«بيعدالتي در هرجايي، تهديدي براي عدالت در همهجاست»
همانطور كه مارتين لوتر كينگ زماني گفته بود، «بيعدالتي در هرجايي، تهديدي براي عدالت در همهجاست»، به همين دليل است كه مطالبه از قطر براي تعطيلكردن شبكه تلويزيوني «الجزيره» در اين كشور، بايد اعلام خطر به همه روزنامهنگاران باشد.
چنين حركتي ضربهاي به آزادي رسانهها در مقياسي جهاني است كه روي همه ما تأثير خواهد گذاشت. اين كار به اين معني است كه سههزار نفر- شامل حدود ٨٠ روزنامهنگار در بريتانيا - شغل خود را از دست بدهند و به ازدسترفتن احتمالا قدرتمندترين صداي روزنامهنگاري در جهان عرب منجر شود.
بدون مراقببودن چشمها و گوشهاي الجزيره، آگاهي ما از اين بيثباتترين و مهمترين منطقه جهان ميتواند بهشدت كاهش پيدا كند. در٢٠ سال گذشته، روزنامهنگاران اين شبكه بهخاطر گزارشدادن از سياهترين و خطرناكترين مكانهاي سياره ما؛ مثل سوريه، عراق، مصر و يمن، كشته شده، به گروگان گرفته شده و به زندان رفتهاند.
گزارشگران متخصص خاورميانه كه با «پرس گزت» صحبت كردهاند، قبول دارند كه الجزيره عربي بههيچوجه بيعيبونقص نيست.
آنها ميگويند كه به نظر ميرسد اين شبكه بازتابدهنده ديدگاههاي قطر باشد، ولي اين امر با تعداد جوايز بسياري كه الجزيره براي روزنامهنگارياش گرفته و اين واقعيت كه روزنامهنگارانش باشجاعت شاهد و ناظر برخي از خطرناكترين قسمتهاي جهان بودهاند، در تضاد است.
جان سيمپسون، رئيس بيبيسي، به «پرس گزت» ميگويد نگرانكنندهترين اتفاق اين واقعيت است كه دو كشوري كه سوابقي فجيع در قبال آزادي مطبوعات دارند- مصر و عربستانسعودي- ميخواهند اين آزادي را در يك كشور ثالث هم خفه كنند. طرح مطالبه اين كشورها از قطر براي تعطيلكردن الجزيره، حاكي از ظهور دوران جديدي خواهد بود كه در آن، روزنامهنگاران به اهرم فشار ديپلماتيك تبديل ميشوند.
جان سيمپسون، رئيس بيبيسي، به «پرس گزت» ميگويد نگرانكنندهترين اتفاق اين واقعيت است كه دو كشوري كه سوابقي فجيع در قبال آزادي مطبوعات دارند- مصر و عربستانسعودي- ميخواهند اين آزادي را در يك كشور ثالث هم خفه كنند. طرح مطالبه اين كشورها از قطر براي تعطيلكردن الجزيره، حاكي از ظهور دوران جديدي خواهد بود كه در آن، روزنامهنگاران به اهرم فشار ديپلماتيك تبديل ميشوند.
اين به عقب گامبرداشتن در زمينه آزادي مطبوعات، تقريبا و بهطورقطع گزارشكردن از منطقه را براي ديگران سختتر ميكند.و كسي چه ميداند كه كشور بعدي كيست؟ دولتهاي نفتي ثروتمند عربي با جرئت پيداكردن از موفقيتشان عليه قطر، ممكن است براي گسترش دامنه عقايد خطرناكشان، شروع كنند به اينكه از ديگر كشورها بخواهند روزنامهنگارانشان را مهار كنند.
از سوي عربستانسعودي، بحرين، امارات متحده عربي و مصر در قالب يكي از ١٣ شرط قطع روابط تجاري و ديپلماتيك، به قطر مهلت داده شده است كه الجزيره را تعطيل كنند.
روزنامهنگاري يك كسبوكار دشوار و پرهزينه است كه سياهشدن روزگار مالكانش ميتواند انتها نداشته باشد. قطر شايد به تعطيلي الجزيره بهعنوان يك راه آسان براي خروج از بنبست روابط با همسايگانش نگاه كند.
بهخاطر آزادي جهاني مطبوعات هم كه شده، من اميدوارم قطر در برابر وسوسه سنت كشتن پيغامآور خبرهاي بد به جای حل منشأ بدی مقاومت كند.
منبع: پرس گزت / دومينيك پونسفورد
برگرفته از شرق