موسسه آلمانی کمک به گرسنگان جهان گزارش داده است که در مبارزه با گرسنگی پیشرفت‌هایی حاصل شده، با این همه در بسیاری از کشورها وضعیت هم‌چنان تهدید‌آمیز است.
جنگ به یکی از مهم‌ترین عوامل گرسنگی و سوءتغذیه تبدیل شده است.
سازمان کمک به گرسنگان جهان می‌گوید که علیرغم گام‌های چشمگیر در مبارزه با گرسنگی، هنوز ۷۹۵ میلیون نفر در دنیا گرسنه‌اند. اطلس ۲۰۱۶ در مورد گرسنگی در سطح جهان نشان می‌دهد که جنگ در یمن، سودان جنوبی و یا سوریه عمدتا علت اصلی سوء تغذیه یا گرسنگی به شمار می‌رود.
بر اساس فهرستی که در این اطلس دیده می‌شود، جمعیت گرسنگان جهان نسبت به سال ۲۰۰۰ نزدیک به ۲۹ درصد کاهش پیدا کرده است. این در حالی است که بر جمعیت جهان اضافه شده است. دو سال پیش ۸۴۲ میلیون نفر از گرسنگی دائمی رنج می‌بردند.
بربل دیکمن، رئیس این سازمان می‌گوید «آنچه مایه ناامیدی می‌شود این است که بخش بزرگی از پیشرفت‌هایی که در مبارزه با گرسنگی می‌کنیم با وضعیتی که جنگ برای دنیا به وجود آورده، ما را دوباره به عقب برمی‌گرداند و مردمی را که به شرایط بهتری رسیده بودند، باز به دامان گرسنگی می‌اندازد.»
بیشتر بخوانید: سازمان‌های امداد ۲۰۱۵ را"سال رکورد رنج" در سوریه خواندند
نابرابری در مرزهای یک کشور
در اطلس یاد شده، کشورها به چند دسته تقسیم شده‌اند، رنگ قهوه‌ای عمدتا کشورهای آفریقایی را شامل می‌شود که در آنها گرسنگی و قحطی حاکم است. اما در همین قاره به عنوان مثال مصر کشوری به شمار می‌رود که وضع گرسنگی در آن "حد متوسط" تعیین شده ولی این بیان تنها یک جنبه از واقعیت است. وضع مصر بنا به گزارش سازمان کمک به گرسنگان جهان، نسبت به سال ۲۰۰۵ حتی بدتر هم شده است. "میانگین" به نمایش در آمده در اطلس تغذیه، نشان می‌دهد که در نقاطی از یک کشور عده‌ای سیر و گروهی بزرگ گرسنگی می‌کشند و نسبت به آنها ظلم می‌شود.
برخی کشورها نیز در اطلس امسال اصلا نشان داده نشده‌‌اند، چون جنگ در آنها نگذاشته است که اطلاعات دقیقی از وضع مردم به دست آید. با این حال در رواندا و میانمار در مبارزه با گرسنگی پیشرفت‌های بزرگی شده است.
تا سال ۲۰۳۰ قحطی و گرسنگی برچیده نمی‌شود
۶۵ میلیون نفر در جهان آواره‌اند. این عده تنها بخش کوچکی به اروپا آمده و بقیه به کشورهای همسایه خود رفته‌اند. به عنوان مثال تاخت و تاز بوکوحرام در نیجریه باعث آوارگی صدها هزار نفر و پناه بردن آنها به نیجر شده است که خود فقیرترین کشور دنیاست.
بربلبیشتر بخوانید:جهان در انتظار قحطی و خشکسالی مرگبار
دیکمن می‌گوید که شمار کشورهایی که در آنها گرسنگی دائمی و قحطی حاکم است، کم‌تر شده است اما این واقع‌بینانه نیست که تصور کنیم برنامه سازمان ملل برای برچیدن گرسنگی تا سال ۲۰۳۰ یعنی ۱۴ سال دیگر عملی است.
دویچه وله
