به پیش اهل جهان محترم بود آنکس // که داشت از دل و جان احترام آزادی



سه‌شنبه، آذر ۲۸، ۱۳۹۶

گزارشی از مراسم بزرگداشت طاهر احمد زاده

به یاد یکی از مبارزان راه آزادی و برابری، طاهر احمد زاده، در روز یکشنبه ۱۶ آذرماه ۱۳۹۶ برابر 17 دسامبر ۲۰۱۷ مراسم بزرگداشتی در پاریس برگزار شد. گردانندگی این مراسم با علی کشتگر بود و مستوره احمدزاده، عبدالکریم لاهیجی، مهدی ممکن و محمدتقی سید احمدی طی سخنان خود کوشیدند گوشه هائی از شخصیت این انسان مبارز را برای شرکت کنندگان توضیح دهند. در این مراسم جاوید یحیی زاده قطعه ای نی هنرمندانه نواخت و دو فیلم کوتاه هم به نمایش در آمد.


این مراسم که به پاس ارج گذاری و گرامیداشت یاد طاهراحمدزاده و به احترام بیش از هفتاد سال مبازره سخت و دشوار علیه دیکتاتوری و استبداد و ارتجاع، برگزار شده بود با استقبال شمار قابل توجهی از هموطنانمان در خارج از کشور، از گرایشات متنوع سیاسی روبرو شد. در این بزرگداشت طیف های متنوع اجتماعی، گرایشات مختلف سیاسی، فرهیختگان علمی و دانشگاهی، بسیاری از هنرمندان و فعالان حقوق بشری، که بعضا از کشورهای دیگر به پاریس آمده بودند، حضور داشتند.


در ابتدا علی کشتگر در سخنانش با استناد به گفته های طاهر احمدزاده در پاریس، برخی تاکیدات او را بازگو نمود. از جمله اعتقاد او به جدائی دین و دولت و تاکیدش مبنی بر اینکه بهترین دین مداران هم در قدرت به فساد کشیده می شوند. او به نقل از این پدر مبارز عنوان نمود که در هم آمیزی مذهب با دولت، هم برای مردم و جامعه مضر است و هم به زیان دین است.

مستوره احمد زاده نخستین سخنران مراسم بود که از زبان پدرش و با استناد به نوشته او بخشی از خاطرات منتشر نشده اش را بازخوانی نمود. طاهر احمدزاده در یادداشت های خود ماجرای دستگیری و شکنجه و داستان اعتراف تلویزیونی اش در جمهوری اسلامی را توضیح داده و نوع برخورد بازجوها و مقامات زندان با زندانیان را با ذکر جزئیات و به دقت افشا و تشریح نموده بود.

عبدالکریم لاهیجی، نیز مطلبی را، که پس از دستگیری احمدزاده در بیست و سه سال پیش نوشته و در یکی از نشریات خارج از کشور منتشر شده بود، بازخوانی نمود. او در این یادداشت به موضوع اعترافات تلویزونی در جمهوری اسلامی پرداخته و این اعترافات را غیر قابل استناد، مردود و غیر انسانی دانسته و علیه عاملان آن اعلام جرم نموده بود. این سخنان به رغم اینکه بیش از بیست سال پیش بیان شده بود هنوز تازه و جذاب بودند.

سخنران دیگر مهدی ممکن بود. او که خود را از شاگردان طاهراحمدزاده میدانست، نوع برخورد او را با خرافات مذهبی با بیان خاطراتی از سالها پیش، در دوران محمدرضا شاه توضیح داد و به نقش پیشرو و ترقی خواهانه او اشاره نمود.

اخرین سخنران، یکی از اعضای قدیمی سازمان چریکهای فدائی خلق بود، که از یادمانده‌هایش در مشهد به همراه امیر پرویز پویان و مسعود احمد زاده، در انجمن تعلیمات اسلامی، سخن گفت و به نقش مثبت و سازنده طاهر احمد زاده در رابطه با فعالیتشان در این انجمن اشاره داشت و سپس به خاطراتش با این انسان نیک اندیش و نیک کردار در زندان مشهد در دوره شاه پرداخت و نگاه باز، دموکراتیک و عدالت طلبانه طاهر احمد زاده را با بیان خاطراتی جذاب برای شرکت کنندگان تشریح نمود.


