با یاد و خاطره ی دکتر شاپور بختیار، نخست وزیر سابق ایران
در سی وسومین سالگرد ترور دکتر شاپور بختیار، یاد و خاطره ی یکی از برجسته ترین چهره های سیاسی ایران را گرامی میداریم یافتن شخصیتی در تاریخ مغرب زمین که از نظر مبارزه برای دموکراسی و آزادی با دکتر شاپور بختیار قابل مقایسه باشد، می تواند چالش برانگیز باشد اما یکی از شخصیتهایی که به ذهن می رسد وینستون چرچیل است.
دکتر بختیار که به عنوان آخرین نخست وزیر رژیم پهلوی در سال ۱۳۵۷ (۱۹۷۹) منصوب شد در طول زندگی خود همواره برای دموکراسی و آزادی مبارزه کرد.
شاپور بختیار در سال ۱۲۹۳ (۱۹۱۴) در شهر اصفهان به دنیا آمد. تحصیلات عالی خود را در رشته حقوق در دانشگاه سوربن فرانسه به پایان رساند و پس از بازگشت به ایران به فعالیت های سیاسی و اجتماعی پرداخت. او از اعضای برجسته جبهه ملی ایران بود و در کابینه دکتر محمـد مصدق به عنوان وزیر کار و سپس وزیر مشاور خدمت کرد.
پس از انقلاب اسلامی ایران دکتر بختیار به فرانسه مهاجرت کرد و همچنان به فعالیت های سیاسی خود ادامه داد. او معتقد بود که ایران نیازمند دموکراسی و حاکمیت قانون است و برای این اصول تا پایان عمر خود تلاش کرد در پاریس او گروه نهضت مقاومت ملی ایران را تأسیس کرد و از طریق این گروه وطن پرست به مبارزه علیه رژیم جمهوری اسلامی ادامه داد. دکتر بختیار و همکارانش از طریق رسانه ها و فعالیتهای سیاسی تلاش کردند صدای مخالفان حکومت ایران را به گوش جهانیان برسانند و حمایت بین المللی برای مبارزات مردم ایران جلب کنند.
سخنان او در مورد آزادی و دموکراسی چنان بر دلها می نشست که کمتر کسی می توانست بر آن خرده گیرد. تسلط بی نظیر او بر تاریخ و ادبیات ایران و آشناییش به تاریخ و ادبیات فرانسه قابل تحسین فوق العاده بود. بی شک در ایران میتوان او و فردوسی را به یک وزن از وطن پرستی بیان نمود.
با این حال بسیاری از گروه های سیاسی و انقلابی دیگر با دکتر بختیار مخالف بودند. این حکومت مورد انتقاد قرار می دادند و اقدامات او را ناکافی و مخالف اهداف انقلابی خود گروه ها او را به دلیل همکاری با رژیم پهلوی و قبول نخست وزیری در آخرین روزهای می دانستند. این اختلافات و مخالفتها تا حدی بود که سعی داشتند دکتر بختیار و همکارانش را در فعالیت هایشان منزوی کنند.
متاسفانه در ۱۵ مرداد ۱۳۷۰ (۶) اوت (۱۹۹۱)، دکتر بختیار در پاریس به دست عوامل جمهوری اسلامی به طرز فجیعی به قتل رسید.
امروز ایران بیش از هر زمان دیگری نیازمند افرادی مانند دکتر شاپور بختیار است. متاسفانه تعداد افرادی که با تعهد و ایمان به اصول دموکراسی و آزادی مانند او مبارزه می کنند، بسیار کم است. بسیاری تلاش میکنند که راه او را ادامه دهند، اما بدون داشتن فرصت یا حتی آن کاریزما و شخصیت تأثیر گذار موفق به چنین کاری نمی شوند. یاد و خاطره دکتر شاپور بختیار همیشه در دلها زنده خواهد ماند. او نمادی از مقاومت و ایستادگی در برابر دیکتاتوری بود و میراث او الهام بخش نسلهای آینده خواهد بود.
همان گونه که در غرب وینستون چرچیل نخست وزیر بریتانیا در دوران جنگ جهانی دوم در دوران بحرانی به رهبری کشورش رسید و برای دفاع از دموکراسی و آزادی در برابر دیکتاتوری های فاشیستی زمان خود مبارزه کرد و پس از جنگ همچنان به فعالیت های سیاسی خود ادامه داد و برای حفاظت از ارزشهای دموکراتیک و آزاد تلاش کرد دکتر بختیار نیز برای ایران چنین جایگاهی دارد.
ایران هرگز نخواهد مرد
مریم شیخ الاسلامی (صدریه)
تورنتو – كانادا