یک مقام ارشد قضایی گفت ارسال فیلم و عکس به علی‌نژاد یک تا ده سال زندان دارد
حرکتی که با یک فراخوان ساده اینترنتی از سوی یک فعال اجتماعی آغاز شد اکنون به جایی رسیده که عالی‌ترین مقامات قضایی جمهوری اسلامی برایش جرم‌هایی سنگین تعیین کرده‌اند.
موسی غضنفرآبادی، رئيس دادگاه انقلاب تهران، اعلام کرد ارسال فیلم و عکس برای مسیح علی‌نژاد مشمول ماده ۵۰۸ کتاب پنجم «قانون مجازات اسلامی» می‌شود. او گفت انجام فیلمبرداری در سه مورد جرم است: «استحکامات نظامی، حریم خصوصی افراد و همکاری با دولت متخاصم جرم.»
غضنفرآبادی ارسال فیلم برای مسیح را باعث سومین مورد دانست. این مقام مسئول قضایی گفت چون مسیح علی‌نژاد «قراردادی… در بحث خبری با دولت آمریکا دارد» (که منظور او برنامه‌سازی علی‌نژاد برای تلویزیون «صدای آمریکا»ی فارسی است) «کسانی که از خود و دیگران فیلم در رابطه با کشف حجاب بگیرند و ارسال کنند مشمول ماده ۵۰۸ قانون مجازات اسلامی هستند که یک تا ۱۰ سال مجازات حبس دارد.»
با این حساب با این صحنه غریب روبرو هستیم که حکومتی مثل جمهوری اسلامی با میلیاردها دلار بودجه و کنترل بعضی از مخوف‌ترین نهادهای امنیتی در جهان علیه یک فعال که در آن سوی دنیا در نیویورک زندگی می‌کند اعلان جنگ می‌کند؛ جنگی که البته مد‌ت‌ها است آغاز شده و این تنها مرحله جدید آن است.
علی‌نژاد یک‌شبه این‌طور به مشکل بزرگ جمهوری اسلامی بدل نشده است.
در سال ۱۳۹۳ بود که مسیح، صفحه «آزادی‌های یواشکی» را در فیس‌بوک به راه انداخت و از زنان در ایران خواست از لحظات بدون حجاب خود عکس و فیلم بگیرند و با او در میان بگذارند. در دهه‌های گذشته، فراخوان‌های مختلف از سوی چهره‌های اپوزیسیون جمهوری اسلامی در خارج از کشور کمتر موفق به جلب توجه شده است. حالا چطور یک روزنامه‌نگار که صفحه‌ای فیس‌بوکی به صورت آماتور و بدون حمایت سازمانی راه‌اندازی کرده بود انتظار داشت زنان در ایران خود را در خطر پیگرد و سرکوب قرار دهند تا برای او فیلم بفرستند؟ چنین چیزی شاید غیرممکن به نظر می‌رسید اما این دقیقا همان اتفاقی بود که افتاد. هزاران فیلم و عکس از ایران صفحه «آزادی‌های یواشکی» را به پدیده‌ای جهانی و علی‌نژاد را به یکی از اثرگذارترین فعالین اپوزیسیون بدل کرد.
علی‌نژاد در طول پنج سال گذشته این کمپین را گسترش داده است. جنبش مبارزه علیه حجاب اجباری در ایران نیز گسترش یافته و بسیاری از پیشرفت‌هایش مرتبط با علی‌نژاد بود، گرچه او منتقدینی در میان حامیان حقوق زنان هم دارد. مثلا بعضی حامیان جنبش «دختران خیابان انقلاب» تاکید داشتند که حرکت‌شان جدا از علی‌نژاد است.
دشمنی اصلی با علی‌نژاد اما از سوی نهادهای حاکمیتی جمهوری اسلامی آمده که در این چند سال انرژی بسیاری را صرف مبارزه با او کرده‌اند. تقریبا روزی نیست که یکی از مقامات جمهوری اسلامی راجع به علی‌نژاد صحبت نکند و یا رسانه‌‌های نزدیک به سپاه پاسداران و حاکمیت اخباری علیه او منتشر نکنند — اخباری که اغلب کاملا دروغ هستند. فاحش‌ترین این دروغ‌ها توسط صدا و سیما انجام شد که بی هیچ شواهدی دروغ‌هایی در مورد زندگی شخصی مسیح در لندن مطرح کرده بود.
