میخاییل زایگار، نویسنده کتاب «تمام مردان کرملین» که یکی از مطالعات خوب در حوزه پوتین شناسی است و سال گذشته منتشر شد، در کتابش می نویسد:
«ولادمیر پوتین از آغاز از رییس جمهوری جدید آمریکا خوشش نمی آمد. او باراک اوباما را فردی نرم و خودسر می دانست ... جالب است که اوباما یکی از ایده آلیست ترین و صلح دوست ترین رؤسای جمهوری آمریکا به نماد جنگ در روسیه بدل شد و هدف تبلیغات دولتی روسیه و شوخی های نژادپرستانه میلیون ها وطن پرست روسی قرار گرفت.
از او چهره ای کاریکاتورگونه به عنوان دشمنی بدخواه ساخته شد که محتوم به شکست از ولادمیر پوتین است.»
رهبر روسیه در حالی که مدعی است کشورش قربانی آمریکا است، از تبلیغات رسانه ای تا استقرار سامانه دفاع موشکی در کالینینگراد در مرز اروپا، ارسال سیستم های پیشرفته ضد هوایی به سوریه و تعلیق معاهده شانزده ساله همکاری بر سر پاکسازی پلوتونیوم عزم پرزیدنت اوباما را می آزماید.
این روزها در رسانه های اجتماعی و تلویزیون های روسیه صحبت از این است که پوتین باید آلاسکا را از آمریکا پس بخواهد، مناقشه در خاور میانه ممکن است به جنگ هسته ای قریب الوقوع با غرب منجر شود، و یک حمله اتمی به ایالت نبراسکا می تواند به لحاظ استراتژیک ارتباطات آمریکا با کانادا و مکزیک را فلج کند.
وزارت انرژی روسیه حتی برای چهل میلیون نفر از شهروندان آن کشور شرکت در یک آمادگی آزمایشی در برابر حملات احتمالی را اعلام کرده است.
این برای اوباما که هشت سال ریاست جمهوری اش را صرف اصرار بر پایان یافتن جنگ سرد کرد و باید در شب ترک کاخ سفید شاهد احیای دوباره آن باشد یک نقطه عطف است.
صدای آمریکا
