متن سخنرانی حسن نقیبی رئیس شورای نهضت مقاومت ملی ایران
بنام ملّت ایران و بیاد دوست از دست رفته زنده یاد گیتی نیوبی- کاوه که هرسال با حضورش در اینجا به مراسم جلوه‌ای خاص می بخشید.
هم میهنان گرامی،
امروز، در اینجا گرد آمده‌ایم تا به مناسبت سی اُمین سالگرد قتل دکتر شاپور بختیار، آخرین و بعد از مصدق بزرگ، تنها نخست‌وزیر با اختیار نظام مشروطه ایران، و دستیار باوفایش سروش کتیبه، یاد بزرگمردی را گرامی بداریم که در عرصه‌ی پندار، گفتار و کردار سیاسی، بقول زنده یاد مولود خانلری دردانه یکتا بود و چنین می‌اندیشم که به این صفت نامش در تاریخ ثبت خواهد شد.
مزدوران گوش بفرمانِ "شورای امور ویژه"، که از آن باند مخوف علی خامنه‌ای،محسن رضایی و علی‌اکبر ولایتی هنوز در قید حیات هستند، بدنبال قتل عبد‌الرحمن برومند رئیس (وقت) هیأت اجرائی نهضت مقاومت ملی ایران در نیمروز ۱۸ آوریل ۱۹۹۱، شاپور بختیار را در غروب ششم اوت همانسال کشتند با این خیال باطل که با مرگ وی پرچم مبارزه با جمهوری اسلامی بزمین گذاشته و بمرور زمان نام والا و میراث سیاسی ارزنده و راهگشای او برای ملت ایران نیز به تاریک‌خانه فراموشی سپرده خواهد شد.
امّا خوشبختانه امروز شاهدیم که چگونه بسیاری از جوانانی که بعد از آن واقعه پا بعرصه‌ی وجود گذاشته‌اند، در داخل و خارج از کشور، با پیروی از دکترین شاپور بختیار و تبلیغ مبانی اندیشه‌های سیاسی و برنامه‌های اجرائی آن بزرگمرد، همدل و همزبان با جنبش اعتراضیِ فراگیر کنونی و بعنوان بخشی از آن، خیالِ باطلِ علی خامنه‌ای، مؤسس و سردسته‌ی "شورای امور ویژه" را مبدل به نگرانی و ترس از پایان محتوم سرنوشت شوم «رهبر» و کلِ نظام سیاه و قهقرایی جمهوری اسلامی کرده‌اند.
بختیار برای عنوان کتابش که با نام "یکرنگی" منتشر شد کلمه‌ی "وفاداری" را انتخاب کرده بود؛ یاران یکرنگ و وفادار خود را دوست میداشت و به اخلاصشان نسبت به آرمانهای نهضت ملی ایران و باورشان به حاکمیت ملی، وظیفه‌ی پاسداری از تمامیت ارضی کشور و تعیین دقیق مرز میان دین و دولت و جدایی حیطه‌ٔ ایندو از یکدیگر بمثابه عدم دخالت یکی در امور دیگری، ارج میگذاشت.
عباس معیّری و حمید ذوالنور از اینگونه یاران شاپور بختیار بودند
عباس معیری همیشه در مراسم ششم اوت حاضر می‌شد. تا جایی که در خاطر دارم دو بار در اینجا سخن گفت. وی از مؤسسین نهضت مقاومت ملی ایران بود و بنا به گفته‌اش به‌مجرّد شنیدن اولین پیام دکتر شاپور بختیار، از رادیو ایران، به‌جمع معدود علاقمندان او پیوسته بود و همواره به این انتخاب خود افتخار می‌‌کرد.
