یک دقیقه سکوت به احترام کشته‌شدگان اعتراضات سراسری در خانه و قتلگاه فروهرها
بیست و یک سال از کشته شدن اولین قربانیان قتل‌های زنجیره‌ای، داریوش و پروانه فروهر که توسط ماموران وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی با ضربات متعدد چاقو به قتل رسیدند، می گذرد.
از دیدگاه داریوش فروهر، نظام جمهوری اسلامی پذیرفتنی نبود، او مخالف سرسخت قانون اساسی این نظام بود و حزبهای درون حکومتی را ضد دموکراتیک می‌خواند. از نظر وی امکان برگزاری انتخابات آزاد در این نظام ستمگر وجود نداشت. نظامی که دگراندیشان سیاسی و احزاب آنها را حذف و سرکوب می‌کند.
او گفته بود:«یکی از ترفندهای یکه‌تازانِ برکرسی قدرت‌نشسته در ایران این است که هر از گاهی یک نمایش انتخاباتی برگزار کنند و ظاهر آراسته به فرمانروایی خود بدهند.» و «به هیچ وجه، به گمان من، ’انتخابات آزاد‘ در جمهوری اسلامی، که نظامی است واپس‌گرا و سرکوبگر، امکان ندارد.»
او گفته بود:«یکی از ترفندهای یکه‌تازانِ برکرسی قدرت‌نشسته در ایران این است که هر از گاهی یک نمایش انتخاباتی برگزار کنند و ظاهر آراسته به فرمانروایی خود بدهند.» و «به هیچ وجه، به گمان من، ’انتخابات آزاد‘ در جمهوری اسلامی، که نظامی است واپس‌گرا و سرکوبگر، امکان ندارد.»
مردم ایران به خوبی متوجه گفته های فروهر هستند، به این دلیل که خفقان و خشونت را از سوی تمام احزاب درون حکومتی تجربه کرده اند. آنها همچنین مجبور به انتخاب میان بد و بدتر شده اند و هرگز راه سومی نداشته‌اند و تاریخ انتخابات در چهار دهه اخیر نشاندهنده این واقعیت است که هر گاه حکومت در خطر است، اصلاح طلبان دست به کار می شوند و آن را نجات می دهند.
یکی از درخواستهای فروهر تدوین قانون اساسی جدید بود که در این مورد گفته بود: «باید قانون اساسی دیگری را طلب کرد ــ قانون اساسی‌ای که دربرگیرنده حقوق ملت باشد، قانون اساسی‌ای که حیثیت ذاتی بشر را آن چنان که در جهان شناخته شده است پاس بدارد… قانون اساسی تازه ایران باید بر پایه‌ی جدایی دین از دولت باشد؛ و این قانون اساسی را یک هیئت برگزیده مردم بایستی تهیه و تدوین کند و سپس به همه‌پرسی بگذارند.»
امروز، پس از گذشت بیست و یک سال از قتل فروهرها، هزاران نفر در اعتراض به بی‌عدالتی و خفقان، فقر، فساد گسترده در حکومت و ناتوانی دولت در خدمات‌رسانی، در شهرهای کوچک و بزرگ ایران دستگیر شده و صدها تن با گلوله های جنگی کشته و سرکوب شده‌اند. حکومت جمهوری اسلامی از ابتدای انقلاب تا به امروز با حذف و نابودی اپوزیسیون و رهبران سیاسی حزبهای آزادی‌خواه درون کشور، جای پای خود را محکم کرده و با اعمال خشونت علیه مردم معترض سعی بر بقای حکومت و قدرت سیاسی خود دارد.
امسال، مراسم سالگرد قتل پروانه و داریوش فروهر طبق رسم هر ساله در منزل آنها، جایی که دخترشان، پرستو، آن را «خانه و قتلگاه» می خواند، با یک دقیقه سکوت به نشانه احترام به کشته‌شدگان اعتراضات اخیر در عصر روز یکم آذرماه آغاز گردید. پرستو می گوید: « حفظ تداوم اين سنت هرساله كه نشاني از پافشاری بر حق طلبی و دادخواهی‌ست، در بحبوحه سركوب حاكم، تسلايی بود برای ما كه دردمند و خشم خورده گرد هم آمده بوديم.» پرستو فروهر با خود تصویری از قتلگاه فروهرها برایمان به ارمغان آورده است؛ تصویری از درختی در حیاط خانه‌شان، که برگ های پاییزی اش سرخ تر از هر سال است.
«اين درخت هم در حياط آن خانه و قتلگاه، امسال بيش از سالهای پيش از سرخی شعله مي كشيد.»
عکس حیاط خانه فروهرها از صفحه شخصی پروانه فروهر
«اين درخت هم در حياط آن خانه و قتلگاه، امسال بيش از سالهای پيش از سرخی شعله مي كشيد.»
نسیم بصیری، روزنامه ایندیپندنت فارسی
