به گفته این پژوهشگران، برکناری طائب در راستای سازماندهی مجدد ساختارهای نظامی-امنیتی جمهوری اسلامی است که در سال 2019 تحت عنوان «گام دوم انقلاب اسلامی» آغاز شد.
خامنه‌ای این طرح را ریخت تا جمهوری اسلامی را برای چند دهه آینده آماده کند، و پروژه «شخصی‌سازی قدرت» خود که از لحظه رسیدن به مقام رهبری در سال 1989 آغاز شد، را تکمیل کند. وی قصد دارد نسل جدیدی از «اسلامگرایان رادیکال» را بر مصدر امور نصب کند تا مطمئن شود که رژیم تندروی او پس از مرگ خودش زنده خواهد ماند.
او با تعویض طائب قصد دارد با یک تیر چند نشان بزند. با وجود وفاداری طائب به خامنه‌ای، این واقعیت که او به عنوان یکی از قدرتمندترین چهره‌های ایران تلقی می‌شد، به خودی خود پروژه شخصی‌سازی قدرت توسط رهبر را تهدید می‌کرد. کنار گذاشتن او وضعیت ذهنی خامنه‌ای که ظاهراً به طور فزاینده‌ای به سمت «پارانویا» حرکت می‌کند را نشان می‌دهد.
خامنه‌ای همچنین در تلاش است تا سازمان اطلاعات سپاه را از نفوذ بیگانگان پاکسازی کند. در واقع به همین دلیل بود که وی محمد کاظمی، رئیس سابق واحد ضد جاسوسی سپاه پاسداران، را جانشین طائب کرد.
پس از «شکست‌های شرم‌آور» مانند خنثی شدن توطئه تروریستی برای کشتن شهروندان اسرائیلی در ترکیه، خامنه‌ای با نصب یک فرد نظامی به جای یک روحانی قصد دارد سازمان اطلاعات سپاه را در عملیات‌های خود کارآمدتر و موفق‌تر کند.
به گفته گلکار و اعرابی، خامنه‌ای در نهایت امیدوار است با تزریق «خون جدید» به اطلاعات سپاه بتواند دستگاه سرکوب رژیم را برای مقابله با اعتراضات فزاینده مردمی تقویت کند، امری که در تغییر ساختار نیروی انتظامی جمهوری اسلامی نیز مشاهده می‌شود.
العربیه
