یک هفته پس از آغاز اعتراضات سراسری در ایران پس از گران شدن بنزین با وجود اینکه مسئولان نظام ادعا میکنند بر اوضاع مسلط شده‌اند اما همچنان اینترنت قطع است و در جاهایی هم که خبر رسیده گویا وصل شده، با سرعت بسیار کم و متناوب و ناپایدار است.
به نوشته کیهان لندن، اول اعلام شده بود که قطع شدن اینترنت فقط برای ۲۴ ساعت است. بعد دولتی‌‌ها قول دادند که چهارشنبه یا پنجشنبه اینترنت وصل می‌‌شود. اما برای دامن زدن به تشویش و توهم، شماری محدود از شهروندان برای دقایقی کوتاه در بعضی شهرها به اینترنت دسترسی پیدا کردند اما در مجموع خبری از وصل شدن اینترنت نیست.
وحشت مسئولان نظام
در داخل و خارج از ایران واکنش به رویدادهای یک هفته گذشته بسیار زیاد است. سرتیپ پاسدار سالار آبنوش فرمانده عملیات سازمان بسیج، پنجشنبه ۳۰ آبان، اعتراضات سراسری در ایران را «جنگ تمام‌عیار علیه نظام» توصیف کرد و در سخنانی کم‌سابقه گفت «این فتنه، فتنه دیگری بود. فقط خدا ما را نجات داد!»
سردار آبنوش با شرح بخشی از رویدادهایی که در جریان این اعتراضات گذشت، اعتراف کرد که «اینترنت با تأخیر قطع شد، اما باز هم کمک کرد تا ساماندهی پیچیده این گروه بهم بریزد.»
همچنین در اعتراضات دی ۹۶ جناحین نظام سعی می‌کردند از آن به سود منافع خود و علیه رقیب استفاده کنند! اعتراضات آبان ۹۸ اما در پی شعار معروف دی ۹۶ مبنی بر «اصلاح‌طلب اصولگرا، دیگه تمومه ماجرا» نشان می‌دهد که مردم فراجناحی هستند و کل نظام را دشمن خود می‌دانند و دریافته‌اند که دشمن آنها نه در خارج از مرزهای کشور و در غرب بلکه از سال ۱۳۵۷ در خاک و خانه‌ی آنها لانه کرده است.
تظاهرات آبان ۹۸ هر دو جناح نظام را با شدت و قاطعیت بیشتر در یک جبهه قرار دارد: جبهه‌ی دفاع از نظام ولایت مطلقه فقیه در برابر مردم!
حمایت گسترده ایرانیان خارج کشور
یکی دیگر از تفاوت‌‌های بزرگ در مقایسه‌ی اعتراضات ۹۶ و ۹۸ حمایت گسترده‌‌ی ایرانیان خارج از کشور از صدای مردم داخل ایران است. در روزهای اخیر هزاران ایرانی از شهرهای مختلف اروپا تا آمریکا و کانادا و حتی بعضی کشورهای آسیایی نزدیک ایران مثل ارمنستان در همبستگی با اعتراضات مردم داخل کشور تجمع کردند که نقطه‌‌ی عطفی در تحولات سیاسی مربوط به ایران است. مشابه چنین همبستگی را ایرانیان خارج کشور در حمایت از جنبش سبز نیز که مدافعان اصلاح‌طلبان در آنها تفرقه می‌افکندند نیز نشان داده بودند.
شمار زیادی از هنرمندان شناخته شده که سال ۹۶ نسبت به رویدادها بی‌‌تفاوت بودند اکنون به با معترضان اعلام همبستگی کرده‌اند.
شیوه‌ی سرکوب و پیگرد و آدم‌ربایی چنان فجیع و وحشیانه و آمار تلفات چنان گسترده است که نهادهای رسمی حکومت مسئولیت اعلام آنها را بر عهده نمی‌گیرند اما بر اساس گزارش سازمان عفو بین‌الملل ۱۰۶ تن کشته و بر اساس آمارهای غیررسمی دست‌کم بین ۱۴۰ تا ۲۰۰ تن از مردم جان خود را تنها در چهار روز اعتراضات از دست داده‌اند. مأموران حکومت در بسیاری از شهرها از دادن پیکر کشته‌شدگان به خانواده‌ها خودداری میکنند و خانواده‌ها را تحت فشار قرار می‌دهند که برای آنها مراسم سوگواری نگیرند. آنچه مسلم است وضعیت جمهوری اسلامی از نظر اقتصادی و مشروعیت حقوقی چنان سست و لرزان و جامعه چنان در خشم و نفرت است که سرکوب هراندازه هم که وحشیانه باشد نمی‌تواند اعتراضات را خاموش کند بلکه برعکس: آتش آن را شعله‌ورتر و اعتراضات را فراگیرتر و ریشه‌دارتر می‌کند تا به نتیجه‌ی نهایی منجر شود.
