراسی در ایران دولت موقت ادامه دهنده‌ی کار دولت بختیار است:

کار دولت موقت از همان نقطه‌ای آغاز می‌شود که کار دولت شاپور بختیار در روز ۲۲ بهمن قطع شد.

یاد بختیار همواره زنده و گرامی باد

 

ایران هرگز نخواهد مرد

جمعه ۱۳ مردادماه ۱۴۰۲

برابر با چهارم اوت ۲۰۲۳

نهضت مقاومت ملی ایران