چگونه می توانیم فردی مفید برای جامعه و کشور خود باشیم

چگونه می توانیم فردی مفید برای جامعه و کشور خود باشیم.

انسان موجودی اجتماعی است و برای اینکه بتواند برای جامعه مفید باشد باید به نکاتی  بسیار مهم دقت کند.

اول باید بداند در زندگی اجتماعی همه به هم وابسته می باشند ولی در عین حال انسان‌ها با یكدیگر متفاوت هستند و هیچ فردی كاملاً شبیه انسان های دیگر  جامعه نمی باشد حتی اگر اعضای یک خانواده باشند.

خصوصیات، احساسات، افكار و توانایی‌ها و استعدادهای هر شخصی با دیگران متفاوت است.

هر یك از ما انسان‌ها می‌توانیم عضو مفید و با ارزشی برای جامعه باشیم. فقط كافی است خودمان را بهتر بشناسیم.

خودمان را بپذیریم و از توانایی‌هایمان به خوبی استفاده كنیم  درست مثل اعضای بدن كه با هم متفاوتند و وظایف مخصوصی دارندولی همه شان مفید وضروری و لازم هستند.

همه ما در وجودمان زیبایی‌ها و نكات ارزشمند و استعدادهایی داریم كه باید آن‌ها را كشف كنیم تا از وجود خودمان راضی باشیم. به وجود خودمان افتخار كنیم،سپس بتوانیم برای جامعه مفید و ارزشمند باشیم به این ترتیب احساس خوشایندی خواهیم داشت.

برای این‌كه بتوانیم مفید باشیم باید خوب زندگی كنیم و از جسم و روان خود خوب مراقبت كنیم‘ لازم است (فكر كردن) را به خوبی یادبگیریم. باید بتوانیم از نیروی فكر خود استفاده  كنیم و برای خود یك زندگی سالم و شاد بسازیم.

اگر هر کسی از سن كم یاد بگیرد خوب فكر كند می‌تواند مشكلات و مسایل خود را خوب  حل  كند، تا وقتی  بزرگ‌تر شد كم‌تر اشتباه كند، موضوع مهم این است كه یاد بگیریم چگونه مشكلاتمان را حل كنیم  و برای این کار باید خوب فكر كنیم وتصمیم درست بگیریم.

رمز موفقیت و خوشحالی درتصمیم گیری به موقع است زیرا اگر قبل از گفتن هر حرفی و انجام هر كاری خوب بیندیشیم در كارهایمان كم‌تر اشتباه می‌كنیم و موفق‌تر و خوشحال‌تر می‌شویم پس میتوانیم مفیدتر باشیم.

ما می توانیم با رعایت برخی اصول به انسانی شریف تر ، خوشبخت تر و سودمنر برای كشور خود باشیم . تمامی این اصول ریشه در فرهنگ ما دارد . ما باید برخی از عادات و خطاهای فرهنگی خودمان را اصلاح كنیم تا زندگی بهتر و جامعه ای پیشرو داشته باشیم .

احترام به حقوق دیگران : ما همواره باید حقوق اجتماعی سایرین را رعایت كنیم . هیچ كس حق ندارد حق دیگران را ضایع نماید . همینطور نباید اجازه دهیم تا فردی به ضایع نمودن حقوق دیگران بپردازد . در مرحله اول با نصیحت و گوش زد كردن و در مراحله بعد كمی جدی تر . اگر شما در مقابل فردی كه به تضییع حقوق شما و دیگران می پردازد سكوت كنید به خودتان و جامعه خود خیانت نموده اید . برای ساختن جامعه ای قدرتمند باید به حقوق مردم احترا م بگذاریم .

تلاش و كوشش : ما باید بدانیم كه تلاش برای كسب روزی حلال ، خدمت به دیگران و تلاش برای پیشرفت در كار و پیشه مقدس است . زمانی كه ما مشغول فعالیت شغلی و اقتصادی خود هستیم باید بدانیم كه تلاش برای افزایش بهره وری كار و تلاش برای انجام صادقانه وظایمان از مهمترین اصول است . كشور برای پیشرفت نیازمند سرمایه های اقتصادی می باشد . 

كسی كه از راههای شرافتمندانه به ایجاد یك واحد كاری اقدام می كند و موفق به افزایش فروش و تولید سود می شود ، در حقیقت فردی شریف و بزرگوار است كه اولا باعث رشد اقتصاد كشورش شده و دوم اینكه توانسته معاش چند نفر را تامین كند .

