به پیش اهل جهان محترم بود آنکس // که داشت از دل و جان احترام آزادی



یکشنبه، تیر ۰۱، ۱۳۹۹

تصنیف مرغ شب - ایرج بسطامی

چو مرغ شب خواندی و رفتی / دلم را لرزاندی و رفتی

 اشک سرد زمستان را / چو باران افشاندی و رفتی



به باغ قصه به دشت خواب
سایه ی ابری است در دل مهتاب
مثل روح آزرده مرداب

ارسال شده توسط در