فیگارو و لوموند دو نشریۀ بزرگ فرانسه در شمارههای امروز خود از افزایش تنش میان دو ابر قدرت رقیب، چین و آمریکا، نوشتند. لوموند با اشاره به تنش های دیپلماتیک میان دو کشور تصریح کرده است : بلافاصله پس از ملاقات سرد دیپلماتهای چینی و آمریکایی در آلاسکا در هجدهم مارس گذشته، دولت پکن بر اقدامهای دیپلماتیک خود برای تشدید این تنشها افزود.
در واقع، در پاسخ به تحریمهای مشترک آمریکا، اروپا و کانادا، دولت پکن بیست و دو شخصیت اروپایی، آمریکایی، کانادایی و ٩ سازمان دولتی اروپایی، انگلیسی و کانادایی را هدف تحریمهای خود قرار داد و با این اقدام اعلام کرد که دورۀ تحریمهای یکجانبۀ غرب علیه پکن به سر آمده است.
در زمینۀ حقوق بشر دولت پکن از موضع دفاعی خارج شده و از این پس موضعی تهاجمی به خود گرفته است. چهارشنبه گذشته دولت چین گزارش سالانۀ خود را دربارۀ "نقض حقوق بشر در آمریکا در سال ٢٠٢٠" منتشر کرد. در این حال، ساعاتی پس از امضای توافق تقویت همکاری های آمریکا و تایوان در زمینۀ امنیت دریایی، بیست هواپیمای نظامی چین وارد حریم دفاع دریایی تایوان شدند.
دیگر اقدام چین در عرصۀ دیپلماتیک توافق همکاری بیست و پنج ساله با ایران است که شنبه بیست و هفت دسامبر در جریان سفر وزیر امور خارجۀ چین به ایران میان دو کشور در تهران امضاء شد. روزنامۀ لوموند از این قرارداد به عنوان چالشی علیه آمریکا یاد کرده است. به نوشتۀ لوموند با این اقدام دولت پکن این پیام را به واشنگتن داد که بر سر حاکمیت دیپلماتیک خود حاضر به مذاکره نیست.
به نوشتۀ خبرگزاری "چین نوین"، وزیر امور خارجۀ این کشور در جریان سفرش به تهران گفت که پکن "قاطعانه از ایران و مخالفت آن با برتریطلبی و حفظ حاکمیت و کرامت ملی خود دفاع می کند و تحریمهای یکجانبه علیه ایران را نقض حقوق بینالملل و به زیان مردم این کشور میداند." وزیر امور خارجۀ چین در جریان دور سفرش به ایران و دیگر کشورهای خاورمیانه، از جمله عربستان و عمان، یک طرح پنج مادهای برای رسیدن به ثبات و امنیت در خاورمیانه نیز ارائه داد.
به نوشتۀ لوموند، در تمام زمینهها از جمله حقوق بشر، تایوان و ایران شکاف میان چین، از یک طرف، و آمریکا و اتحادیۀ اروپا، از طرف دیگر، رو به افزایش است به طوری که اجرای توافق سرمایهگذاری میان اروپا و چین که در سی ام دسامبر گذشته امضاء شد زیر سئوال رفته است.
روزنامۀ فیگارو با بررسی همین شکاف در عرصۀ قدرت دریایی چین و آمریکا نوشته است : "برای اولین بار پس از پایان جنگ جهانی دوم نیروی دریایی چین قدرت دریایی آمریکا را به چالش کشیده و یا بعضاً پشت سر نهاده و این تحول می تواند حقوق دریایی و آزادی کشتیرانی در اقیانوس ها را که تاکنون در انحصار قدرتهای غربی به ویژه آمریکا بوده زیر سئوال ببرد."
فیگارو نوشته است تنها طی دو دهۀ گذشته قدرت دریایی چین بیش از سه برابر افزایش یافته است. در سال ٢٠١٥ نیروی دریایی چین دارای ٢٥٥ رزمناو بود که در حال حاضر به ٣٦٠ رزمناو، یعنی ٦٠ رزمناو بیش از نیروی دریایی آمریکا، افزایش یافته است و اگر این روند ادامه یابد چین به زودی دارای ٤٠٠ ناو جنگی خواهد بود، در حالی که با سرعتی خارق العاده در حال ساختن زیردریاییها مجهز به موشکهای دوربرد اتمی، ناوهای هواپیمابر، هواپیماهای جنگنده و ناوهای یخشکن است. فیگارو، تلاشهای چین را برای تبدیل شدن به نخستین قدرت دریایی جهان نوعاً بی سابقه خوانده است.
رادیو بین المللی فرانسه