نیروهای مسلح ایراندوست ! از فرماندهان خودفروخته ی خود اطاعت نکنید !
*
پیکره‌ی نیروهای مسلح کشور
باید در کنار صفوف ملت
و در برابر فرماندهان بیوطن خود قرارگیرد
در حالی که از سه هفته پیش بی‌آلایش‌ترین ودلیرترین جوانان این کشور به خونخواهی زن بیگناه جوان هموطن و برای دستیابی به نخستین زیور و نشانه‌ی انسانیت یعنی آزادی به مبارزه ای بیسابقه و حیرت انگیز برخاسته اند، تا جایی که شگفتی و ستایش جهانی را برانگیخته اند، با کمال تأسف می بینیم که گروهی از گماشتگان حقیر دیکتاتور خون‌آشام که استفاده از عنوان فرمانده امر را بر خود آنان نیز مشتبه ساخته با انتشار بیانیه ی چاکرمنشانه ای نسبت به ولی فقیه نادان و کوردل تجدید عهد و وفاداری کرده و در کمال بیشرمی آمادگی خود برای سرکوب ملت را اعلام داشته اند.
این افراد حقیر که گویی نه از آزادگی و نه حتی از ایرانیت کمتری بهره‌ای نبرده اند در بیانیه ی خود از جمله چنین می نویسند(یعنی برایشان چنین نوشته اند!):
«ما فرماندهان و مسئولان نیروهای مسلح اعم از ستادکل نیروهای مسلح، قرارگاه مرکزی حضرت خاتم الانبیاء (ص)، ارتش جمهوری اسلامی ایران، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، فرماندهی انتظامی جمهوری اسلامی ایران و وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح از... فرمایشات الهی و سرشار از حکمت، پند، اندرز، تدبیر، روشنگری، آگاهی بخش و امیدآفرین برای جمع حاضر، آحاد جامعه و امت اسلامی... قدردانی نموده و... بار دیگر با ولی امر مسلمین، مولا و مقتدایمان و فرمانده شجاع، مقتدر و عزیزتر از جانمان، پیمان می‌بندیم که در راه نورانی انقلاب اسلامی و آرمان‌های بلند آن، جهاد و مبارزه با دشمنان دین خدا، کفار، مشرکین، منافقان، فتنه‌گران و بدخواهان ملت غیور و ایران اسلامی و دفاع از امت اسلامی و جبهه مقاومت را در هر نقطه و در هر مکان، تحت زعامت حضرتعالی، تا آخرین قطره خون، آخرین نفس و تا پای جان ادامه خواهیم داد و نقشه‌های شوم دشمنان قسم خورده انقلاب اسلامی را نقش بر آب خواهیم نمود.»
با چنین اعلام چاکری ریاکارانه و شرم آوری، پیداست که ما را با آنان کاری نیست.
روی سخن ما با نیروهایی است که بنام خدمت به پاسداری از آب و خاک کشور و خدمت به ملت ایران و با استفاده از دارایی های این ملت، به نهادهای مسلح کشور پیوسته اند و نباید یک لحظه وظیفه ی اصلی خود را که یاری و وفاداری به ولینعمت خود یعنی همان ملت است از یاد ببرند.
وظیفه‌ی این نیروهای مسلح سالم فرمانبرداری از آن دسته از فرماندهان خودفروخته و بیوطن، که با ساییدن سر بندگی به آستان «نماینده ی خدا» به گردآوری ثروت و قدرت مشغول اند، نیست. همانگونه که در یک رژیم زور و حق‌کشی نافرمانی مدنی حق شهروندان است، در یک سازمان مسلح نیز هنگامی که سلاح بجای نشانه گرفتن دشمنان ملت خود ملت را هدف گرفت سرپیچی از فرمان فرماندهان نه تنها مجاز، که یک وظیفه‌ی ملی محسوب میگردد. این قاعده هم مانند قاعده ی نافرمانی مدنی، در تاریخ نیروهای مسلح جهان سوابق بسیار دارد.
کسانی که در چاپلوسی از ولینعمت معمم خود با استعمال کلماتی چون «ولی امر مسلمین، مولا و مقتدایمان و فرمانده شجاع، مقتدر و عزیزتر از جانمان،... که در راه نورانی انقلاب اسلامی و آرمان‌های بلند آن...» کار مجیزگویی را به چنین حد تهوع‌آوری می رسانند نه تنها شایسته‌ی فرمانبرداری نیستند، بلکه در میان مردمی آزاده و در یک جامعه‌ی قانونی و آزاد دست کم مورد لعن و تحقیر قرارمیگیرند. در جهانی که ادعای نمایندگی از سوی خدا حتی یک کودک را به خنده می‌اندازد، این موجودات کریه، اگر بخاطر امتیازات مالی و دیگر مزایای سروری بر جامعه نبود، چگونه ممکن بود اینگونه بیشرمانه در چهره ی یک جنایتکار «نور الهی» ببینند.
جمهوری اسلامی ایران به گفته ی شاپور بختیار «پرانتز سیاهی است که باید هرچه زودتر بسته شود.»
و ملت بپاخاسته‌ی امروز چیزی جز احیاء ارزش های والایی را که پدران مشروطه در صدوشانزده سال پیش بدست آوردند نمی‌خواهد و این ارزش ها را، که در صدر آنها حاکمیت ملت بر سرنوشت خویش است، با امروزه کردن آنها برقرارخواهدکرد.
نیروهای مسلح شایسته‌ی این عنوان باید در کنار ملت خود و در برابر دشمنان مسلم و قسم‌خورده‌ی آن قرارگیرند.
آنان باید بدانند که ملت غیور و دلیر ایران، بدون آنها یا با آنها، دیر یا زود، به یاری فرزندان جانباز خود به رهایی از زنجیر اسارت این رژیم و به آزادی و رژیم شایسته‌ی خود: رژیم قانون مبتنی بر حاکمیت ملت دست‌خواهدیافت.
بی آنان یا با آنان،ملت راه خود را خواهد رفت و این پرانتز سیاه را خواهد بست. آنها هستند که باید راه درست خود در کنار مردم را پیداکنند تا در فردای پیروزی ملت زندگی در این کشور برایشان با شرم و ننگ همراه نباشد.
ایران هرگز نخواهدمرد
شنبه ۱۶ مهرماه ۱۴۰۱
برابر ۸ اکتبر ۲۰۲۲
