می‌گویند برای بدبخت‌تر نشدن، برای بحرانی‌تر نشدن شرایط، برای ذره‌ای اکسیژن، و خفه نشدن! به فلانی رای بدهید. او نمی‌گذارد وضع از این که هست بدتر شود.
من به این نظریه احترام می‌گذارم، اما آن را ویژۀ آدم‌های ناامید، خسته، از پا افتاده و ضعیف می‌دانم. من به آینده امیدوارم.
من به توانایی خودم و اکثر مردم کشورم برای ایجاد تغییر باور دارم.
مگر ممکن است مقاومت ثمری نداشته باشد!؟ وقتی گزینه مناسبی بین داوطلبان پیدا نمی‌کنی، رأی ندادن یک کنش مسئولانه و بسیار موثر است.
اگر کاندیدایی که کاملا قبولش دارید بین داوطلبان است، باید رأی بدهید، اما لطفا آسمان و ریسمان را به هم نبافید که رأی ندادن یعنی توهم، یعنی زیاده‌خواهی، یعنی استقبال از بحران، یعنی بی‌تفاوتی!
چه کسی گفته رأی ندادن یعنی انفعال.
باز نکردن مغازه در یک روز خاص
نرفتن سر کار در فرصتی مناسب
نیاوردن خودرو به بیرون در یک هماهنگی
سکوت در یک راهپیمایی بزرگ
اثراتش بسیار بیشتر از جنجال یا ده‌ها تحرک ولو اعتراضی بی‌سرانجام است.
نداشتن اکت سیاسی در یک برهه، عین عقلانیت است، که برخی سطحی‌نگرها و یا از پا افتاده‌ها درکش نمی‌کنند.
اینکه طالبان در افغانستان موفق شده ارزش پول ملی آنجا را حفظ کرده، آن را ارتقا دهد، و ما امیدمان به ریاست جمهوری است که تنها قول بدهد تورم را همین حد سی چهل درصد سالیانه نگهدارد، شرم آور نیست!؟
ما را چه شده؟
به چه سطح نازلی از اراده و امید رسیده‌ایم
که آرزوی ما این شده
وضع باز هم بدتر نشود
جلیلی روابط خارجی را خرابتر نکند
تحریم بیشتر نشود
گداتر نشویم
دزدی‌ها کمی کمتر شود
گشت‌ها بگیرند، اما در خیابان نزنند!
زندان‌ها کمی استانداردتر شوند.
روشنفکرها و آزاده‌ها را بگیرند، فقط کمتر...
یک بار دیگر برگردیم به خودمان نگاه کنیم
در خواب می‌دیدیم به این درجه از تنزل برسیم!
آینه‌ای جلوی خودمان بگذاریم
ما چنین می‌خواستیم!؟
متاسفانه خیلی‌ها رسیده‌اند...
آرام آرام
آنقدری که خودشان هم متوجه نشده‌اند!!
شاید وضع بدتر نشود
شاید بدبخت‌تر نشویم!
تلگرام نویسنده
@ghomeishi3
برگرفته از ایزان امروز
