به پیش اهل جهان محترم بود آنکس // که داشت از دل و جان احترام آزادی



جمعه، اسفند ۲۸، ۱۳۸۸

 پیام نوروزی بان کی مون

اولین روز بین المللی نوروز را گرامی می داریم
بنا به گزارش دفتر سازمان ملل در تهران، بان کی مون دبیر کل سازمان ملل متحد در بیانیه خود اعلام کرده است، تصمیم امسال مجمع عمومی سازمان ملل برای به رسمیت شناختن روز بین المللی نوروز گواه رشد فزاینده آگاهی جهانی نسبت به اهمیت این مناسبت، نه تنها در مناطقی که آن را جشن می گیرند بلکه برای سراسر جهان است.
وی در این بیانیه تصریح کرده است: هنگامیکه که خورشید از خط استوا عبور می کند و بهار درنیم کره شمالی آغاز می شود، مردم در بالکان، حوزه دریای سیاه، قفقاز، آسیای میانه، خاورمیانه و سایر مناطق، مراسم ویژه خود را برای جشن نوروز برگذار می نمایند. این آیین ها از رنگ نو به خانه ها دادن گرفته تا دیدار از دوستان یا آماده سازی غذاهای نمادین، همگی القاء کننده روح تجدید پذیری بوده و نه تنها الهام بخش آنانی که این مراسم را برگذار می کنند، بلکه همه مردم است.
دبیرکل سازمان ملل متحد در ادامه بیانیه خود افزوده است: همانگونه که اولین روز بین المللی نوروز را گرامی می داریم، امیدوارم کشورها و مردم سراسر جهان به تاریخ و مراسم این جشن برای ارتقای هماهنگی با جهان طبیعت توجه نموده و حسن نیت و صلح جهانی را ترویج نمایند.


ساعت تحویل سال نو در ايران و ساير کشورهای دنيا

 ايران: ساعت 21:02:13 شب - شنبه 29 اسفند 1388
Paris: Saturday.March 20, 2010, 18:32:13 PM
London: Sat..March 20, 2010, 17:32:13 PM
Stockholm: Sat..March 20, 2010, 18:32:13 PM
New York: Saturday.March 20, 2010, 13:32:13 PM
San Francisco: Sat..March 20, 2010, 10:32:13 AM
Toronto: Saturday.March 20, 2010, 13:32:13 PM

نوروز شما پیروز




به مناسبت نوروز باستانی جشن ملی ایرانزمین
خُمخانه ات پر از می...!

ع. اروند

در شهر من که مانده در آن سوی خواب ها
یادش به خیر! گرمـــی ِ آن آفتـــاب ها


باران یاس ِ وقت سحر وَاختران شب
نوروز و مهرگانش و آن آب و تاب ها


الوند نقره فام و سهند سپید پوش
اروند و زنده رود و هیاهوی آب ها


تاج سر ِ فلات دماوند سیمگون
تا بوده، آشیان بلنــــد عقاب ها !


در کوچه باغ هایش پیچیده عطر پیچ
چون زلف دخترانش پرپیچ وتاب ها

آن شهسوار ِ عرصه ی همت که آسمان
خم گشته بوسه می زندش بر رکاب ها


وآن تیغ راستی و فتوت که خورده است
از دست پوریـــا و ابومسلم آب ها


زرتشت پاک سیرت و سلمان و پیر توس
کش رستمی حریف صد افراسیاب ها


میخانه ی سنایی و عطار و پیر روم
افتاده ما ز ساغر می شان خراب ها


دیوان و شاهنامه دو گنجینه ی خرد
آن باب غیب واین دگر ا ُمّ الکتاب ها


وآن شمع خاندان هدایت که همتش
بگشود از این حماسه ی غیرت چه باب ها


هرگز نداند او غم ِ غربت کشیده را
کز میزبان ندیده عتاب و خطاب ها


تا هست آسمان به زمینش نگین تویی
ای گرد ِ تو طواف کنان آفتاب ها


خمخانه ات پراز می ! ما را مبر زیاد !
ای خاک تاک ها و زمین شــراب ها


این شعر بار نخست در نوروز ۱۳۷۰، در پاریس منتشرشده است


پیام نوروزی خانواده شیوا نظرآهاری


شیوا جان

امروز که به ملاقاتت آمدیم قبل از هر چیز می خواستیم فرا رسیدن سال نو را به تو تبریک بگوییم ولی آنقدر حرف نزده باقی ماند که فراموش کردیم سال نو را تبریک گوییم.
تا امروز ۹۰ روز است که دوباره در بند ۲۰۹ زندانی هستی و ما این ماه آخر سال را هر روز منتظر بودیم تا زنگ تلفن به صدا در آید و خبر آزادی تو نیز مانند بقیه به ما داده شود، ولی مثل این که اراده ی قوی تری خواهان در بند بودن تو است.
شیوا جان، برای ما بسیار سخت است باور کنیم که سال نو را بدون حضور تو آغاز می کنیم در هر حال چه ما بخواهیم و چه نه سال نو با تمام شور و هیجانش بزودی آغاز می شود و ما امیدواریم که این سال برای تمامی هموطنانمان سالی پربار بوده و در سال جدید دیگر شاهد در بند بودن کسی نباشیم. نه! به تو قول می دهیم که برای ما «نمی شود» که سال نو بشود، سال نوی ما می ماند تا تو بیایی.