تهدید مکرر معلم آزادشده پس از هفت سال حبس
یک منبع مطلع به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت که رسول بداقی، معلم اخراج شده و فعال کانون صنفی معلمان، بدون ذکر اتهامی به دادگاه انقلاب احضار شده و باید روز بیست‌وششم تیرماه خود را به شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب معرفی کند.
این منبع مطلع گفت: “در احضاریه جدید که از طرف دادگاه انقلاب و شعبه ۲۶ آمده اصلا نوع اتهام و دلیل احضار مشخص نیست و صرفا نوشته‌اند به عنوان متهم حاضر شوید و چون نوع اتهام مشخص نشده و مهر هم ندارد، آقای بداقی گفته این احضار غیرقانونی است و ممکن است از طرف نهادهای امنیتی برای آزار و اذیت باشد و ایشان گفته در دادگاه حاضر نخواهد شد.”
منبع مطلع درباره دلایل احتمالی احضار مجدد این فعال صنفی گفت: “تهدیدهای تلفنی آقای بداقی بلافاصله پس از آزادی‌اش از زندان هفت ساله شروع شد، از طرف وزارت اطلاعات به ایشان و خانواده‌اش زنگ می زدند که باید سکوت کنی و نباید فعالیتی انجام بدهی و گرنه دوباره به زندان برمی‌گردی. در حالی که او در این مدت فعالیتی هم نداشته است، حتی چندین بار معلمان شهرهای مختلف پس از آزادی از ایشان برای شرکت در سخنرانی دعوت کرده‌اند و ایشان گفته است که می خواهد به توصیه دوستان و همکاران و خانواده مدتی با خانواده‌اش باشد و فعالیت خاصی نکند ولی باز هم این تهدیدهای تلفنی ادامه داشت و حالا هم که برای بار دوم برایش احضاریه آمده.”
این معلم پنجاه ساله طی پرونده دیگری هم به اتهام توهین به رهبری به دادگاه کیفری احضار شده و باید روز دوم مردادماه در شعبه ۱۰۳۳ مجتمع قضایی قدوسی تهران حاضر شود. در این پرونده او با شکایت دو سرباز نیروی انتظامی به توهین به رهبری متهم شده است.
پیشتر منبع مطلعی در این باره گفته بود: “ایشان برای دیدن محمود بهشتی به بیمارستان رفته بود ولی، سربازان اجازه دیدار نمی‌دادند و بعد از اعتراض آقای بداقی، سربازها او را شدیدا کتک زدند و بازداشت کردند و حالا برای اینکه موضوع ضرب و شتم را کمرنگ کنند چنین اتهامی وارد کرده اند.” به گفته این منبع رسول بداقی این اتهامات را قویا رد کرده و آن را «پرونده سازی و تلاش نیروهای امنیتی برای بالا بردن هزینه فعالیت‌های صنفی» خوانده است. اتهام توهین به رهبری در صورت اثبات می‌تواند تا سه سال حبس را برای این معلم پنجاه ساله به همراه داشته باشد.
رسول بداقی روز نوزدهم اردیبهشت امسال و زمانی که برای دیدار همکار زندانی و بیمارش، محمود بهشتی لنگرودی، به بیمارستان رفته بود، توسط مأموران نیروی انتظامی مضروب و بازداشت و پس از سه روز به قید کفالت آزاد شد.
بازداشت مجدد این فعال صنفی در حالی بود که از آزادی‌اش کمتر از ده روز می گذشت. او که سال ۱۳۸۸ به دلیل فعالیت‌های صنفی بازداشت شده بود، یازدهم اردیبهشت ۱۳۹۵ پس از حدود هفت سال از زندان آزاد شد.
پیمان حاج محمود عطار وکیل آقای بداقی در زمان آزادی‌اش ابراز امیدواری کرده بود که آزادی آقای بداقی نشانه‌ای باشد از این که حاکمیت نگرش بهتری نسبت به معلمان و فعالان صنفی پیدا کرده است: “این‌ها واقعا جرمی مرتکب نشده‌اند، هیچ یک از اتهاماتی که به این افراد منتسب شده، واقعیت ندارد، این‌ها صرفا برای بهبود وضعیت معیشتی همکارانشان و اجرای قانون نطام هماهنگی حقوق و برقراری حقوق برابر معلمان با سایر کارمندان دولت اعتراض کرده بودند.”
در خرداد ماه ۱۳۹۰ رسول بداقی در سلول انفرادی زندان رجایی شهر و در حالی که در اعتصاب غذا بود مادرش را از دست داد، بدون اینکه برای حضور در مراسم مادرش به او مرخصی و یا حتی خبر داده باشند. همسر آقای بداقی آن زمان به کمپین گفته بود: “مادرش آرزو داشت که در لحظات آخر پسرش را ببیند که نشد. من به او در ملاقاتی هایمان گفته بودم که مادرش مریض و در بیمارستان بستری است اما بعد از ملاقات ما در دو هفته پیش مادرش سکته کرد و دیروز فوت کرد. وکیلش برای گرفتن مرخصی رسول اقدام کرد اما جوابی نگرفت. گفته بودند که الان قاضی پرونده نیست، در مرخصی است و از این حرف ها.”
بداقی که پدر سه فرزند است، هنگام بازداشت در سال ۱۳۸۸ در دبیرستان‌های اسلامشهر تدریس می کرد ولی، طی دوران هفت ساله زندان از محل کارش در آموزش و پرورش نیز اخراج شد.
