به پیش اهل جهان محترم بود آنکس // که داشت از دل و جان احترام آزادی



سه‌شنبه، آبان ۱۸، ۱۳۸۹

        ایمیل دریافتی
به سلامتی...!

به سلامتیِ پرچم ايران! که سه ‌رنگه، تخم‌مرغ! که دورنگه، رفيق! که يه‌رنگه.
به سلامتیِ همه اونايی که دوسشون داريم و نمي‌دونن، دوسمون دارن و نمي‌دونيم.
به سلامتیِ درخت، نه به خاطرِ ميوه‌اش، به خاطرِ سايه ا‌ش.
به سلامتیِ ديوار! نه به خاطرِ بلنديش، واسه اين‌که هيچ‌وقت پشتِ آدم رو خالی نمي‌کنه.
به سلامتیِ دريا! نه به خاطرِ بزرگيش، واسه يک‌رنگيش.
به سلامتیِ سايه! که هيچ‌وقت آدم رو تنها نمي‌ذاره.
به سلامتیِ نهنگ! که گنده‌لات درياست.
به سلامتیِ ز نجير! نه به خاطر اين‌که درازه، به خاطر اين‌که به هم پيوستس.
به سلامتیِ خيار! نه به خاطر «خ»ش، فقط به خاطر «يار»ش.
به سلامتیِ شلغم! نه به خاطر «شل»ش، به خاطر «غم»ش.
به سلامتیِ کرم خاکی! نه به خاطر کرم‌بودنش، به خاطر خاکی‌بودنش
به سلامتیِ پل عابر پياده! که هم مردا از روش رد مي‌شن هم نامردا!
به سلامتيِ برف! که هم روش سفيده هم توش.
به سلامتيِ رودخونه! که اون‌جا سنگای بزرگ هوای سنگای کوچيکو دارن.
می‌خوريم به سلامتيِ گاو! که نمي‌گه من، مي‌گه ما
به سلامتیِ سرنوشت! که نمي‌شه اونو از سر نوشت...