پس از گفته‌های غضنفرآبادی نیز این نشریه‌ها به انتشارات خود علیه علی‌نژاد ادامه دادند. «باشگاه خبرنگاران جوان»، نهادی وابسته به صدا و سیما که یکی از بزرگترین نهادهای خبری ایران است، مثلا چند نوشته از علی علیزاده را در این مورد منتشر کرده است. علیزاده از فعالین رسانه‌ای طرفدار حاکمیت جمهوری اسلامی و آیت‌الله خامنه‌ای است که طرفدار جریان اصولگرا در ایران است و به مخالفت شدید با فعالین حقوق بشری و حتی چهره‌های اصلاح‌طلب در ایران شناخته می‌شود. «باشگاه خبرنگاران» در ضمن بدون هیچ‌گونه شواهدی به دروغ مدعی شده که «اسناد ارتباط» علی‌نژاد با «سازمان‌های جاسوسی سیا و موساد» منتشر شده‌اند (هیچ‌وقت چنین سندی منتشر نشده است.)
از کارزارهای پر سر و صدای علی‌نژاد کمپین «چهارشنبه‌های سفید» بوده که در آن زنان را به پوشیدن روسری سفید در روزهای چهارشنبه و انتشار عکس‌های بدون حجاب تشویق می‌کند.
علی‌نژاد در واکنش به گفته غضنفرآبادی به برنامه «۶۰ دقیقه» بی بی سی فارسی گفت حکومت ایران با این حکم می‌خواهد در جامعه «رعب و وحشت» ایجاد کند. او در ضمن گفت کارزار ادامه خواهد یافت «چون تا زمانی که ظلم هست اعتراض هم هست.»
این فعال در ضمن تاکید کرده که «من دولت نیستم که ارتباط با من به عنوان ارتباط با دولت متخاصم جرم تلقی شود.» او تاکید کرده که خبرنگار آزاد است و کارمند رسمی هیچ دولتی نیست و افزود: «وقتی من را به دولت متخاصم تشبیه می‌کنند، جواب روشن است: باید بگوییم که هیچ حکومتی و هیچ دولتی متخاصم‌تر و دشمن‌تر از جمهوری اسلامی برای مردم ایران نیست.»
حکومت ایران پیش از این هم چندین نفر را برای ارسال این نوع ویدئوها دستگیر کرده است. این حکومت در ضمن در پاسخ مستقیم به کارزار علی‌نژاد سعی کرده کارزاری به نام «چهارشنبه‌های طلایی» راه بیاندازد که هدف از آن تبلیغ حجاب است. در روزهای گذشته در ضمن پیامک‌هایی گسترده به برخی شماره‌ها ارسال شده که از زنان می‌خواهد به علت بدحجابی در ماشین خود به مقامات قضایی مراجعه کنند.
«ایندیپندنت فارسی» با دو دختر جوان در تهران و شیراز که چنین پیامک‌هایی دریافت کرده بودند صحبت کرد و نمونه‌ای از این پیامک‌های ارسالی را مشاهده کرد.
یکی از آن‌ها گفت: «البته که من نمی‌روم تا بیایند دنبال‌مان اما این کار را بیشتر برای رعب و وحشت می‌کنند. این‌ها نمی‌دانند که بازی را باخته‌اند و مخالفت با حجاب اجباری در میان هم‌سن و سال‌های من واقعا وسیع است و ربطی هم به این‌که کسی از مسیح علی‌نژاد خوشش بیاید یا نیایید ندارد.»
بعضی اقدامات علی‌نژاد اما منتقدینی وسیع‌تر از حکومت هم داشته است. مثلا دیدار او با مایک پمپئو، وزیر خارجه آمریکا که به اعتراض برخی چهره‌های مدنی و دانشگاهی منجر شد که به مناسبت روز جهانی زن نامه‌ای سرگشاده علیه «کنش‌گری فرصت‌طلبانه» منتشر کردند و از این اقدام علی‌نژاد انتقاد کردند. موضع‌گیری مسیح علیه برجام و یا حمایت علنی‌اش از قرار دادن سپاه پاسداران در فهرست سازمان‌های تروریستی توسط دولت آمریکا نیز منتقدین وسیعی داشته‌اند.
با این همه داستان اصلی همچنان ادامه دارد. حکومت ایران درگیر جنگ گسترده با هزاران فعالی است که تحمیل حجاب اجباری را نمی‌پذیرند و حاضرند برای آن هزینه هم بدهند. مسیح علی‌نژاد یکی از چهره‌های اصلی این مبارزه است و حکومت ایران حالا مرحله جدیدی از جنگ علیه او را آغاز کرده است.
