به پیش اهل جهان محترم بود آنکس // که داشت از دل و جان احترام آزادی



یکشنبه، فروردین ۱۲، ۱۴۰۳

بیماری لاعلاج، میراث سی و چهار سال رهبری

ایران را نه دولت در مقام علمی اش که مافیا اداره می‌کند.

najafi.jpgمجتبی نجفی - در ایام کرونا که رهبر جمهوری اسلامی تنها شده بود این کاظم صدیقی معروف به شیخ گریان بود که برایش روضه می خواند تا دل آقا آرام شود. کاظم صدیقی تنها این نقش را در کرونا ایفا نکرد، وقتی در کوران جنبش سبز، هاشمی رفسنجانی مغضوب شد و از امامت نماز جمعه تهران کنار رفت، به یک چهره عمومی تبدیل شد.


رهبر در جریان جنبش، از خواصی که به هر دلیلی حاضر به محکوم کردن‌ رهبران جنبش نبودند، گلایه داشت. بارها این گلایه را با توسعه اعتراض‌ها بر زبان راند. صدیقی اما از آن خواص مورد تایید رهبری بود. از همانها که در هر فرصتی در محکومیت رهبران جنبش سبز دریغ نمی کرد و خواستار اعدام «سران فتنه» می شد. در سیاست خارجی تحمل گرسنگی ناشی از تحریم را توصیه می کرد و در سیاست داخلی سرکوب را.

اکنون او قربانی جنگ جانشینی شده. با فرتوت شدن رهبری،نگاهها چند سالی است که به سمت جانشین او جلب شده. پسرش مجتبی است یا رییسی یا هر شخصیت دیگری؟ هر که باشد تنها یک آیکون،نشانه ای از فاتح جنگ بزرگ در بیت رهبری خواهد بود. چرا که جمهوری اسلامی امروز درگیر نبرد مافیاست و این افشاگری ها نه برای حل مسأله فساد که در راستای موازنه فساد و جنگ فساد است. به این معنی که هر تکی، پاتکی دارد و قرار نیست افشاگری فساد تنها به یک جناح خاص محدود شود. آنجا جنگ است، جنگ بر سر کیکی بزرگ به نام ایران. این دقیقا همان نگاه مجموعه حاکمیت به کشور است: کیکی که نه برای محافظت و ارتقا که برای خوردن است و جنگ فساد، جنگ حریصانه برای تصاحب هر چه بیشتر کیک است.

قبح فساد در سیستم، مدتهاست ریخته شده. همین روزها بود که هشدار دادند مبادا خطای شیخ گریان به القای فساد سیستماتیک منجر شود. این همان ترجمه « کشش ندهید» خامنه ای است،وقتی اعتراض ها به خروج خاوری از ایران به کانادا دوچندان شد. خاوری رییس بانکی بود که در صف اول معترضان حکومتی علیه جنبش سبز بود،یقه می‌بست و شعار مرگ بر فتنه گر میداد و همزمان در حال غارت. ببینید همه اینها که علیه آن جنبش مردمی ایستادند،مفسد بودند. تعمیق فساد ساختاری، میراث رهبری سی و چهار ساله خامنه ای و نتیجه حذف مردم از سیاست است.

 در ساختار هم رقابت بین گروههای مافیایی است، ساختاری که فساد ابتدا در آن بیماری بود قابل علاج، اما اکنون سرطانی شده، همه بدن بیمار را گرفته. اختلاسگری صدیقی تنها یک نشانه است از این بیماری لاعلاج. برای همین، رهبری، امسال تاکید کرد رقابت کنید اما دشمنی نه. این همان تاکید دوباره بر « کشش ندهید» است. خودش میداند چرا باید گریست بر این کشور.

خبرنامه گویا