به پیش اهل جهان محترم بود آنکس // که داشت از دل و جان احترام آزادی



پنجشنبه، آبان ۱۱، ۱۴۰۲

نامه نرگس محمدی به دبیرکل سازمان ملل متحد

 «جمهوری اسلامی» شایسته ریاست «مجمع اجتماعی» نیست

  

آقای گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد

نیک مستحضرید که امسال ریاست نشست «مجمع اجتماعی» بر عهده جمهوری اسلامی است. این در حالی است که جمهوری اسلامی یکی از ناقضان جدی حقوق بشر، سرکوبگر جامعه مدنی و آپارتاید جنسیتی است.

این رژیم بنیادگرای مذهبی، با بنیان‌های دموکراسی و حقوق بشر و به ویژه حقوق زنان در ستیز و تضاد است و بقای خود را در سرکوب داخلی و ایجاد بحران، برهم زدن ثبات، امنیت و صلح منطقه و جهان می‌بیند و عمل می‌کند.

طی یکسال گذشته و در فرایند دموکراسی خواهی تاریخی مردم ایران با برآمدن جنبش انقلابی “زن، زندگی، آزادی” جهان شاهد بوده است که حکومت با کشتار خیابانی، کور کردن معترضان، اعدام‌ها، شکنجه‌ها و زندان، جان انسان‌ها و نَفَس جامعه مدنی ایران را گرفته و در این بین زنان در مرکز این سرکوب بی‌امان قرار داشته‌اند.

جهان و ایرانیان تنها در سال گذشته شاهد صدها «قتل حکومتی» از مهسا امینی تا آرمیتا گراوند بوده است. اما رژیم حاکم، مسئولیت قتل را، با پنهان‌کاری، دروغ و فریب بر عهده نمی‌گیرد و با سلب «حق دسترسی به اطلاع‌رسانی آزاد و رسانه مستقل» حقیقت را واژگون یا حتا دفن می‌کند.

این درد بزرگ برای بشریت است که قربانی ستم حتا حق بیان “حقیقت” و”تظلم” را نداشته باشد.

«حجاب اجباری» یکی از ابزار سلطه و ستم تبعیض ویرانگر، نه فقط علیه زنان بلکه کل جامعه آگاه ایران است و نه به عنوان فریضه‌ای دینی، بلکه دقیقا و آشکارا به عنوان اهرم “استبداد “به کار گرفته می‌شود.

به صراحت اعلام می‌کنم جمهوری اسلامی، جامعه ایران و زنان این سرزمین را در موقعیت «یا مرگ، یا حجاب اجباری» قرار داده است که معنا و پیامدهای ترسناکی دارد.
پیامد عدم تمکین به «روسری اجباری»، از «مرگ» با گلوله مستقیم تا «محرومیت از حق تحصیل» ، «حق اشتغال» و حتا برای زندانیان «محرومیت از حقوق اولیه» و «حق حیات» است.

اگر حکومت تلاش می‌کند تا قتل‌های حکومتی و تضییع حقوق انسانی زنان را انکار کند و جهان را فریب دهد، من تنها برای شهادت دادن به این سیاست هولناک حکومت سرکوبگر، اعلام می‌کنم، به عنوان یک زندانی سیاسیِ زن در موقعیتِ یا “روسری اجباری” یا “محرومیت از حق درمان” قرار گرفته‌ام.

دبیرکل محترم

ریاست چنین رژیمی بر مجمع اجتماعی سازمان ملل متحد که نهاد پشتوانه حقوق‌بشر است، ابهام آفرین و ناامید کننده است و انتظار می‌رود جمهوری‌اسلامی با قاطعیت و صراحت از این مسند کنار گذاشته شود.

نرگس محمدی
زندان اوین
مهر ۱۴۰۲