گفته اند مختصر و مفید بنویسم.
سیاست یک بام و دو هوا به سیاستی گویند که یک فرد و یا یک حزب در مورد یک موضوع بخصوص، همزمان دو نگرش متفاوت از یکدیگر را بیان دارد. موضع نهضت آزادی ایران که در بیانیه اخیر(۱) خود در مورد شرکت در انتخابات چهاردهمین دوره ریاست جمهوری صادر گردیده و در آن از یکی از نامزد های مورد تائید نظام حمایت شده است، موضعی است که به آن یک بام و دو هوا و یا وسط بازانه (۲) می گویند.
این موضع در اصطلاح عامیانه همان یکی به میخ و یکی به نعل زدن می باشد. این بیانیه با عنوان مجعول و بی سر و ته “رای اعتراضی” در مورد “بام” انتخابات و در “هواخواهی” اول آورده است که: “همچنان با رفتار های غیر دمکراتیک حاکمیت، غیر قانونی شورای نگهبان، برگزاری یک انتخابات بدور از استانداردهای (آزاد و سالم)، بی پروائی حکومت در کاربرد خشونت و سرکوب اعتراضات، حبس و حصر فعالین سیاسی و مدنی” روبرو هستیم. و در هوائی دیگر این حزب در بیانیه خود نه تنها مشارکت و حضور در انتخابات را تشویق و تبلیغ می نماید بلکه از آقای پزشکیان که صراحتا اعتراف به ذوب شدن در ولایت فقیه (۳) کرده است و خود را مجری “منویات رهبر معظم انقلاب” (۴) می داند بمثابه نامزد انتخاباتی حمایت می نماید. این سیاست سیاستی دو دوزه بازی و گمراه کننده است زیرا از طرفی به سرکوب وحشیانه اعتراضات مردم، قتل و حبس و حصر، زندان و شکنجه، فقر و تبعیض و شکاف طبقاتی و در یک کلام به حاکمیت استبداد فاحش ولایت مطلقه فقیه اذعان دارد و از طرف دیگرشرکت در انتخابات و ریختن آرای انتخاباتی در صندوق نامزد ذوب شده و مجری منویات رهبری معظم انقلاب این سیستم را تشویق می کند. البته برای این قلم به استناد پیام تسلیت این حزب در مورد کشته شدن یکی از اعضای هیئت مرگ نظام مبنی بر اینکه “ضایعه درگذشت رئیس‌جمهور محترم، حجت‌الاسلام ابراهیم رئیسی و هیات همراه ایشان در پی سانحه سقوط بالگرد .. مایه تاسف و نگرانی است”(۵)هیچ جای تعجب نبود که نهضت آزادی بجای پزشکیان از نامزد دیگری که مواضع مشترکی با پزشکیان دارد و عضو هئیت مرگ می باشد، حمایت کند. باری به هرجهت پرسش این است که در این شرایط، نهضت آزادی ایران چگونه انتظار دارد که مفاد چهارگانه پیشنهادی بیانیه خود مبنی بر “۱- تحقق اصول قانون اساسی مفاد فصل سوم (حقوق مردم) و فصل پنجم (حاکمیت ملت) ۲- رفع فساد و تبعیض در تمام عرصه های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی ۳- تحقق حاکمیت قانون و ۴- حفظ یکپارچگی، کاهش شکاف طبقاتی” با رای دادن به نامزد مجذوب ولایت فقیه تحقق یابد؟ آیا موضع نهضت آزادی یک توهم و ساده اندیشی نیست؟ آیا بیانیه نهضت آزادی با مصلحت اندیشی مبنی بر ” یک امکان و فرصت در جهت حرکت بسوی دمکراسی و اقتدار یک دولت مردمی و ….” خیال پردازی نمی باشد؟
آیا نهضت آزادی با صدور این بیانیه همانند چاچول بازان اصلاح طلب داخل و خارج از کشور باعث تضعیف امید مردم و دستاورد های آنان در عدم شرکت در انتخابات فرمایشی رژیم که حداقل در دو انتخابات قبلی رخ داد، نمی شود؟ راه حل برای تغییر و حتی اصلاح جامعه همراهی، همگامی و اجابت خواست ولی فقیه مبنی بر مشارکت حداکثری مردم در انتخابات نمی باشد. راه حل معضلات جامعه مقاومت، تقویت جنبش های اجتماعی، نافرمانی مدنی، سازمان دهی اعتراضات و اعتصابات در جهت تغییر بنیادین رژیم استبداد مذهبی است. از طرفی مخالفان تغییر بنیادین رژیم از جمله نهضت آزادی همانطور که در بند چهارم بیانیه خود آورده است تردید و تشویش در دل ها می افکند که مبادا با فروپاشی رژیم ” حفظ یکپارچگی سرزمینی و تمامیت ارضی” از میان رود و ” وحدت ملی” خدشه دار گردد و راه را برای تجزیه کشور فراهم کند. از طرف دیگر آنان بویژه در داخل کشور در بوق و کرنا می دمند که تحریم انتخابات را سازمان مجاهدین خلق و سلطنت طلبهای خارج از کشور هدایت می کنند. در مورد اول باید گفت که در رژیم استبداد سلطنتی، شاه خائن هم همین استدلال را می کرد که :” اگر من نباشم ایران، ایرانستان خواهد شد.” (۶) اما دیدیم که انقلاب ایران روی داد و این نگرش را باطل ساخت. در مورد دوم به ضرس قاطع باید گفت که سازمان مجاهدین و سلطنت طلبان هیچ محل اعرابی در میان خیل ایرانیان خارج از کشور ندارند و صرف بودجه دولت های آمریکا، اسرائیل و عربستان است که آنان را بمثابه اپوزیسیون پیشتاز در رسانه های خود معرفی می کنند.
