از سمت راست: رضا خندان مهابادی، کیوان باژن و بکتاش آبتین
انجمن جهانی قلم به احکام صادره برای رضا خندان (مهابادی)، بکتاش آبتین و کیوان باژن، سه نویسنده ایرانی، اعتراض کرد.
دادگاه انقلاب، کیوان باژن را به سه سال و شش ماه و بکتاش آبتین و رضا خندان را هر یک به شش سال زندان محکوم کرده است. این سه عضو کانون نویسندگان برای اجرای حکم به زندان فراخوانده شده‌اند.
اکنون انجمن جهانی قلم از ۱۵۰ شعبه خود در ۱۰۰ کشور جهان خواسته است که “برای لغو احکام زندان این سه نویسنده” اقدام کنند و از مقامات ایران بخواهند “به سوء‌استفاده از نظام قضایی برای اذیت و آزار نویسندگان پایان دهند”.
این انجمن از اعضای خود خواسته درخواست‌هایشان را به دفتر رهبر، رئیس جمهوری و رئیس قوه قضائیه ایران ارسال کنند.
انجمن جهانی قلم در بیانیه خود حکم این افراد را “نقض آشکار حق آزادی بیان” خوانده و از مقامات دولت ایران خواسته این محکومیت را “بی‌درنگ لغو کنند”.
سلیل تریپاتی، رئیس کمیته نویسندگان دربند انجمن بین‌المللی قلم، در این‌باره می‌گوید: “بکتاش آبتین، رضا خندان مهابادی و کیوان باژن هرگز نمی‌بایست محاکمه و محکوم می‌شدند و خاصه در شرایط کنونی که کووید ۱۹ در ایران شایع شده است به هیچ وجه نباید زندانی شوند”.
انجمن جهانی قلم همچنین نوشته “در زمان شیوع عالمگیر ویروسی که تأثیری جدی بر اوضاع ایران گذاشته است، اولویت دولت ایران باید حفظ سلامت عمومی باشد نه مرعوب ساختن و به زندان افکندن نویسندگان”.
در اسفند ۱۳۹۸ این سه عضو کانون نویسندگان برای اجرای احکام حبس به زندان فراخوانده شدند، به علت خطر جدی ابتلا به ویروس کووید -۱۹، از معرفی خود به زندان سرباز زدند.
اکنون آتفه چهارمحالیان، عضو هیئت دبیران کانون نویسندگان ایران، به بی بی سی فارسی می‌گوید “این سه عضو کانون قبل از عید باید خودشان را معرفی می‌کردند و اگر نمی‌رفتند وثیقه های یک میلیاردی آنها ضبط می شد. تذکر دادند که آخرین مهلت اردیبهشت است و گمان می‌رود که این روزها حکم اجرا شود.”
کانون نویسندگان ایران اردیبهشت سال گذشته در واکنش به محاکمه اعضایش در بیانیه‌ای نوشت “این فقط محاکمه و محکومیت سه نویسنده نیست، تنها محاکمه‌ی کانون نویسندگان ایران نیست. محکومیت همه‌ی نویسندگان و کسانی است که می‌خواهند از حق آزادی بیان برخوردار باشند.”
کانون نویسندگان نوشته بود به این افراد حکم دادند که”چرا عضو کانون نویسندگان ایران شده‌اید؛ چرا نشریه‌ی داخلی یک تشکل فرهنگی را منتشر کرده‌اید؛ چرا اسناد و مدارک فعالیت‌های پنجاه ساله‌ی کانون را در کتابی گرد آورده‌اید؛ چرا بر مزار احمد شاملو و محمد مختاری و جعفر پوینده رفته‌اید؛ چرا پای بیانیه‌های دفاع از آزادی بیان نویسندگان و هنرمندان و مخالفت با اعدام و سانسور امضا گذاشته‌اید.”
احکام این سه نویسنده در ارتباط با پرونده‌ای که سال ۱۳۹۴ وزارت اطلاعات برای آنها گشود، صادر شده است.
درباره کانون نویسندگان ایران
کانون نویسندگان ایران در اردیبهشت سال ۱۳۴۷ تاسیس شده است.
سیمین دانشور، محمود اعتمادزاده (به‌آذین)، نادر نادرپور، سیاوش کسرایی، داریوش آشوری، اسماعیل خویی و احمد شاملو از جمله اولین اعضای هیات دبیران این نهاد بوده‌اند.
هم در دوره سلطنت محمدرضا پهلوی و هم در دوران دولت‌های مختلف جمهوری اسلامی، فعالیت کانون نویسندگان با محدودیت‌هایی روبرو بوده است و اعضای آن از طرف حکومت تحت فشار بوده‌اند.
شماری از اعضای کانون نویسندگان ایران پس از انقلاب اعدام شدند و در دهه ١٣٧٠ نیز چندین نفر از آنان کشته شدند که در مورد محمد مختاری و محمدجعفر پوینده نقش ماموران وزارت اطلاعات در قتل آنها به اثبات رسید.
بی بی سی
