يارانش دست به كار شدهاند. چمدان بازگشت بستهاند و خيلي زودتر از آنچه تصور ميشد قصد جوانه زدن مجدد در خاك سياست را دارند. «ميوه سوم تير» حالا باز هم از اسم «سوم تير» ميخواهد به عرصه سياست بازگردد. «ميوهيي» كه خيلي زود باغبانانش از پرورش آن نادم شدند و عبور از او را كليد زدند. «محمود احمدينژاد» اين چند وقت ترجيح ميداد سكوت كند، هر چند كه دلش براي روزهاي رياستجمهورياش لك زده بود. شش ماه بيشتر طاقت نياوردند و حالا يارانش پروژه جديدي را آغاز كردهاند. همانها كه اين چند وقت آخر «اصولگرا» بودن رييس دولتشان را از بيخ منكر شده بودند حالا بازهم از پروژه گفتمان سوم تير استفاده كردند. حالا ديگر نه اصولگرايان افراطي حاميشان هستند و نه مردمي كه روزي پشت اتومبيلش ميدويدند. ميراثش براي كشور آنقدر مشكلساز بوده است كه همه حاميانش از او به عنوان يك تجربه تلخ يادآوري ميكنند. حالا آنها پس از شش ماه مخالفان شان را بيانصاف دانستهاند. به «رييسشان» نمره عالي دادهاند و مخالفان را متهم به جهتگيريهاي غير اصولي هم كردهاند. از مخالفاني كه همان اصولگرايان هستند و در مورد احمدينژاد زود دچار ترديد شدند ابراز تاسف ميكنند. دستور اتحاد ميان حاميان احمدينژاد صادر شده است. از اختلافات موجود خبر دارند و ميگويند حاميان احمدينژاد بايد با وجود اين اختلافات باهم كار كنند. اختلافات مورد اشارهشان اما آنقدرها هم سطحي نيست كه اصولگرايان بتوانند به اين راحتيها فراموشش كنند. شايد ترجيحشان بيشتر اين باشد كه مثل چند ماه اخير فراموش كنند اصلا مردي به نام «محمود احمدينژاد» وجود خارجي داشته است. حاميان محمود احمدينژاد حالا ميخواهند از همان مسيري كه 9 سال پيش آمدند بازگردند؛ مسيري كه بايد ديد اصولگرايان زخم خورده از او اجازه حركت را به او ميدهند يا خير؟«غلامحسين الهام» مردي كه در سالهاي دولت احمدينژاد حسابي سرش شلوغ بود حالا وقت آزاد زيادي دارد. او روز گذشته دستور اتحاد ميان حاميان محمود احمدينژاد را داد. مردي كه اين چند وقت تنها در مراسمهاي ترحيم ديده ميشد و ميگفت خبر زيادي از احمدينژاد ندارد روز گذشته بالاخره دست از سكوت برداشت. به گزارش آريا، الهام به احمدينژاديها گفت: دوستان احمدينژاد بايد با وجود اختلاف با هم كار كنند، ما يك مشكلاتي داريم، تحريكات، حساسيتها، مشكلات اخلاقي، حسادتها، تنگنظريها و… وجود دارد، ضمن اينكه ممكن است از نظر تحليلي هم ايراد وجود داشته باشد. من يك روز بعد دولت نهم كه بيرون دولت بودم به آقاي احمدينژاد گفتم شما دو دسته از دوستان داري كه هر دو شما را قبول دارند ولي خودشان را قبول ندارند. هر دو احمدينژاد را قبول دارند پس بايد با هم كار كنند؛ اختلاف هم با هم دارند ولي اختلاف مشكلي ندارد. وي روز گذشته اما براي رييسش سنگ تمام گذاشته و گفته است كه من اگر بخواهم به احمدينژاد نمره دهم نمره عالي ميدهم، ولي آيا مثلا اگر بعضي كارها نميشد نميتوانست فرصت را از مخالفان بگيرد؟! فكر ميكنم چرا! از احمدينژاد هم نه توقع معجزه دارم نه توقع عصمت، شايد هر كس ديگري هم جاي وي بود بدتر از او برخورد ميكرد. وي در جايگاه خودش به بهترين شكلي عمل كرده است. اما مخالفان احمدينژاد بيانصاف بودند و جهتگيري آنها واقعا اصولي نبود. الهام اما مخالفان احمدينژاد را بيش از اينها سرزنش كرده و در ادامه گفته است: بعضي دچار اشتباه شدند و برخي خيلي زود دچار ترديد شدند و بعضي از شخصيتها آن روز كه به حمايت از گفتمان آمدند خب تاثيرگذار بودند و نقطه اعتمادي بود، اما بعدها هر كس مدعي شد احمدينژاد را من سر كار آوردم. مهشيد ستوده| اعتماد