عكاس و روزنامهنگار سايت «آرت شيپ»، يك سال تمام در اروپا و خاورميانه سفر كرده تا از كودكان سوري عكس بگيرد. عكسهايي كه شبيه تمام عكسهاي منتشر شده از كودكان سوري نيست.
اين عكاس و روزنامهنگار، برخلاف بقيه همكارانش، نه با چهرههاي غرق به خون اين كودكان كار دارد و نه با مكانهاي زندگي آنها و نه حتي لحظههاي شادماني و بازي. سوژه موردنظر اين عكاس، لحظه خواب اين كودكان است. اتفاقي كه در زندگي همه انسانهاي روي كره زمين؛ چه در جنگ باشي و چه در امنيت و صلح، هرروز تجربه ميشود و كيفيت آن، نمايشدهنده روح آرام يا بيقرار است. در عكسهاي منتشر شده، كودكان و نوجواناني را ميبينيم كه در لبنان، صربستان، هلند و... روي زمين، در جنگل، در پارك و... به خواب رفتند.
اين گزارشگر توضيح داده كه از ابتداي جنگ سوريه تا امروز، ٤ ميليون نفر از خانه خود فراري شدند و سهم كودكان سوري زير ١٢ سال از اين آمار، يك ميليون نفر است. در توضيحات عكسها هم از زبان كودك پنج ساله كه در اردوگاه پناهندگان زندگي ميكند نوشته شده: «من در خانه براي خودم اتاق داشتم. اينجا اتاقي ندارم. در خانه هيچوقت شبها گريه نميكردم، اما اينجا هرشب گريهام ميگيرد. چون خوابهايم خيلي وحشتناك است».
در عكسي ديگر از بچهاي يكساله كه در آغوش مادرش خوابيده، توضيح اين است كه اين كودك و مادرش منتظر قطاري بودند كه پناهندگان را به استراليا ميبرد، اما از قطار جاماندند و فعلا سرنوشت آنها مشخص نيست. اين روايتها در كنار عكسهايي كه از لحظه خواب كودكان پناهنده در رويترز منتشر شده، سند تاريخي است از اتفاقي كه هرشب در جهان ما رخ ميدهد و تقريبا يك ميليون كودك را با كابوس به خواب ميبرد.