مجله اکسپرس (L’Express) چاپ فرانسه فاش کرد که فیلیپ گرومباخ، سردبیر سابق آن رسانه، به مدت ۳۵ سال به عنوان جاسوس کا.گ.ب (KGB) زندگی دوگانهای داشته است. گرومباخ، یک شخصیت برجسته در جامعه فرانسه بود و روابط نزدیکی با روسای جمهوری، بازیگران و غولهای ادبی داشت.
تأثیر او در روزنامهنگاری فرانسه قابل توجه بود و با تلاشهایش اکسپرس را به یکی از موفقترین نشریات فرانسه بدل کرد.
پس از مرگ او در سال ۲۰۰۳، ژان ژاک آیلاگون، وزیر فرهنگ فرانسه، گرومباخ را به عنوان «یکی از به یاد ماندنیترین و قابل احترام ترین چهرههای رسانههای فرانسوی» ستود.
با این حال، گرومباخ در زیر پوست شخصیت عمومی خود، تحت نام مستعار «بروک» سالها برای شوروی جاسوسی میکرد.
این افشاگری از بایگانی میتروخین سرچشمه میگیرد، مجموعهای از اسنادی که در سال ۱۹۹۲ از آرشیو شوروی ربوده شد و جزئیات فعالیت جاسوسی شهروندان غربی برای اتحاد جماهیر شوروی را نشان میدهد.
اتین ژیرارد، دبیر بخش اجتماعی و نویسنده تحقیقی اکسپرس هنگام تحقیق در مورد پروندههای میتروخین، به طور تصادفی به دخالت گرومباخ برخورد کرد که منجر به تحقیقات بیشتر در این زمینه شد.
زندگی گرومباخ در سالهای جوانیاش بسیار آشفته بود. او در طول جنگ جهانی دوم به همراه خانواده خود از فرانسه گریخت و بعداً به ارتش ایالات متحده پیوست تا در کنار جبهه مقاومت در الجزایر بجنگد.
حرفه روزنامهنگاری او پس از جنگ جهانی دوم آغاز شد و در سال ۱۹۵۴ به اکسپرس پیوست.
برای سالها، گرومباخ با نخبگان سیاسی فرانسه رابطهای در هم تنیده داشت. او به چهرههایی مانند فرانسوا میتران، رئیسجمهوری اسبق فرانسه مشاوره میداد و با دیگر چهرههای کلیدی سیاست در فرانسه رابطهای عمیق داشت.
انگیزه گرومباخ برای جاسوسی به رغم جایگاهی که در فرانسه داشت همچنان مبهم است. گفته میشود که شاید این پیوند با اتحاد جماهیر شوروی ابتدا به دلایل ایدئولوژیک برقرار شده باشد و لی بعدتر انگیزههای مالی هم به آن وارد شده است.
پروندههای میتروخین نشان دهنده دستمزدهای قابل توجهی است که کا.گ.ب در ازای جاسوسی به گرومباخ پرداخته است.
با این حال، میزان فعالیتهای جاسوسی او همچنان نامشخص است.
در اوایل دهه ۱۹۸۰، کا.گ.ب روابط خود را با گرومباخ به دلیل ماهیت «غیر صادقانه» و اغراق او در مورد تواناییهایش قطع کرد.
گرومباخ در زمان حیاتش در مورد گذشته خود سکوت میکرد و صحبتهای یک روزنامهنگار افشا گر به نام تیری ولتون در مورد جاسوس بودناش را رد میکرد.
با این حال، اندکی قبل از مرگ، گرومباخ به بیوه خود اعتماد کرد و از همکاریاش با کا.گ.ب پرده برداشت و از اقدامات خود ابراز پشیمانی کرد.
ایندیپندنت فارسی