فریبا عادل خواه، پژوهشگر ارشد در مرکز تحقیقات بین المللی در پاریس
خبر بازداشت فریبا عادل‌خواه، در روزهای اخیر در شبکه‌های اجتماعی و برخی از سامانه‌های خبری مانند "گذار" (سامانه دموکراسی و داد) منتشر شد. "گذار" می‌نویسد که این پژوهشگر بنیاد مطالعات علوم سیاسی پاریس، در تاریخ ۱۷ خردادماه ۱۳۹۸ پس از بازگشت به ایران توسط نیروهای اطلاعات سپاه در منزل شخصی خود بازداشت شده است.
فریبا عادل‌خواه ، جامعه شناس و پژوهشگر ساکن پاریس، علاوه بر حضور در مجامع علمی کشورهای مختلف جهان، در دانشگاه‌های ایران نیز با موضوعاتی چون اقتصاد و سیاست سخنرانی‌هایی را انجام می‌داده و به طور مرتب در حال تردد به ایران بوده است.
از علل بازداشت و اتهامات وارده به فریبا عادل‌خواه اطلاع دقیقی در دست نیست، اما به گفته برخی از منابع خبری در شبکه‌های اجتماعی، وی در سلول انفرادی "بند ٢ الف" اطلاعات سپاه، نگه‌داری می‌شود.
فریبا عادل‌خواه دررشته جامعه شناسی در دانشگاه استراسبورگ در شرق فرانسه آموزش دیده و دکترای خود را در "مردم شناسی اجتماعی و قوم شناسی" از مدرسۀ "مطالعات عالی علوم اجتماعی" در پاریس دریافت کرده است. وی سالیان درازی است که به عنوان پژوهشگر و مدیر پژوهش، در "بنیاد ملّی علوم سیاسی" در پاریس به کار مشغول بوده است.
پژوهش‌های فریبا عادل‌خواه عمدتاً درباره مسائل زنان و دیگر آسیب‌ها و پدیده‌های اجتماعی در افغانستان و ایران بوده است. او در پژوهش‌های خود همچنین به جنگ و مالکیّت ارضی و مدارس مذهبی و نهادهای اجتماعی و سیاسی در افغانستان نگریسته و در پدیده‌های «مهاجرت و دوری» و «فرهنگ مذهبی مردم» بویژه ایرانیان و افغانی‌ها اندیشه کرده است.
فریبا عادل‌خواه دوسال پیش در گفتگو با رادیوی بین‌المللی فرانسه در برنامه "چهره‌ها و گفتگوها" چنین گفته است:
«سال‌های نخست پس از انقلاب، به کسانی که به ایران رفت و آمد می‌کردند به چشم "خائن" و "مأمور" نگاه می‌کردند. این نگرش اینک تغییر یافته و رفت و آمد به ایران دیگر در چشم انداز نگرش به حکومت جمهوری اسلامی سنجیده نمی شود».
وی سپس به انتقادات ایرانیان مقیم خارج از کشور نسبت به پژوهشگرانی که با ایران در رفت و آمد هستند اشاره کرده و گفته که "در برخورد با وی، از یکسو در خارج "اَنگ آب به آسیاب جمهوری اسلامی ایران ریختن" خورده است، و از سوی دیگر، در داخل کشور "اتهام ستون پنجم بودن" به او وارد شده است».
از نظر او سبب اینست که ایرانیان ساکن خارج کشور «رنج بسیار کشیده‌اند و داغ بزرگی بر پیشانی خود دارند که به این آسانی از میان نمی رود» و از همین رو بدبینی آنان بازتاب موقعیّت خویش و جستجوی توجیه و مشروعیّت دوری گزیدن از کشور نیز هست. در همین حال، بسیاری نیز گاه از پژوهشگر انتظار دارند که در پژوهش‌های خود «زنده باد» و «مرگ بر» بگوید که این موضوع با کار علمی سازگاری ندارد.
در این گفتگو، فریبا عادل‌خواه به رویاروئی جناح‌های دست اندرکار در ایران پرداخته است؛ او می‌گوید: «جریان فتنه، جنگ در درون نیروهای انقلابی است و با خارج از کشور ارتباطی ندارد». بگفتۀ او «مردم وقتی به جمهوری اسلامی رأی دادند، به اختناق، به خشونت، به جنگ و یکه‌تازی و به افراط گرائی رأی ندادند».
رادیو بین المللی فرانسه
