به پیش اهل جهان محترم بود آنکس // که داشت از دل و جان احترام آزادی



شنبه، دی ۱۵، ۱۳۹۷

اندر باب لزوم نوآوری در حل مشکلات اجتماعی

زهرا نجفی
این روزها به لطف اخبار در رفته در هفته، آن هم در شبکه های ‌مجازی، توفیق رفیق می‌شود تا مدام از خرمن دیدگاه و ‌رهنمودهای مسئولین زحمت کش خوشه‌ای بچینیم.
صاحب یکی از این خوشه های پربار، سخنگوی بزرگوار وزارت صنایع است که فرمودند؛
اعدام دو نفر در بازار ارز خوب و موثر بود چون عبرتی برای دیگران شد. پس گران فروشان را هم اعدام کنید!
به حال استخوان‌های پوسیده ما که هر روز به نحوی می افتیم و می‌میریم فرقی ندارد که چگونه بمیریم، مهم این است بمیریم، که آن هم به چشم. اصلا زندگی که رفاه و امکانات و پول و کار ندارد، نباشد بهتر است، گیرم که بعد از پنجاه سال رفاه حاصل شد ولی آن امکانات همانند بچه سر پیری، زنگوله پای تابوت است.
اما برای مسئولین محترم اُفت دارد که بدون خلاقیت و ایجاد تنوع در مجازات مرگ، لفت اند دیلیت دِ گروپِ مشكلات كنند و اعدام را مانند لباس فری سایز به تن تمام معضلات بکنند.
برای ایجاد تسهیلات در امر، چند روش ذیل به عنوان زاپاس اعدام، پیشنهاد می‌شود.
۱. "مشکل گرانی و کم فروشی"
برای اینکه تیزوبز، از رشد گرانفروشان و کم‌فروشان که تعدادشان مثل تخم ترتیزک رو به رشد است جلوگیری کنید، به پیروی از شیوه بسته بندی های جدید به خصوص مواد غذایی که مانند برف اواخر اسفند، رو به آب شدن نهاده اند، به ترتیب و توالی، باید هر بار تعدادی از اعضای بدن مجرم را کم یا کوتاه کرد. مثلا یک بار بیست سانت از طول روده بزرگ کم کرد و بار دیگر استخوان ترقوه را برداشت و الی آخر. اگر این اقدام، مورد مداقه و امعان نظر قرار گیرد، در نهایت غیر از آپاندیس و استخوان جناغ چیزی باقی نمی‌ماند.
۲."مشکلات زیست محیطی"
برای اینکه جفت پا روی ترمز بحران‌ها و مشکلات زیست محیطی بروید، بهتر است چند فقره سلطان یا ملکه مشکل ساز را در بیابان خشک و بی آب و علف رها کرده و برای بازگرداندن آنان به محیط زندگی سابق، اقدام به زنده گیری کنند.
۳."بیکاری"
فرد بیکار، مظنون یا متهم نیست بلکه از بیخ محکوم است. چون شخص بیکار از مسئول، توقع اشتغال‌زایی دارد، و به محض اینکه صاحب شغلی شد، توقعات و انتظارات دیگری هم در او می‌رویند. پس نباید اجازه داد آدم بیکار هیچ لذتی را تجربه کند. مانند طفلی می‌شود که تا آغوش را شناخت دیگر بر زمین نخواهد نشست. باید بیکارانی با سابقه طولانی را به شیوه فیلم "ارّه" در اتاقی به همراه تعدادی ابزار و وسایل کشنده محبوس کرد تا مجبور شوند برای نجات جان خود، کلید متوقف کردن دستگاه‌ها را بیابند. به زودی می فهمند که تدبیر و امیدشان بی حاصل بوده چون کلیدی وجود ندارد.
در صورت استقبال مسئولین محترم، پیشنهادات بهتری برای سایر مشکلات ارائه خواهد شد.
منبع: گویانیوز