به نظر من تلاش برای پیشرفت در زمینه های اقتصادی و تجاری و صنعتی با هدف صادرات محصول به كشورهای خارجی و سرازیر نمودن ارز به كشور جزء ارزشمندترین امور است . بنابراین باید آن كسانی كه در خود قدرت مدیریت و كسب و كار را می بینند و علاقه مند به خدمت خالصانه به میهن خود می باشند بدانند فعالیتهای اقتصادی و تجاری شرافتمندانه ترین و موثرترین كارها برای پیشرفت و موفقیت كشور می باشد .

خدمت به دیگران : به نظر من اگر هدف افراد حقیقتا خدمت صادقانه به سایرین باشد ، نخستین كسی كه از این خدمت بهره مند خواهد شد ، خود فرد است . ما باید بكوشیم به سایر هم وطنانمان خدمت كنیم . هر گونه خدمتی كه از دستمان بر می آید . خدمت ما به سایرین ، خدمت به خود است . آنكس كه به دیگران خدمتی نمی كند از دیگران هم خدمتی دریافت نمی كند . هر فرد وطن پرست و ایرانی باید كمر به خدمت وطنش ببندد . یكی از خدماتی كه بسیار ارزشمند است آموزش و پرورش است . كمك به گسترش دانش از هر طریق و افزایش اطلاعات مردم و اعتلای فرهنگ جامعه از هر راهی خدمت محسوب می شود و جزء با ارزش ترین خدمات است

در مورد راه حل مسایل و مشكلات راه‌حل‌های خوب زیادی وجود دارند كه ما را به موفقیت می‌رساند و همین طور راه‌حل‌های نادرست زیادی كه باعث می‌شود مشكلات و ناراحتی ما بیش‌تر شود، هر قدر بتوانیم راه حل‌های بیش‌تری پیدا كنیم موفق تریم، برای این‌كه راه‌حل‌های زیادی به دست بیاوریم می‌توانیم با دوستانمان مشورت كنیم.

میتوانیم از افراد با تجربه برای برنامه ریزی آینده کمک بگیریم و از تجربیات آنها استفاده کنیم تاراه حل مناسبی برای خدمت بهتر به خودمان و جامعه با توجه به استعداد و علایق خود بیابیم.

پس در آخرمی توان گفت برای مفید بودن باید به چندین نکته توجه داشته باشیم:

1- علایق واستعداد خود را بشناسیم و برای شکوفایی آن تمام تلاشمان را بکنیم.

2-  دیگران را دوست بداریم وخود را متعلق به جامعه بدانیم وبرای سربلندی کشور و سرزمینمان از هیچ تلاشی فرو گذار نکنیم.

3-  هنگام برخوردبا مشکلات ابتدا خوب فکر کنیم وسپس با دیگران مشورت کنیم ودر آخر تمام تلاشمان را برای گرفتن بهترین نتیجه به کار ببریم.

4-  آینده نگر باشیم واز کودکی برای آینده برنامه ریزی کنیم.

5- هر کاری را با علاقه وعشق وبا تمام وجود انجام دهیم حتی اگر پایین ترین مرتبه شغلی در جامعه باشد

6-  وبا دیدن موفقیتهای دیگران به جای سرکوب کردن ایشان به دنبال راز موفقیتشان بگردیم سعی در یافتن آن بکنیم به آن فکر کنیم سپس با علایق واستعداد خودمان تطبیقش دهیم و سپس به آن عمل کنیم.

دارای نظام ارزشی باشید

هر کسی باید باورها و ارزش ها یی داشته باشد که در مقایسه با کسانی که بی اعتقاد هستند و نظام ارزشی ندارند بهتر بتواند با مسایل و مشکلات دنیا کنار بیاید. موضوع به همین سادگی است.

اما منظور از یک نظام ارزشی چیست؟ توضیح دادنش قدری مشکل است. حدس من بر این است که بگویید دنیا بر اساس یک نظام ارزشی حرکت می کند. این همان چیزی است که گمان می کنید بعد از مرگتان برای شما اتفاق خواهد افتاد. موضوع بر سر این است که وقتی شب فرا می رسد و یا با مشکلی روبه رو می شوید، با چه کلماتی نیایش می کنید.

ممکن است بگویید اگر من به نظام ارزشی خاصی دست نیافته باشم تکلیف چیست؟ چه باید بکنم؟ در این صورت بهتر است وقت صرف کنید و به این موضوع فکر کنید. چه بهتر که این موضوع را در فهرست اولویت های خود قرار بدهید.