حمید ذوالنور چندی پس از آغاز اقامت اجباری‌اش در پاریس توسط دکتربختیار به جوانانی که به نهضت پیوسته بودند بعنوان مسئول معرفی شد و با همان دوستان جوان، سازمان جوانان نهضت مقاومت ملی ایران را سازمان داد. در شانزدهم آذر ۱۳۶۰ سازمان جوانان وابسته به نهضت متینگی ترتیب داد و موجودیت خود را اعلام نمود. متن پیام بنیانگذار نهضت مقاومت ملی ایران به آن اجتماع حاوی نکات ارزنده و آموزنده ایست که امروز نیز جوانان پرشور از عشق به آزادی و خواستار ایرانی آزاد، برخوردار از دموکراسی و فارغ از استبداد دینی حاکم را مخاطب قرار میدهد.
بخش هایی از آن پیام را در این مراسم قرائت می کنم:
..."تا آن خجسته روزی که برای افراد بشر آزادی عقیده - آزادی کار- آزادی سکونت برقرار شود صحبت حقوق بشر ارزش یک بحث آکادمیک دارد و بس. شما جوانان عزیز ایران دارای یک گنجینه فرهنگ جاودانی هستید، شما نباید آزادی و سربلندی خود را فقط برای خود و کشورتان بخواهید. شما باید پس از بدست گرفتن امور کشورتان صادقانه برای اجرای اصول حقوق بشر پافشاری کنید زیرا ارزش و اعتبار یک کشور در گرو احترام شخصیت افراد و کوشش برای شکوفائی نهادهای اخلاقی و علمی است.
شما میدانید که در شانزدهم آذر ۱۳۳۲ اولین ضربه حکومت دست نشانده استعمار که مصدق را به زندان افکنده بود بر پیکر دانشگاه وارد شد و ۳ تن از جوانان پرشور و میهن دوست ما در داخل دانشکده فنی به ضرب گلوله از پای در آمدند. و از آن تاریخ تاکنون همه ساله سعی گردیده که خاطره فداکاری این جوانان جاودان بماند. دولت اسلامی خمینی با ماموریتی که داشت کار را یکسره کرد و با بستن دانشگاه پس از کشتار ده ها دانشجو و راه انداختن سیل خون یکی از ننگین ترین اعمال خود را مرتکب شد.
من به دانشجویان وابسته به نهضت مقاومت ملی ایران که این روز تاریخی را برای شروع فعالیت های وسیع خود انتخاب کرده اند تبریک می گویم. زیرا این روز، روز حقوق انسانهاست و روز نبرد دلاوران دانشگاه تهران برای آزادی عقیده و احترام به شخصیت انسانی است. مسئله حوانان ایران پس از دفع فتنه خمینی مهم ترین و مشکل ترین موضوع است. شما که در یک مملکت آزاد و یک محیط دمکراتیک تربیت شده اید در حل این مشکل نقش اساسی خواهید داشت. شما بدیگران خواهید آموخت که فقط در یک محیط آزاد که در آن حقوق تمام افراد کشور محترم شمرده شود امکان شکوفائی و پیشرفت برای همگان میسر است. شما باید عملا نه با شعار و راهپیمائی و تحمیق سایرین- مفهوم نظم دمکراتیک و آزادی واقعی را به دیگران نشان دهید. هر جامعه ای که در آن بجای آزادی هرج و مرج و خود خواهی پاگرفت باید در انتظار دیکتاتوری باشد. نگذارید که کشور زیبای ما بار دیگر آزمایشگاهی برای نوع جدیدی از پل پت مذهبی گردد. ما باید اعتبار برای رهبرانی قایل شویم که گفتار آنهابا کردارشان هم آهنگ بوده باشد. شما که در نهضت مقاومت ملی گردهم آمده اید و معتقد به دمکراسی و ملی گرائی هستید بیش از کلیه افراد و طبقات کشور گذشته روشن و آینده درخشانی دارید؛ منطق شما هم ایرانی و هم جهانی پسند است، شما به حاکمیت ملی و به رای مردم آگاه احترام میگذارید و نمی خواهید که هر روز افرادی در لفافه با سوابق تاریک و اعمال ضد ایرانی خود را به کشورتان تحمیل کنند. بالاخره شما معتقدید که به کوری چشم دشمنان ایران، ایران هرگز نخواهد مرد."
برگرفته از نشریۀ اینترنتی نهضت مقاومت ملی ایران
