به پیش اهل جهان محترم بود آنکس // که داشت از دل و جان احترام آزادی
یکشنبه، مهر ۲۷، ۱۳۹۳
موسيقي ملي ايران را دريابيد
حسام‌الدين سراج، آهنگساز و خواننده موسيقي سنتي ايران بيشتر از هميشه دغدغه وضعيت موسيقي اصيل ايراني را دارد و از اين نگراني‌ها مي‌گويد، از اينكه روز‌هاي خوبي براي موسيقي اصيل ايراني نيست و مي‌گويد
«از مدت‌ها پيش نسبت به وضعيت موسيقي ملي ايران دغدغه دارم. اين اواخر، موسيقي ملي ايران بيش از گذشته در حاشيه قرار گرفته است. الان در ميان خواننده‌ها و اهالي موسيقي و مخاطب‌ها به قدري گرايش به موسيقي غربي افزايش پياده كرده است كه من و ديگر فعالان موسيقي ايراني بيشتر از گذشته نسبت به سرنوشت موسيقي اصيل ايراني احساس خطر مي‌كنيم. از طرفي مي‌بينيم در فضاي كنوني رسانه‌هاي مختلف هم به انحاء گوناگون بر گسترش موسيقي غربي دامن مي‌زنند. از طرفي ديده مي‌شود در رسانه‌هاي ديداري و شنيداري كمتر از گذشته به موسيقي ملي پرداخته مي‌شود، در حالي كه رسانه‌ها بايد گوش و ذهن مخاطب را براي اقبال از موسيقي ملي ايران تربيت كنند. الان بيش از هر وقت ديگري در فضاي موسيقي ايران با يك هرج و مرج روبه‌رو هستيم. كمتر شاهد موسيقي آرامبخش و داراي انديشه هستيم.
چند روزي از حضور كيتارو آهنگساز مطرح ژاپني در تهران مي‌گذرد سراج هم بر اين نكته و اهميت حضور اين هنرمند جهاني در ايران اشاره مي‌كند و مي‌گويد «به اعتقاد من حضور آهنگساز‌هاي مهم و با انديشه در ايران و اجراي كنسرت آنها اهميت دارد و براي فضاي موسيقي ما لازم است و همچنين براي نسل جديد هنرمندان حوزه موسيقي هم آموزنده است. اين دست هنرمند‌ها با اتكا به آموزه‌هاي فرهنگي و ملي‌شان در عرصه موسيقي به چهره جهاني بدل مي‌شوند و از اين‌رو بايد توجه داشت كه بدون اتكا به ارزش‌هاي فرهنگي و موسيقايي بومي نمي‌توان به عرصه جهاني اميد بست. الان مي‌بينيم بيش از هشتاد درصد از فضاي موسيقي ما در بخش‌هاي مختلف توليد و عرضه و ديگر حوزه‌هاي به موسيقي‌ها غربي و متاثر از موسيقي غربي اختصاص دارد.»
نسبت نا برابر عرضه و شنيدن موسيقي ملي ايراني و موسيقي‌هاي غربي و غير ايراني موضوع تازه‌يي در فضاي فرهنگي و اجتماعي ايران نيست، اما حسام‌الدين سراج از منظري ديگر بر اين مساله تاكيد دارد و متذكر مي‌شود كه «از آن‌طرف كمتر از 20 درصد از فضاي موسيقي ما در اختيار موسيقي ملي و اصيل ايراني است. اين مساله جاي بسي تاسف دارد. بايد بيش از گذشته امكان بهره‌گيري از توان و خلاقيت هنرمندان موسيقي ملي ايران فراهم شود؛ هنرمنداني كه در هواي فرهنگ و تاريخ اين سرزمين نفس مي‌كشند و كار مي‌كنند و از دلبستگي‌هاي فرهنگي ايران حرف مي‌زنند. چنين فضايي در بلندمدت مي‌تواند بر روحيه هنرمند‌هاي نسل جوان در عرصه موسيقي ملي تاثير بگذارد. به هر حال ما هنرمندان كار خودمان را مي‌كنيم و راه همين است كه كارمان را با جديت و اميدواري مانند گذشته دنبال كنيم، فارغ از اينكه فضاي مناسبي براي فعاليت در موسيقي ملي نيست. اما مسوولان فرهنگي - هنري بايد فكري جدي در اين باره بكنند و بتوانند بيش از گذشته آثار فاخر موسيقي ملي را به دست مخاطب‌ها و مردم برسانند.»
او همچنين از تلاش‌هاي خودش و ديگر فعالان موسيقي ملي و اصيل به عنوان حداقل روزن‌هاي حفظ و گسترش موسيقي اصيل ايراني ياد مي‌كند و توضيح مي‌دهد: «من دنباله كار‌هايي كه در حوزه موسيقي ملي ايران داشته‌ام اخيرا هم آلبوم «مسيحا» را با آهنگسازي و تنظيم بهرام خاني در حوزه هنري آماده كرده‌ام و به زودي به بازار عرضه خواهد شد. برنامه‌يي هم براي رونمايي از اين آلبوم در حوزه هنري برگزار شد. آلبوم «مسيحا» به مقطعي از تاريخ اسلام مي‌پردازد. ستون اصلي كار شعري روايي است كه بخش‌هايي از تاريخ اسلام را روايت مي‌كند كه با تصانيف، ساز و آواز‌هايي متعددي تلفيق شده است. اميدوارم اين اثر با استقبال مخاطب‌هاي موسيقي ملي و علاقه‌مندان آموزه‌هاي فرهنگي ايران - اسلام روبه‌رو شود و از كار راضي باشند.»