در آخر به یکی دو نکته دیگر در این بیانیه که بی ربط به انتخابات نیست اشاره میگردد. در بیانیه نهضت می خوانیم که: ” نهضت آزادی ایران وظیفه ملی و دینی خود می‌داند تا از این فرصت هرچند محدود، در جهت استقرار یک دولت کارآمد و ….” در انتخابات شرکت کند. این قلم در مقاله “خبط تاریخی” (۷) و “فاتحه مع الصلوات” ادعای نهضت آزادی ایران را بمثابه یک حزب ملی و میهنی پیرو راه دکتر مصدق با استدلال های تاریخی رد کرده و نهایتا این حزب را در ردیف احزاب اسلامی با نگرش نو اندیشی دینی ارزیابی نموده است. بنابراین جای تعجب نیست که نهضت آزادی از اعضاء و علاقه مندان خود بخواهد که بنابر وظیفه دینی خود در انتخابات شرکت کنند و رای به مجذوب ولایت فقیه دهند. پرسش در این است که اعضای ارشد این حزب از جمله دبیر کل جدید و “انتخابی” آن که همگی در زمینه فنی، مهندس آنهم در آمریکا اشتهار دارند بر چه اساس و استنادی حکم به چنین فتوائی داده اند؟
اگر رهبر انقلاب، خمینی از ابزار دین برای تهییج و تشویق مقلدین خود استفاده می کرد قابل پذیرش بود زیرا ایشان در حوزه دین تخصص و درجه اجتهاد داشت. آیت الله العظمی بود و رساله داشت و مقلدین بسیاری را برای خودش دست و پا کرده بود اما این حزب نه در دین تخصص دارد، نه اعضای ارشد آن به درجه اجتهاد رسیده اند و نه رساله دارند. آیا بهتر نیست که دفتر سیاسی این حزب احکام وظایف دینی از جمله وظیفه دینی شرکت در انتخابات را برای حداقل اعضای خود توضیح و تفسیر نمایند؟
گفته شده است که آزموده را آزمودن خطاست. شرکت در این انتخابات و آب به آسیاب ولی فقیه ریختن از جمله خطاهائی نابخشودنی است و خیانت به جنبش خرداد ۱۳۸۸، جنبش دانشجوئی دهه نود، جنبش خونین آبان ۱۳۹۷، جنبش همه ساله کارگران، معلمان و بازنشستگان ، جنبش ۱۴۰۱ زن، زندگی ، آزادی می باشد و خیانت به جنبش فردائی که در راه است.
——————————–
۱) بیانیه نهضت آزادی ایران رای اعتراضی به نام دکتر مسعود پزشکیان برای پیگیری مطالبات ملی :”آزادی و حاکمیت ملت”، ۲ تیرماه ۱۴۰۳
۲) “هر فرد و گروهی که معتقد به چارچوب حقوقی جمهوری اسلامی و تغییر و تحول در سیاست‌ها ذیل ساخت حقیقی قدرت باشد، وسط‌باز است و این وسط‌بازی نه نقطه ضعف بلکه اتفاقاً نقطه قوت آنان است.” روزنامه اعتماد سوم آذر ۱۳۰۴،
۳) https://www.khabaronline.ir/news/1884101/
۴) خبرگزاری تسنیم / ۴ تیر ۱۴۰۳
۵) پیام تسلیت نهضت آزادی در پی سانحه سقوط بالگرد رئیس جمهور و هیئت همراه- ۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۳
۶) مصاحبه مطبوعاتی محمد رضا شاه پهلوی در مکزیک – ۱۳ جون ۱۹۷۹
۷) https://melliun.org/iran/418438
برگرفته از ملیون ایران