در طول برنامه دو فیلم به نمایش گذاشته شد. در این فیلم ها فراز کوتاهی از سخنان طاهر احمد زاده، سخنان محمد ملکی، مراسم خاکسپاری در مشهد و ... به نمایش گذاشته شد.



در این مراسم بزرگداشت، سه جریان سیاسی که در پی وحدت و ایجاد سازمان واحدی هستند، علاوه بر آوردن دسته گلی بزرگ، پیام مشترکی به مراسم طاهر احمدزاده تقدیم کردند، که متن آن چنین است: 


پیام مشترک به مراسم بزرگداشت طاهر احمدزاده

طاهر احمد زاده یکی از مبارزان پر سابقه جنبش ملی و از یاران و دوستداران دکتر محمد مصدق پس از سالها مبارزه علیه دیکتاتوری و استبداد، و از مخالفان سرسخت ارتجاع با زندگی وداع کرد و پس از سپری کردن عمری دراز و پربار، با سربلندی، ما را در سن نود و شش سالگی وانهاد و رفت.

طاهر احمدزاده انسان شریفی بود که در جریان مبارزه علیه استبداد، سه فرزند دلاورش را از دست داد اما تا واپسین لحظات حیات، به آرمان های خود وفادار ماند. دو فرزندش: مسعود احمدزاده ـ یکی از بنیانگزاران فداییان خلق ـ و مجید احمدزاده -از کادرهای نخستین این جنبش- در دوران شاه، و سومین فرزندش مجتبی، در حکومت جمهوری اسلامی، به جوخه مرگ سپرده شدند. او سالها درزندان شاه و جمهوری اسلامی زندانی شد و دخترش مستوره نیز در حکومت شاه، همزمان با دو برادر خود، مسعود و مجید، دستگیر و تا انقلاب در زندان نگهداری شد.

طاهر احمد زاده پس از انقلاب دوران کوتاهی استاندار خراسان شد. از آنجا که نگاه او به شیوه حکومت داری با استبداد حاکم و در راس آنها با روح اله خمینی کاملا متفاوت بود، حکومتیان او را به جرم ایستادگی در برابر ارتجاع و همراهی با مردم، راهی زندان نمودند. در زندان به شکل غیر انسانی و وحشیانه ای زیر فشار قرار گرفت تا به تسلیم کشانده شود. اما او همچنان به آزادی و عدالت و به آرمان خود و مردم کشورش، پایبند باقی ماند.

طاهر احمدزاده انسان آزاده ای بود که احترام همه گرایش های سیاسی را جلب نموده بود و عموم گرایشات سیاسی او را به خود نزدیک می دانستند. او مسلمان آزاده و نیکخواهی بود که مناسباتش را نه از منشور مذهب و اعتقادات ایدئولوژیک، که بر اساس پایبندی انسانها به عدالت و احترام آنها به آزادی، تنظیم می نمود.

ما سه جریان چپ ضمن تسلیت به خانواده، دوستان و یاران طاهر احمدزاده، به برگزار کنندگان این مراسم درود میفرستیم و بر این باوریم که نام این مرد آزاده در حافظه تاریخ مبارزات مردم ایران همیشه باقی خواهد ماند و به عنوان نمادی از ایستادگی، انگیزه تداوم مبارزه برای رهروان راه آزادی و برابری خواهد شد.

کنشگران چپ- فرانسه
سازمان فدائیان خلق ایران(اکثریت)- فرانسه
سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران-طرفدارن وحدت چپ – فرانسه

یکشنبه ۲۶ آذر ۱۳۹۶ برابر ۱۷ دسامبر ۲۰۱۷