امیدوارم متوجه شده باشید که شما را به قبول نظام ارزشی به خصوصی ترغیب نمی کنم هر نظام ارزشی که در وقت دشواری و مشکلات به شما کمک می کند، موثر و مفید است. این نظام ارزشی باید به سوالات شما درباره ی جهان هستی و کائنات جواب بدهد. باید بتواند در سایه ی آن به احساس آرامش برسید. باید با این نظام ارزشی خود راحت باشید. ممکن است به این فکر کنید که آیا نظام ارزشی شما به شما احساس گناه می دهد، آیا شما را ناراحت و ناراضی میکند، آیا این نظام ارزشی شما سبب می شود جماعت ها و نژاد ها و فرهنگ های دیگر نتوانند پذیرای آن باشند.

یک نظام ارزشی باید ارزشی را به نمایش بگذارد. مجبور نیستید نظام ارزشی خود را به دیگران ثابت کنید، مجبور نیستید آن را توجیه کنید ، مجبور نیستید آن را به زور به دیگران بقبولانید. کافی است درباره ی نظام ارزشی خود تصمیم بگیرید.

برنامه داشته باشید

باید برای خود برنامه ای داشته باشید. برنامه در حکم یک نقشه، یک راهنما،یک مسیر،یک جاده و یک راه کار است. برنامه به شما می گوید که به راهی می روید، کاری می کنید و در زمان معینی به جایی می رسید. برنامه ساختار زندگی شما را فراهم می آورد، به زندگی شما شکل می بخشد، اما لزوما” همه ی برنامه ها موثر واقع نمی شوند. همه ی نقشه ها هم به محل گنج نمی رسند. با این حال اگر نقشه داشته باشید بهتر می توانید به نتیجه برسید.

برنامه نشانه ی آن است که کمی به زندگی خود فکر کرده اید و منتظر نیستید که اتفاقی خود به خود بیفتد. عده ای از مردم اصولا” بدون فکر و اندیشه و برنامه پای به عرصه ی زندگی می گذارند. تصمیم بگیرید چه می خواهید بکنید. برای رسیدن به این هدف برنامه بریزید. اگر برنامه تان را برنامه ریزی نکنید در حد رویا باقی می ماند.

اما اگر برنامه ای نداشته باشید چه اتفاقی می افتد؟ در این صورت خود را به قبول این نکته وادار می سازید که کنترل امورتان را در دست ندارید.وقتی برنامه ای داشتید، اقدامات منطقی برای دست یابی و تحقق بخشیدن آن برنامه امکان پذیر می شود. یک برنامه، یک رویا نیست. برنامه چیزی است که قصد انجام آن را دارید، کاری نیست که بخواهید انجام بدهید. داشتن برنامه نشان می دهد شما به این اندیشیده اید که چگونه می خواهید به هدفتان برسید.

البته صرف داشتن یک برنامه بدین معنا نیست که باید به آن بچسپید و از آن تبعیت و پیروی کنید. می توانید هر لحظه ای که بخواهید در برنامه ی خود تجدید نظر کنید، می توانید آن را بهبود ببخشید، می توانید در هر لحظه که لازم بود آن را تغییر بدهید. برنامه نباید سخت و بی انعطاف باشد. شرایط تغییر می کند، شما تغییر می کنید، برنامه تان عوض می شود. جزئیات برنامه مهم نیستند، مهم داشتن برنامه است.

داشتن یک برنامه به شما اعتماد و اطمینان می دهد. وقتی زندگی پر مشغله می شود اتفاقی که اغلب می افتد براحتی فراموش می کنیم برای چه در این دنیا به سر می بریم . داشتن یک برنامه بدین معنا است که وقتی گرد و خاک فرو می نشیند، می توانید به خاطر آورید: که چه می کردم؟ آه بله ! برنامه ام این بود که … و بعد در جهت برنامه و دستیابی به هدفی که داشتید به حرکت در می آیید.

بخشی از راه حل باشید نه بخشی از مسئله

این چیزی بیش از خوب بودن است. خواهان شکوه بودن و نه خوار و خفیف بودن، بیش از خوب بودن است. این موضوعی درباره ی مثبت بودن است. اگر برای این دنیا این سیاره ی زیبا و چشمگیر کاری صورت ندهیم، به یک جهنم واقعی تبدیل می شود.

