به پیش اهل جهان محترم بود آنکس // که داشت از دل و جان احترام آزادی



پنجشنبه، مرداد ۳۱، ۱۳۹۲

پیکر نیمه‌جانش را به بیمارستان منتقل کردند

مشرف به ترور«بوتو» متهم شد 


سخنرانی‌اش که در «باغ ملی لیاقت» به‌اتمام رسید، نمی‌دانست این آخرین سخنرانی‌اش است. در‌حالی‌که محافظان احاطه‌اش کرده بودند به خودرواش نزدیک شد که در همان نزدیکی پارک شده بود. ناگهان سوزشی شدید در گردن و سینه خود احساس کرد. بلافاصله صدای انفجاری شنیده شد، قرمزی خون خیابان را رنگین کرده بود. پیکر نیمه‌جانش را به بیمارستان منتقل کردند. در ساعت‌18 به وقت محلی پاکستان درگذشت. این آخرین سکانس زندگی بی‌نظیر بوتو، بانوی سیاستمدار پاکستان، بود. بی‌نظیر بوتو، رهبر حزب اپوزیسیون مردم پاکستان و اولین زنی بود که در کشوری اسلامی به مقام نخست‌وزیری رسیده بود. او در زندگی سیاسی‌اش بارها ترور را تجربه کرده بود. مرگش واکنش‌های داخلی و بین‌المللی بسیاری به‌دنبال داشت. در پی ترور نخست‌وزیر پیشین، سه روز عزای عمومی در پاکستان برقرار شد. دولت پاکستان به‌دلیل فشار شدید مخالفان که در این ماجرا انگشت اتهام را به سوی دولت نشانه گرفته بودند، انتخابات را به‌تعویق انداخت. ‌هزاران‌نفر از طرفدارانش در مراسم خاکسپاری رهبر حزب مردم پاکستان شرکت کردند. آن‌ها فریاد می‌زدند، بی‌نظیر نمرده، زنده است. دولت پاکستان در برابر افزایش فشارهای داخلی و بین‌المللی عناصر وابسته به گروه افراطی القاعده را به قتل بی‌نظیر بوتو متهم کرد.

«قبایل بومی برای خود سنت‌هایی دارند. آن‌ها هیچ‌گاه زنان را مورد حمله قرار نمی‌دهند.» این عبارتی است که مولوی عمر، سخنگوی القاعده، در واکنش به اتهامات واردشده بر زبان آورد. مردم پاکستان و طرفداران نخست‌وزیر پیشین این کشور در ناخودآگاه خویش، دولت وقت به ریاست ژنرال پرویز مشرف را مسئول این ترور قلمداد می‌کردند؛ ژنرالی که در 1999 در کودتایی موفقیت‌آمیز به ریاست نوازشریف، نخست‌وزیر وقت پاکستان، خاتمه داد و در نبود مجالس ملی و ایالتی، تمام اختیارات لشکری و کشوری را به‌دست گرفت. مشرف برخلاف بسیاری از وعده‌های دموکراسی‌خواهانه‌اش، میانه خوبی با منتقدانش نداشت. بی‌نظیر بوتو یکی از منقدان پرو‌پا‌قرص سیاست‌های مشرف بود. بازگشت بوتو پس از سال‌ها تبعید خودخواسته، تغییرات عمده‌ای در صف‌بندی‌های سیاسی پاکستان در آستانه انتخابات 2008 فراهم کرد. دیدارهای مخفیانه بی‌نظیر بوتو با مقامات واشنگتن و بریتانیا سوءظن ژنرال مشرف را برانگیخته بود. بسیاری از تحلیلگران با اشاره به رقابت‌های بوتو و مشرف، رقابت‌هایی را که برای بوتو به‌معنای دستیابی به قدرت و برای مشرف، ماندن در قدرت بود، انگیزه دولت وقت پاکستان برای ترور نخست‌وزیر پیشین می‌دانند.

درست است، با مرگ بوتو، مشرف از دست یکی از بزرگ‌ترین منتقدان و رقبای خود خلاص شد، اما ماجرا به اینجا ختم نشد. ترور بوتو زمینه را برای استعفا و تبعید خودخواسته مشرف فراهم کرد. مشرف پس از پنج‌سال در آستانه انتخابات پارلمانی 2013 به کشور بازگشت تا شانس خود را در قمار سیاست این کشور بیازماید، اما این‌بار برخلاف 1999 شانس با او همراه نبود. او به‌جای شرکت در انتخابات، بازداشت شد و حالا دادگاه رسما او را به قتل بی‌نظیر بوتو متهم کرده است. این واقعه، آن‌هم در کشوری چون پاکستان که نظامیان نقشی اساسی در تحولات و سیستم اجرایی بر عهده داشتند، بسیار جالب توجه است. با‌این‌حال به‌گفته دادستانی پاکستان مشرف تاکنون این اتهام را نپذیرفته و به‌شدت انتساب این اقدام تروریستی به خود را رد کرده است. دادگاه مشرف تا 27 اوت 2013 به تعویق افتاده و دادستان به‌دنبال جمع‌آوری دلایل بیشتری است تا نگذارد پرویز مشرف، ژنرال چهار ستاره و رییس‌جمهوری پیشین پاکستان به این راحتی از دست قانون برهد.