میگن مردم ما اینقدر خوشحال هستند که الان ماها نگرانیم یهموقع از خوشحالی بلایی سر خودشون نیارن و سکته نکنند.
رئیس مرکز افکارسنجی دانشجویان ایران (ایسپا) گفت: «در دو مقطع زمانی طی یکسال گذشته بر اساس نظرسنجیهایی که انجام شد، در نتایج شاهد افت امید مردم به آینده بودیم که نشان میداد جامعه به سمت اتفاقاتی نظیر اعتراضات دیماه ۹۶ در حال حرکت است».
ما: خب چرا کاری نکردید؟
ایسپا: ما که نباید کاری بکنیم. مسئولان باید کاری بکنند.
ما: خب چرا به مسئولان نتایج نظرسنجیها را ندادید که کاری بکنند؟
ایسپا: نه ما امیدی داشتیم که مسئولان کاری بکنند، نه امید داشتیم که اگر مسئولان کاری بکنند چیزی درست بشود، نه امید داشتیم که مسئولان امید داشته باشند که میشود کاری کرد، نه امید داشتیم که مسئولان اگر امید داشته باشند کاری بتوانند بکنند اصولا کاری بلد باشند بکنند. برای همین کاری نکردیم.
ما: در کل واکنش مسئولان به ناامیدی مردم چیست؟
ایسپا: خیلی واکنش خوبی دارند. سریع تلویزیون دوتا گزارش پخش میکنه و مردم میگن ما خیلی خوشحال و امیدواریم. دوتا مسئول هم میان توی تلویزیون و میگن مردم ما اینقدر خوشحال هستند که الان ماها نگرانیم یهموقع از خوشحالی بلایی سر خودشون نیارن و سکته نکنند. در ضمن همه نتایج افکارسنجی مردم را که ثابت میکرد مردم ناامید شدهاند، دادیم برنامههای طنز و کمدی تلویزیون اساسی مسخره کردند تا مردم بفهمند ناامیدی چیز مسخرهای است و نباید ناامید باشند! اینطوری مردم که با ناامیدی نشستهاند و دارند تلویزیون نگاه میکنند، یکهو میفهمند که دارند اشتباه میکنند و اساسا نه ناامیدی آنها وجود دارد، نه خودشان مردم واقعی هستند و مردم واقعی همینها هستند که تلویزیون نشان میدهد! در نتیجه مشکل حل میشود.
حکایت: یکی رفت پیش روانکاو و گفت: «ببین آقای دکتر هیچی واسم مهم نیست...، هیچی امیدوارم نمیکنه...، هیچی خوشحالم نمیکنه...، هیچی برام فرق نداره...، اصلا فرق نداره کی بیاد و کی بره...، هیچی دیگه خوشحالم نمیکنه...، واقعا هیچی واسم مهم نیست...، اصلا خلاصش کنم آقای دکتر...؛ همین الان که دارم با شما حرف میزنم انگار دارم با زانوی چپم حرف میزنم...».
نتیجه: توی مریخ مرکز افکارسنجی برای این است که افکار مردم سنجیده شود و با آن دستفرمان را عوض کنند. توی اینجا مرکز افکارسنجی برای این است که بودجه مصرف شود و مصرف بودجه لزوما در دستفرمان تأثیری ندارد.