چندی قبل مقاله ای درباره ی جزایر ایستر می خواندم که قوم پلی نزی حدود ۵۰۰ سال قبل در آن مستقر شدند. قوم پلی نزی جزیره را سرزمینی با زندگی طبیعی و وحشی وپر از دار و درخت دید. اما در مدت کوتاهی سرزمین بکر و دست نخورده نابود شد و درختان قطع گردیدند . غیر از این رودخانه ها را آلوده ساختند و آنها را در مرحله ی نابودی قرار دادند. تنها چیزی که این نقطه را نجات داده توریست است.

سیاره ی خاکی توریست ندارد. چیزی نیست که ما را نجات بدهد. همه ی ما باید بخشی از راه حل باشیم و از اضافه کردن بر مشکلات آن بکاهیم. باید از تخریب محیط زیست خودداری ورزیم. نباید بخشی از مسئله باشیم. زمانی بخشی از راه حل می شویم که روی پای خود بایستیم و کاری صورت دهیم. وقتی مسئله را متوقف می کنیم که نگوییم( من به وظیفه ام عمل می کردم) و یا (این بخشی از شغل من بود) باید یاوه گویی و چرند حرف زدن را کنار بگذاریم.

از این رو، این قانون می گوید که هر کس باید شخصا” به راه حل کمک کند. باید دست به کار شویم. راه حل پیدا کنیم، کاری صورت دهیم، اهتمامی بروز دهیم. اگر می خواهید زندگی خوبی داشته باشید، اگر می خواهید موفق باشید، باید چیزی را به حالت قبل برگردانید. باید وام خود را باز پس بدهیم. باید در زندگی سرمایه گذاری دوباره کنیم. و معنایش این است که از خود علاقه نشان دهیم و بخواهیم شرایط بهتر شود.

منشاء اثر خیز بشوید

تردید ندارم که ما خودمان نخواستیم که متولد شویم. این را هم می دانم که این دنیا چیزی به ما مدیون نیست. بله ما برای متولد شدن حق انتخاب نداشتیم، اما وقتی به این دنیا می آییم آب و غذا می خوریم، سرگرم می شویم و تفریح می کنیم، به چالش کشیده می شویم و درس می خوانیم همه ی این ها را به ما می دهند تا هر کاری را که دوست داریم انجام بدهیم. دنیا برایمان دستاورد های فراوان دارد.

می توانیم بگیریم، بگیریم و باز هم بگیریم. کاری نیست که نتوانیم بکنیم. اما حرف من این است که اگر از خود مایه بگذاریم و منشاء اثر خیر شویم، شب ها راحت تر می خوابیم.

در همه ی زمینه ها سخاوت به خرج دهید، در سخاوتمندی هم سخاوت به خرج دهید. مجبور نیستید که به کسی پول بدهید، اما می توانید به دیگران محبت کنید و وقتی را صرف آنها نمایید. اگر از استعدادی برخوردارید از آن برای کمک به دیگران استفاده کنید. اگر تسهیلات و امکاناتی دارید آن را در اختیار دیگران قرار دهید. اگر می توانید کاری کنید که شرایط دیگران بهتر شود، اگر از نفوذی برخوردارید ، از آن به سوی دیگران استفاده کنید. اما اگر فاقد این توانمندی ها هستید در مقیاس کم، کاری صورت بدهید. از خلاقیت های خود استفاده کنید.

مجبور نیستیم که همه کار های خیریه بکنیم. اما می توانیم به کودکان نیازمندی کمک کنیم. مجبور نیستیم خانه ی خود را پناه گاه مردم بی خانمان بکنیم، اما می توانیم باغچه ی خانمان را درست بکنیم. مجبور نیستیم به طور صد در صد غذاهای طبیعی بخوریم اما می توانیم بیش از این در خدمت بازیافت باشیم. می توانیم درباره ی شرکت هایی که از آنها خرید می کنیم کمی پرس و جو کنیم.

حدس می زنم همه بتوانیم از خود بپرسیم:

 آیا این دنیا به این دلیل که من در آن زندگی می کنم سرشارتر شده است؟

 آیا وقتی از این دنیا بروم، به دلیل آن که اینجا زندگی کرده ام به محیط بهتری تبدیل شده است؟

 آیا تفاوتی در زندگی کسی ایجاد کرده ام؟

 آیا چیزی از خود به یادگار گذاشته ام؟

گرد آوری در اندیشگاه ملی ایرانیان

Posted 31st March 2016 by HoushangAryanpour-writings