حزب دموکرات آمریکا با معرفی هیلاری کلینتون به‌عنوان اولین زن نامزد ریاست‌جمهوری ایالات متحده که مورد تأیید این حزب است، تاریخ ساخت.
۲۶ ژوئیه/۴ مرداد، در دومین روز همایش کمیته ملی دمکرات‌ها در شهر فیلادلفیای آمریکا، ایالت‌های متحد تعداد آرای خود را به هیلاری کلینتون و برنی سندرز اعلام کردند و هیلاری کلینتون را به عنوان نخستین زن نامزد حزب دمکرات برای ریاست جمهوری ایالت متحده آمریکا معرفی کردند.
در روز اول گردهمایی دمکرات‌ها، جو عمومی نا‌آرام بود. به این دلیل که ایمیل‌های افشاشده توسط «ویکی لیکس» نشان می‌دادند که مقام‌های بالای حزب حتی پیش از مشخص شدن نتیجه انتخابات درون‌حزبی، از هیلاری حمایت می‌کردند. اما حمایت برنی سندرز از کلینتون در روز ۲۵ ژوئیه، آرامش را تا حدودی به حزب بازگرداند.
در روز دوم همایش، برنی سندرز مجدد نام هیلاری کلینتون را به‌عنوان نامزد اصلی حزب آورد. پیام او با با هلهله و شادی اعضا همراها شد اما، برخی از حامیان سندرز همایش را به نشان اعتراض ترک کردند.
همایش روز دوم بیشتر در مورد آرمان‌های حزب دمکرات در دفاع از حقوق زنان، اقلیت‌های نژادی، دگرباشان جنسی و آنهایی بود که در حاشیه اجتماع زندگی می‌کنند به‌طور ویژه کم‌توانان.
حزب دمکرات در برنامه‌های روز دوم همایش سعی کرد که نشان دهد که هیلاری کلینتون نماینده حاشیه‌های اجتماع در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۶ است و شخصاً با بسیاری از کارزارهای حقوق اقلیت‌ها، کم‌توانان، مادران سرپرست خانواده، زنان و کودکان همراه بوده و دستاوردهای حزب در این حوزه را ممکن کرده است.
سخنران‌ها تنها سیاست‌مدارها نبودند. بنا به سنت دیرینه حزب دمکرات خود اقلیت‌هایی که حزب نماینده آنهاست، تریبون را به‌دست گرفتند. از مادران سیاه‌پوستی که فرزندان‌شان را پلیس کشته است، تا زنی آسیایی که توسط قاچاقیان انسان به بردگی فروخته‌شده، تا کم‌توانان جسمی و دختران جوان فمینیست و زنانی که به آنها تجاوز شده و سقط جنین کرده‌اند.
مسئله حقوق اقلیت‌های نژادی آمریکا به‌ویژه آفریقایی-آمریکایی‌ها، مکزیکی‌ها و آمریکای لاتینی‌ها هم در تمام سخنرانی‌ها محوری بود.
سیسلی ریچاردز، رئیس سازمان «برنامه تنظیم خانواده» آمریکا هم به پشت میکروفن آمد و از هیلاری حمایت کرد. او که از فمنیست‌های حامی حقوق زنان برای کنترل تن خود و سقط جنین است، از زنان خواست که در مقابل دونالد ترامپ که گفته است سقط جنین را ممنوع خواهد کرد و زنان را برای این کار مجرم خواهد دانست، به کلینتون رأی بدهند.
در میان جمعیت و سخنرانان زنان، مادران و مادربزرگانی هم بودند که پیش از سال ۱۹۲۰ زاده شده بودند، زمانی که زنان در آمریکا حق رأی نداشتند. آنها از اینکه روزی را دیده‌اند که زنی توانسته نامزد ریاست جمهوری شود، ابراز خوشحالی می‌کردند.
بیل کلینتون، رئیس‌جمهور سابق و همسر هیلاری کلینتون هم در میان سخنرانان بود. او داستان عاشقانه آشنایی‌اش با هیلاری و تکامل زندگی عشقی و سیاسی‌شان باهم را داستان‌گونه روایت کرد و سعی کرد نشان دهد کارزار به کارزار، هیلاری چگونه از نیروی مردمی استفاده کرده است تا تغییر را ممکن سازد.
وزیر امور خارجه سابق، مادلین آلبرایت هم که از دوستان هیلاری کلینتون است سخنرانی کرد. او هیلاری کلینتون را یک مبارز توصیف کرد که «کوتاه نمی‌آید». او نمونه‌هایی از تلاش‌های کلینتون را برای کمک به قربانیان ۱۱ سپتامبر، برای عمومی کردن بهداشت در آمریکا، برای گسترش حقوق مدنی به کم‌توانان و مهاجرانی که گوناگونی فرهنگی آمریکا را تشکل می‌دهند، روایت کرد.
آلبرایت که خود مهاجر است گفت که زمانی که او برای اولین بار به ایالات متحده آمد، هری ترومن، رئیس‌جمهور آمریکا بوده. او در ادامه گفت که در کلینتون کسی را «با روح مبارز ترومن» می‌بیند.
دانا برزیل که بعد از جنجال‌ها بر سر افشای ایمیل‌های حزب دمکرات بر صندلی موقتی ریاست کمیته ملی این حزب نشسته است، سخنرانی‌ای شبیه به سخنرانی میشل اوباما کرد. او در چارچوبی تاریخی و به عنوان یک مادر، به اهمیت نامزدی یک زن اشاره کرد. با بازگشت به دوران کودکی خود در دنیایی که سیاه پوستان حقوق مدنی نداشتند و او باید به صندلی عقب اتوبوس می‌رفت، به قدرت تغییر در آمریکا اشاره کرد.
بریزل که زنی سیاه‌پوست است به سویه نژادی این انتخابات اشاره کرد و گفت همان روز اولی که هیلاری کلینتون را ملاقات کرده می‌دانسته که برای حق‌وحقوق آفریقایی-آمریکایی‌ها مانند فرزندان خودش خواهد جنگید.
در تمامی طول شب گردهمایی دمکرات‌ها، سخنران پس از سخنران بر این موضوع دست گذاشتند که مدیریت یک کشور «برنامه تلویزیونی» نیست و سعی کردند نشان دهند که دونالد ترامپ، نامزد جمهوری خواهان، تجربه کافی برای مدیریت یک کشور را ندارد.
زمانه
