به پیش اهل جهان محترم بود آنکس // که داشت از دل و جان احترام آزادی



چهارشنبه، دی ۱۸، ۱۳۹۲

توصیه تاج‌زاده به دانشجویان آزادی‌خواه و عدالت‌طلب

روشن است که ما نباید در تله اقتدارگرایان گرفتار شویم

تاج‌زاده: دانشگاهیان عزیز مستحضرند که من همواره مدافع نقد عملکرد رهبر و نهادهای زیرنظر ایشان بوده‌ام و آن را حق قانونی و تکلیف شرعی و ملی آحاد ایرانیان دانسته و می‌دانم و بر این باورم که عقل سلیم نمی‌پذیرد به یک نفر بیش از ۷۰% اختیارات حکومتی واگذار شود اما نقد او مجاز نباشد و در عوض منتقد او به شدید‌ترین مجازات‌ها محکوم شود. چنین نگرش و روشی خلاف قانون اساسی و تجربه بشری است و آسیب‌های جدی به میهن و مردم و عرصه سیاست و حتی شخص رهبری وارد می‌کند. باوجود این با شعار دادن علیه رهبر یا توهین به ایشان مخالفم و آن را به زیان مطالبات دموکراسی‌خواهانه ملت ایران و مصداق بارز ورود به بازی باخت-باخت می‌دانم.


پیشنهاد تاجزاده به دانشجویان برای مقابله با تهمت زنی‌ها و نفرت پراکنی‌های اقتدارگرایان
امروز: در جریان سؤال از وزیر محترم علوم یکی از نمایندگان وابسته به جبهه پایداری فیلم کوتاهی از مراسم گرامی داشت ۱۶ آذر در دانشگاه خواجه نصیر را پخش کرد که در آن دانشجویان با ابراز احساسات نسبت به آقایان کروبی و موسوی ظاهرا علیه رهبری نیز شعار داده بودند.
من به راستگویی شاگردان آقای مصباح اعتماد ندارم زیرا به فتوای استادشان دروغ گفتن برای دست یابی به اهداف مقدس جایز است. پس بعید نیست که فیلم مزبور هم مونتاژ شده باشد. با وجود این لازم می‌دانم توجه عموم دانشجویان آزادی خواه و عدالت طلب را به این موضوع جلب کنم که اگر مانند من طرفدار بازی برد-برد در سیاست داخلی و خارجی هستند و معتقدند تنها از این طریق می‌توان استقلال و امنیت ملی، یک پارچگی سرزمینی و نظم و ثبات سیاسی را تؤامان با کمترین هزینه حفظ کرد، آن‌گاه لازم است از انجام هراقدامی که می‌تواند بدگمانی‌ها را بیشتر کند، دیوار بی‌اعتمادی را قطور‌تر نماید، بر کینه‌ها بیفزاید، موجب قطبی شدن فضا شود و جامعه و دانشگاه را وارد نزاع‌های بی‌حاصل و فرساینده کند، پرهیز کنیم.
دانشگاهیان عزیز مستحضرند که من همواره مدافع نقد عملکرد رهبر و نهادهای زیرنظر ایشان بوده‌ام و آن را حق قانونی و تکلیف شرعی و ملی آحاد ایرانیان دانسته و می‌دانم و بر این باورم که عقل سلیم نمی‌پذیرد به یک نفر بیش از ۷۰% اختیارات حکومتی واگذار شود اما نقد او مجاز نباشد و در عوض منتقد او به شدید‌ترین مجازات‌ها محکوم شود. چنین نگرش و روشی خلاف قانون اساسی و تجربه بشری است و آسیب‌های جدی به میهن و مردم و عرصه سیاست و حتی شخص رهبری وارد می‌کند.
باوجود این با شعار دادن علیه رهبر یا توهین به ایشان مخالفم و آن را به زیان مطالبات دموکراسی‌خواهانه ملت ایران و مصداق بارز ورود به بازی باخت-باخت می‌دانم. به علاوه معتقدم چنین حرکتی موضع دولت تدبیر و امید را نیز در مهار اقدام‌های غیرقانونی شاخه دانشجویی حزب پادگانی در دانشگاه‌ها تضعیف می‌کند. شاید به همین دلیل باشد که تکفیری‌های جنگ طلب در هفته‌های اخیر بر میزان اهانت و افترا و هتاکی به اصلاح طلبان و سبز‌ها به طور عام و علیه آقایان موسوی و کروبی به شکل خاص افزودند. آنان ظاهرا قصد دارند با آزرده خاطر کردن نسل جوان، ایشان را به مقابله به مثل تحریک کنند.
روشن است که ما نباید در تله اقتدارگرایان گرفتار شویم. راه صحیح مقابله با ترفندهای اشخاص و تریبون‌های نفرت پراکن اقتدارگرا‌ها بویژه صدا و سیمای سپاهی به نظر من شعار دادن علیه رهبر نیست بلکه دفاع قاطع دانشگاهیان از حقوق اساسی ملت به ویژه آزادی مطبوعات، احزاب، تجمعات، تشکل‌های مدنی و انتخابات و نیز افشای مبانی و مواضع ضد حقوق بشری طرفداران اسلام پادگانی از یک طرف و حمایت هرچه گسترده‌تر قشرهای مختلف به ویژه دانشجویان از آقایان موسوی، کروبی، هاشمی و خاتمی و پشتیبانی قاطع از دولت از طرف دیگر است.
چنین راهبردی مسیر را برای تحقق و تثبیت شعارهای دکتر روحانی هموار می‌کند و با منزوی نمودن روزافزون افراطیون که آرمانشان استبداد در ایران و جنگ در جهان است، آنان را در تنگنا و فشار قرار می‌دهد تا از اقدام‌های غیرقانونی و غیراخلاقی خود دست بردارند.
به باور من در شرایطی که در تحریم بی‌سابقه نفتی و بانکی به سر می‌بریم و دولت امریکا با سوء استفاده از ندانم کاری احمدی‌نژاد و حامیانش بیش از یکصد میلیارد دلار از درآمدهای ما را به گروگان گرفته است و میهن و مردم با مشکلات عدیده اقتصادی مواجهند و در شرایطی که بسیاری از کشورهای منطقه به علت تمامت خواهی رهبران و دولت مردانشان و نیز مخالفان انحصارطلبشان در آتش خشم و خشونت فرقه‌ای و سیاسی و عقیدتی می‌سوزند، ما حق نداریم تجربیات گذشته را نادیده بگیریم.
باید توجه داشت که پیروزی اصلاحات در غیرنظامی و مدنی کردن فضای کشور و حوزه و دانشگاه و نیز گسترش و تعمیم منطق و ادبیات اصلاحی به رقبا و مخالفانشان است نه به عکس. پس وظیفه همه ما تلاش برای فراگیر کردن و حاکمیت این فرهنگ است.