"ژان دورمسون" نویسندۀ معروف فرانسوی دیشب دوشنبه چهارم دسامبر در سن ۹۲ سالگی در اثر سکتۀ قلبی درگذشت. با مرگ او فرانسه یکی از بزرگان خود را در صحنۀ ادب و اندیشه از دست داد. "ژان دورمسون" در سال ۱۹۲۵ در خانواده ای آریستوکرات در پاریس به دنیا آمد. او در سال ۱٩٤۶ تحصیلات خود را در رشتۀ فلسفه به پایان رساند و همکاری حرفه ای با شماری از جراید فرانسوی را آغاز کرد.
دورمسون نخستین رُمان خود را با عنوان "عشق لذت است" در سال ۱٩۵٦ منتشر کرد. انتشار رُمان دیگر او در سال ۱٩٧۱ با عنوان "شکوه امپراتوری" جایزۀ آکادمی فرانسه را از آن خود کرد. "ژان دورمسون" در سال ۱٩٧٣ به عضویت آکادمی فرانسه در آمد و در فاصلۀ سال های ۱٩٧٧-۱۹٧٤ مدیریت روزنامۀ "فیگارو" را بر عهده گرفت و در کنار ریمون آرون یکی از مهمترین ستون نویس ها و تحلیلگران این روزنامه بود. در سال ۲۰۱۵ انتشارات گالیمار، آثار "ژان دورمسون" را در کلکسیون معروف "پلییاد" منتشر کرد.
"ژان دورمسون" در سال های ۱٩٤٨-۱٩٤۶ در شماری از کنفرانس های بین المللی عضو هیئت های نمایندگی فرانسه بود. او سپس وارد یونسکو شد و به مدت ٤۲ سال (طی سال های ۱٩٩۲-۱٩۵٠) دبیرکل یونسکو و رئیس شورای بین المللی فلسفه و علوم انسانی بود.
دورمسون شمار قابل توجه ای کتاب در عرصه های ادبیات، فلسفه، رمان، تاریخ، فرهنگ و سیاست از خود به جای گذاشته است و هزاران مقالۀ او ثمرۀ همکاری های منظم وی طی دهها با جراید گوناگون فرانسوی بوده است.
امانوئل ماکرون، رئیس جمهوری فرانسه، در واکنش به مرگ "ژان دورمسون"، گفت : "او بهترین جزء روح و اندیشۀ فرانسه و آمیخته ای منحصر بفرد از هوشمندی، ظرافت و شیطنت بود." رئیس جمهوری پیشین فرانسه، فرانسوا هولاند، از "ژان دورمسون" به عنوان نویسنده ای بزرگ، شخصیتی درخشان یاد کرده که "با تناقض ها بازی می کرد و دائماً آنها را پرورش می داد."
فرانسوا هولاند تصریح کرده است که "ژان دورمسون" که از نظر سیاسی به خانوادۀ راست فرانسه تعلق داشت، پیوسته می کوشید از طریق فرهنگ و اندیشه و ظرافتی که در این عرصه ویژه او بود چپ فرانسه را تحت تاثیر خود قرار بدهد.
ملانشون رهبر چپ رادیکال فرانسه در واکنش به مرگ "ژان دورمسون" گفت که اگر چه او و دورمسون با یکدیگر بر سر مسائل بسیار موافق نبودند، اما، گفتگو با دورمسون همواره دلنشین و لذت بخش بود. ملانشون افزوده است که زندگی بعد از دورمسون کسالت بار خواهد بود.
رادیو فرانسه
