به پیش اهل جهان محترم بود آنکس // که داشت از دل و جان احترام آزادی



جمعه، خرداد ۳۱، ۱۳۹۲

نیکی کریمی 
قدردان باشیم 
هر پيروزي شخصي و ملي زماني تكرار مي‌شود كه عامل آن پيروزي را پيدا كنيم. بعد از موفقيتي، پيش از برنامه‌ريزي براي آينده بايد به گذشته و به تلاش افرادي توجه شود كه آن پيروزي مديون‌شان بوده است. امروز اگر فوتبال ما موفق شده، بايد ديد برنامه‌ريزي قبلي بر چه مبنايي بوده است و همان برنامه را با برطرف كردن نقص‌ها و موانع‌اش ادامه داد. روزي كه كارلوس كي‌روش تلاش كرد تا بازيكنان ايراني خارج از ايران را براي تيم ملي جذب كند، تير انتقادات به سمت او روانه شد كه چرا از بازيكنان داخل ايران استفاده نمي‌كند. كي‌روش با شيوه مديريت اروپايي خود تشخيص داد كه بازيكن ايراني كه تخصص دارد، عرق ملي خود را براي كشورش به خدمت مي‌گيرد. او ثابت كرد نقشه هوشمندانه او كار كرد و پيروزي بزرگي را رقم زد. همين رويكرد در حوزه فرهنگ و مشخصا سينما هميشه در حد حرف و يك شوخي سرسري بوده است. حضور سينماي ما در جشنواره‌هاي خارجي اگر موجب دردسري براي ما نمي‌شد بايد خوشحال مي‌بوديم، و ديگر سال‌هاست كه توقع تشكر و تشويق را نداريم. طبعا انتظار براي برنامه‌ريزي طولاني‌مدت و سرمايه‌گذاري روي پتانسيل‌هاي فرهنگي در چنين فضايي انتظار بي‌نتيجه‌يي به نظر مي‌رسد. در فوتبال ديديم كه همه امكانات فني و بودجه‌يي در اختيار تيم ملي قرار گرفت و همه بر يك هدف يعني صعود به جام جهاني تمركز كردند و موفق هم شدند، اما هيچ‌وقت شاهد اين هدف‌گذاري در حوزه فرهنگ نبوديم كه مثلا امسال براي اسكار يا كن يا يك جشنواره مهم سرمايه‌گذاري كنيم. حوزه فرهنگي ما نه تنها در خلأ امكانات و سياست‌هاي منسجم فعاليت مي‌كند، كه حاشيه‌ها و باندبازي‌ها هم به شكست‌ها و هرز رفتن انرژي سينما دامن زده است. هر تلاشي هم براي سامان دادن به اين فضا خود به شكست ديگر و حاشيه‌هاي ديگري دامن زد، كه به عنوان نمونه مي‌توانم به اتفاقات خانه سينما اشاره كنم. همه ما مي‌خواهيم اين سينما صاحب يك خانه مستقل باشد، اما نه با اين اعضا و نه اين سياست‌ها. جز بخش غيردولتي، سياست‌هاي فرهنگي در بخش كلان هم نياز به انسجام و بازنگري دارد. يك سال در اسكار موفق شديم، سال بعد من جزو داوراني بودم كه بايد فيلمي براي اسكار انتخاب مي‌كرديم، روزها فيلم ديديم و تحليل كرديم و بعد از اعلام نظر ما گفتند ايران به اسكار فيلم نمي‌فرستد. همين يك اتفاق كافي بود كه بدانيم ما قدردان موفقيت‌ها و عاملان پيروزي‌هايمان نيستيم. اميدوارم با تغيير دولت شاهد تغيير اين نگاه‌ها در همه حوزه‌ها باشيم.