برندگان نوبل شیمی؛ از چپ به راست: اشتفان هل، اریک بتزیگ و ویلیام مورنر
نوبل شیمی در سال ۲۰۱۴ به یک پژوهشگر آلمانی به نام اشتفان هل (۱۹۶۲) و دو پژوهشگر آمریکایی به نام‌های اریک بتزیگ (۱۹۶۰) و ویلیام مورنر (۱۹۵۳) تعلق گرفت.
آکادمی نوبل در استکهلم اعلام کرد که این پژوهشگران به خاطر دستاوردهایشان در زمینه ابداع «میکروسکپ فلورسنس»، نوبل شیمی را به دست آوردند.
اشتفان هل، در انستیتو ماکس پلانک در آلمان کارهای پژوهشی‌اش را انجام می‌دهد، اریک بتزیگ در مؤسسه پزشکی هوارد هیوز در آمریکا کار می‌کند و ویلیام مورنر هم در دانشگاه استنفورد آمریکا تدریس می‌کند.
کمیته نوبل در بیانیه‌اش آورده است: «تحول میکروسکوپ‌های نوری سال‌ها با وقفه مواجه شده بود، به این دلیل که گمان می‌رفت میدان دید چنین میکروسکپ‌هایی به دلیل طول موج نور محدود است. برندگان نوبل شیمی اما با نبوغ خود راهکاری برای گسترش میدان دید میکروسکپ‌های نوری یافتند و دامنه میدان دید این میکروسکپ‌ها را در ابعاد نانو افزایش دادند.»
تا پیش از این پژوهشگران نمی‌توانستند درون دیواره سلول‌های زنده را ببیند و ساختار آن‌ها را مطالعه کنند، اما اکنون در پرتو یافته‌های برندگان نوبل شیمی در سال ۲۰۱۴ این مهم تحقق یافته است.
با میکروسکپ‌های نوری معمولی می‌توان اشیایی را دید که از ۲۰۰ نانومتر (یک میلیونیم میلی‌متر) کوچک‌تر نباشند. اما میکروسکپ فلورسنس می‌تواند اشیای کوچک‌تر از یک میلیونیم میلی‌متر را هم قابل دیدن کند.
ناظران امید دارند که در آینده‌ای نه چندان دور با برخورداری از میکروسکپ فلورسنس بتوان به روش‌هایی برای درمان بیماری‌های لاعلاجی مانند پارکینسون، آلزایمر و هانتینگتون پی برد.
